Over 3 dagen start de jaarlijkse hoogmis in Tata Steel (Wijk aan zee) en voor het eerst in 10 jaar zal dit zonder Magnus Carlsen zijn. Magnus heeft ook zonet bevestigd dat hij niet voor de wereldtitel zal spelen dus hij keert niet terug op de eerdere persberichten dat hij veel minder klassiek schaak zal spelen.
2023 was voor Magnus het jaar van het opvullen van de laatste gaatjes in zijn reeds fenomenaal palmares. Begin augustus won Magnus met zijn eigen team Offerspil voor het eerst het Europees kampioenschap voor teams. Eind augustus won Magnus zijn eerste wereldbeker. Eind november pakte Magnus zijn eerste individueel goud op een landenkampioenschap. Blijft er nog iets over waar Magnus zich kan voor opladen?
Wereldkampioenen komen en gaan. Fischer, Karpov, Kasparov, Kramnik ... hebben allemaal op een bepaald moment beslist om te stoppen met klassiek schaak te spelen. Desalniettemin is klassiek schaken vandaag meer dan ooit springlevend. Trouwens het zijn bijlange niet enkel wereldkampioenen die interessant schaak kunnen spelen. Iedereen speelt wel eens een leuke partij of komt een interessante stelling in zijn praktijk tegen. Bovendien spreken partijen van vrienden of landgenoten vaak meer aan dan van een onbereikbare wereldkampioen. Een partij van onze nieuwe Belgische grootmeester Igor Glek uit het eerder vermeld Europees landenkampioenschap trok dan ook vrij snel mijn aandacht.
Igor trok uiteindelijk aan het kortste eind tegen zijn veel hoger gekwoteerde collega grootmeester. Igor had zich na zijn openingsdebacle goed teruggeknokt in de partij maar dat heeft misschien net iets te veel energie gekost. Trouwens de openingskeuze vond ik op zijn minst merkwaardig. De sterke Poolse grootmeester Mateusz Bartel is een notoir kenner van het Hollands (zie o.a. eerder blogartikel) dus was Igor hier niet van op de hoogte?
Hoe gevaarlijk het kan zijn om te spelen tegen een specialist van verwisselde kleuren, merk ik geregeld op sinds ik "fake" repertoire-info verspreid over mezelf (zie schaakopeningen studeren deel 6). Af en toe krijg ik een Hollands tegen op mijn 1.c4 en dan heb ik weinig moeite om het varkentje te wassen.
Mijn online lichess-tegenstanders weten uiteraard niet dat ik zelf al decennia het Hollands speel. Ik vermoed dat velen een andere opening hadden gekozen indien ze wel hiervan op de hoogte waren. Een tip die het boek The Secret Ingredient (geschreven door de Slovaakse grootmeester Jan Markos) dan ook geeft, is om bij een partijvoorbereiding altijd eens te kijken of je tegenspeler niet toevallig dezelfde opening met verwisselde kleuren speelt.
Tijd is kostbaar in een partijvoorbereiding maar in open tornooien spendeer ik altijd enkele minuten in ook het bekijken van het "verkeerde" kleur van mijn tegenstander. Zo ontdekte ik in Cap d'Agde 2023 van mijn tegenstander uit ronde 8, de 16 jarige Indische grootmeester Prraneeth Vuppala dat hij toevallig exact dezelfde opstelling koos tegen de Najdorf als ik altijd doe. In de Qatar-masters won hij er een knappe partij mee tegen de eveneens erg jonge sterke grootmeester Sarin Nihal.
Nu ik speel die opstelling al lang voor mijn tegenstander werd geboren en ik heb er de laatste paar jaar serieuze studies van gemaakt om het speelbaar te houden. Ben ik dan echt beter af met het trachten in te studeren last minute van een nieuwe opstelling tegen de Najdorf? Ik denk het niet en bovendien vond ik het een unieke kans om mijn repertoire eens te laten testen door een sterkere tegenstander.
Met duidelijk voordeel kwam ik uit de opening en daar was ik best trots op (een maand later copieerde mijn tegenstander hoe ik het speelde in de Rilton Cup dus dat kan tellen als compliment). De opening staat vandaag als een rots in mijn repertoire ondanks dat de huidige topprogramma's geen enkel voordeel aangeven voor wit. Ik ben dan ook al lang niet meer op zoek naar voordeel maar wel hoe ik mijn tegenstander complexe strategische vraagstukken kan voorschotelen. Die zijn kinderspel voor een computer maar allerminst voor mijn tegenstanders van vlees en bloed.
Angst is nooit een goede raadgever. Een opening vermijden uitsluitend omdat je de ervaring/ voorbereiding vreest van een tegenstander lijkt mij onverstandig. Ken je eigen zwakke en sterke punten en maak op basis van die keuzes, is een veel succesvollere formule.
Brabo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten