Mijn eerste tornooioverwinning

Eindelijk na 30 jaar behaalde ik deze zomer mijn eerste tornooioverwinning. Een doel is het nooit geweest voor mij en ik heb nooit een tornooi geselecteerd op basis van mijn winstkansen maar ik kan evenmin ontkennen dat het winnen van Open Gent 2023 mij vandaag helemaal onverschillig laat. Een extra emotionele toegevoegde waarde is net dat het in Gent gebeurde waar ik exact 30 jaar geleden mijn allereerste open klassiek tornooi heb gespeeld.

In mijn carrière heb ik wel meer tornooien gewonnen en zelfs enkele opens maar dit was mijn eerste klassieke open vandaar de titel. Ik denk dat iedere schaker het wel eens met mij is dat een klassiek open tornooi winnen iets speciaals is. Een grote meerderheid van de schakers slaagt er nooit in om eentje te winnen in hun leven. Ik heb er dus 30 jaar moeten op wachten en dat pas bij mijn 60ste deelname aan een open klassiek tornooi.

Ik heb elk jaar 1 of meerdere open klassieke tornooien gespeeld met uitzondering van het jaar 2007 toen mijn dochter Evelien werd geboren. Net voor ik trouwde in 2006 waren mijn meest actieve jaren (en behaalde ik ook mijn FM-titel). Nu de kinderen zelfstandiger zijn, ben ik sinds een paar jaar weer meer beginnen spelen.

Wat je uit bovenstaande tabel ook kunt afleiden is dat ik heel veel unrated heb gespeeld. Dat was tot een decennium geleden heel normaal maar tijden veranderen (zie ook mijn vorig blogartikel). Het is een logische evolutie sinds fide besliste om de minimumelo te verlagen naar een niveau dat voor de overgrote meerderheid van de clubschakers haalbaar is. Vroeger was voor rating spelen internationaal enkel weggelegd voor 1% van de schakers. Nu kan iedereen het (fide ontdekte dat het kassa, kassa was) en zeker de jongeren zijn verzot op die elopuntjes.

Ik vermoed dat het voor een fidemeester (sinds 2004) en + 2300 speler het op zijn minst traag is om 30 jaar/ 60 deelnames te moeten wachten op een eerste open klassieke tornooioverwinning. Ik ken heel wat spelers die hierin geslaagd zijn met veel minder tornooien te spelen en met een veel lagere elo. Er zijn 2 redenen voor mijn magere oogst. De eerste is dat ik in slechts een handvol tornooien bij de favorieten behoorde. Echter misschien nog belangrijker is dat ik de punch mis in mijn repertoire/ speelstijl om veel partijen te winnen. Ik heb in mijn carrière meerdere lange streaks gemaakt van partijen zonder nederlaag maar daar win je geen tornooien mee. In onderstaande tabel maak ik een overzicht van mijn +20 streaks van klassieke partijen zonder nederlaag waarin ook 7 open complete klassieke tornooien in bevat zijn.

6 streaks van + 20 klassieke partijen zonder nederlaag speelde ik al in mijn carrière. Veel tegenstanders waren beduidend lager gekwoteerd (zie je o.a. aan het aantal FMs, IMs of GMs als tegenstander) dus ik besef ook dat de ene streak niet dezelfde waarde heeft dan de andere. In elk geval het bewijst dat ik niet-verliezen heel belangrijk vind maar dat is een obstakel om open tornooien te winnen. Je hebt bijna altijd wel minstens 1 deelnemer die in een open tornooi veel partijen wint en dan net voor je in het eindklassement springt (zoals mij meermaals is overkomen).

Ook in de Open van Gent 2023 leek het weer uit te draaien op een net-niet-verhaal. Ik kon na mijn 5de remise in de laatste ronde enkel nog hopen op dat de resterende 2 topborden ook op remise zouden eindigen en bovendien moest dan ook nog het scheidingssysteem in mijn voordeel uitdraaien. Ik had er weinig hoop op maar Caissa was mij deze maal goed gezind. Alles werd remise en voortschrijdingspunten bleek het scheidingssysteem te zijn wat uiteraard in mijn voordeel was want ik stond van start tot einde aan de leiding.

Dat laatste betekent ook dat mijn tornooioverwinning niet helemaal onverdiend is. Ik stond in het hele tornooi slechts 1 zet in duidelijk nadeel toen ik met een fout pionoffer remise voorstelde in mijn partij tegen uiteindelijk de 2de in de eindstand Ian Vandelacluze. Hij vertrouwde de complicaties niet dus nam mijn voorstel aan. Soms speelde ik best wel scherp zoals in de tweede ronde met een dubbel (bekend theoretisch) stukoffer want die variant blijft altijd erg risicovol zonder computer.

Of het nu door de polemiek (unrated/ rated) was of niet, veel complimenten heb ik niet ontvangen. Schakers zijn sowieso daar niet echt goed in (zie ook Complimenten) maar deze keer ging ik zelf ook niet volledig vrijuit. Ik vertrok nog voor de prijsuitreiking helemaal was afgerond dus ik zond mijn kat naar de receptie achteraf. Mijn zoon Hugo had die avond zijn eerste officiële training met zijn nieuwe voetbalploeg en dan moet je een lastige keuze maken.

Ik hoop dat ik niet opnieuw 30 jaar zal moeten wachten op een volgende tornooioverwinning. Ik hoop ook dat het een volgende keer wel eens met rating kan lukken. Ik word er niet jonger op dus het wordt niet makkelijker maar misschien helpt mij wel de instorting van het schaakprofessionalisme een handje. Ik merk op dat veel grootmeesters afhaken nu het prijzengeld bijlange niet meer een inkomen garandeert maar daar wil ik het liever in een artikel over hebben. Met de 150 euros die ik verdiende met de tornooioverwinning, kon ik (dankzij elke dag op en af te rijden naar huis) net al mijn kosten dekken.

Brabo

Ongekwoteerd deel 2

You shall not play unrated when rated games are available.

De meest recente editie van de Open van Gent was wellicht de meest controversiële ooit. Nooit eerder heb ik zo vaak bitsige commentaren gehoord over mijn deelname. Reeds weken voor het tornooi startte, begonnen de verwijten al over waarom ik ongekwoteerd (unrated) wou spelen i.p.v. gekwoteerd (met elo/ rated). Bij het aanmelden in Gent kwam een sympathieke Engelsman mij feliciteren voor het knap staaltje camouflage dat ik had opgevoerd door opzettelijk mij op "de verkeerde" deelnemerslijst te plaatsen om dan in laatste instantie naar de "echte" deelnemerslijst te switchen. Hij volgt mijn blog al vele jaren maar zoiets zou ik nooit doen. Ik vind het totaal niet ok wanneer "valse" deelnemers op een deelnemerslijst staan en dus nee dat soort camouflage is voor mij een aantal bruggen te ver. Integendeel ik plaats mezelf vaak op een deelnemerslijst enige tijd op voorhand zodat andere spelers misschien ook overwegen om deel te nemen (ik vernam dat dit al meermaals lukte want sommigen willen die Brabo wel eens in levende lijve ontmoeten).

Tijdens het tornooi moest ik bijna elke ronde mijn keuze verrechtvaardigen aan iemand en tot zelfs lang na het tornooi botste ik op denigrerende opmerkingen over het ongekwoteerd tornooi. Het ongekwoteerd tornooi is voor de zuiplappen en dronkaards die elke nacht doorbrengen op de Gentse feesten. Het ongekwoteerd tornooi is voor angsthazen die hun schamele elopuntjes vrezen te verliezen en dus vanzelfsprekend al overgekwoteerd staan. Ik heb een olifantenvel dus liet het niet mijn koude kleren raken (anders had deze blog ook niet lang bestaan) maar hoorde van sommige medespelers in het ongekwoteerd tornooi dat ze het wel lastig hadden met al die negatieve opmerkingen.

Veel van mijn medespelers begrepen ook niet vanwaar al die vijandelijkheid plots kwam. Dit was de 44ste editie van de Open Gent en de vorige 43 keer werd geen enkele deelnemer aangevallen omdat hij deelnam aan het ongekwoteerd tornooi dus waarom juist nu? De meme (gemaakt met behulp van www.ranzey.com/generators/bart) bovenaan zegt het al "Je zal niet ongekwoteerd spelen als je gekwoteerd kunt spelen." Het is een ongeschreven wet in het schaken waar ik op de hoogte van was en dus ik was mij goed bewust vooraf welke strafexpeditie ik zou moeten ondergaan. Nee schakers zijn niet de meest empathische mensen.

De organisatie twijfelt ook of het experiment van zowel een ongekwoteerd als gekwoteerd tornooi simultaan te houden nog navolging moet krijgen. Tijdens het tornooi hoorde ik al stemmen dat de opsplitsing geen goede keuze was geweest. De editie werd verkocht als een succes (meer spelers in totaal dan vorige editie) maar als je het rated tornooi van Gent vergelijkt met de Brugse meesters dan moet je toch erkennen dat het eerder een mislukking was. Gent is het enige Open tornooi in België voor elo in de maand juli en trok slechts 177 deelnemers aan. Brugge was al weken op voorhand volzet met 280 deelnemers ondanks 2 extra speeldagen (dus beduidend hogere kosten) en een bikkelharde concurrentie van Geraardsbergen, Brasschaat, Luik, Charleroi in augustus. Betreffende sterke spelers was er ook een heel groot verschil. Rated Gent had 1GM, 1 IM en 5 FMs. Rated Brugge had 1 GM, 6 IMs, 9FMs, 1 WIM, 3 WFMs.

Dus ik heb een vermoeden dat het ongekwoteerd tornooi wel eens afgevoerd wordt volgend jaar. Sommigen duiden ook het ongekwoteerd tornooi aan als de schuldige voor het zeer matige succes van het rated tornooi. Volwassen spelers haken af in het rated tornooi omwille van de extra blootstelling aan jeugdspelers. Er is een onevenwicht aan leeftijden veroorzaakt door de drainage van oudere spelers naar het unrated tornooi.

+45 jarigen stappen massaal over naar het ongekwoteerd tornooi

Daar bovenop is er ook een drainage van de 2000-2200 elospelers naar het unrated tornooi. Dat bracht als vreemd fenomeen dat ondanks een 3 keer grotere prijzenpot voor het rated tornooi dat er kwalitatief nauwelijks een verschil was aan de top met het unrated tornooi. De tornooiwinnaar van het unrated tornooi kreeg 4 op de 9 ronden sterkere tegenstand en dan besef je dat het qua hogere elos uit balans was in het rated tornooi.

2000-2200 spelers stappen massaal over naar het ongekwoteerd tornooi

Dus sommigen menen dat het succes van een rated Open Gent makkelijk kan worden verbeterd door het unrated af te schaffen. Geen drainages meer en het vergemakkelijkt ook alle werk want geen gedoe meer met de inschrijvingen/ paringen voor 2 parallelle tornooien. Dit jaar was mijn zoon Hugo de dupe want door een administratieve fout van de organisatie stond hij voor het verkeerde tornooi ingeschreven.

Echter ik wil het bestuur van de KGSRL toch waarschuwen met dit soort haastige beslissingen want het zou wel eens helemaal anders kunnen aflopen. De Open van Gent is ontegensprekelijk verbonden met de Gentse feesten en dit is vooral een magneet voor buitenlanders die net daarom soms al decennia deelnemen aan het tornooi. Nu je ziet heel duidelijk aan onderstaande statistiek dat er voor veel buitenlanders grenzen zijn aan de hoeveelheid elopunten die je wenst te verliezen door te schaken in combinatie met feesten. Belgen hebben altijd nog de optie om de Gentse feesten te bezoeken voor of na het tornooi.

Niet Belgen stappen massaal over naar het ongekwoteerd tornooi

Bovendien merk ik ook op dat veel van die zogenaamde zuiplappen/ dronkaards toch vaak meer respect/ discipline aan de dag leggen dan al die "brave" schakers in het rated tornooi. Wie is er dan de echte angsthaas betreffende elo verliezen?

Beduidend meer forfaits in het rated t.o.v. unrated

Dat er veel spelers zijn die voor rating willen spelen dat begrijp ik maar er is duidelijk ook nog vraag voor een ongekwoteerd tornooi. Als je de +55 meetelt (die ook unrated is) dan wordt het verschil zelfs klein tussen beide type tornooien. Van de 27 +55 deelnemers aan het unrated tornooi gaat wellicht iedereen overstappen naar het aparte +55 tornooi (indien het unrated blijft). Trouwens ik snap niet goed waarom dat +55 tornooi dan net wel ongekwoteerd blijft (net zoals in Geraardsbergen). In het buitenland zijn die +55 tornooien allemaal met ratingverwerking dus waarom hebben we die uitzondering?

Last but not least wil ik ook nog aangeven dat het ongekwoteerd tornooi altijd een unieke springplank is geweest voor (nieuwe) spelers die nergens zijn aangesloten. Ook deze editie deden weer 7 spelers mee die geen lid zijn van een club of fide. Die mensen vallen dan wellicht uit de boot als het ongekwoteerd tornooi wordt afgeschaft en dan is er niets meer in België voor hen in die modaliteit. Akkoord dit is geen kerntaak voor de Open Gent en misschien moet iedereen worden verplicht om lid te worden maar ik was ooit een van hen. In de jaren 1993, 1994 en 1995 nam ik deel aan de Open Gent zonder lid te zijn van enige club. Dat was toen het enige open klassiek tornooi dat ik speelde elk jaar. Indien ik toen niet de kans had gehad om deel te nemen dan had misschien mijn schaakcarriere niet bestaan noch was deze blog ooit gestart. Serendipity?

Brabo

De schaakpauze

Maandag 28 augustus was ik terug thuis van het zomertornooi in Dieppe en sloot ik het schaakjaar 2022-2023 af. Slechts 6 dagen later op zondag 3 september werd met een algemene vergadering in Deurne het nieuwe schaakjaar 2023-2024 geopend.

Het belooft een extreem druk schaakjaar voor mezelf te worden want ik heb mezelf nu al gecommitteerd tot het clubkampioenschap van Deurne (9 partijen), de Belgische interclub (11 partijen), de Nederlandse interclub (9 partijen) en de open van Cap D'Agde (9 partijen). Hieronder vind je de voorlopige draft van mijn schaakkalender want ik verwacht vooral na nieuwjaar nog aanpassingen/ aanvullingen.

Dit soort persoonlijke schaakkalender maak ik nu al enkele jaren niet alleen om zelf het overzicht te kunnen bewaren maar ook om aan mijn familie op voorhand mee te delen wanneer ik alvast niet beschikbaar ben. Tja je kunt je wel voorstellen dat mijn familie niet echt blij is om zoiets te zien. Als ieder familielid zulke lijst maakt voor zijn eigen hobby dan zie je elkaar nooit. Mijn broer zei me enkele maanden geleden dan ook keihard dat ik alleen maar mij bekommerde om het schaken. Familie telt niet voor mij.

Het is geen toeval dat de jeugd en alleenstaanden oververtegenwoordigd zijn in het competitie-schaken. Een gepensioneerde Belgische FM vertelde mij enige tijd geleden dat hij stopte met de Belgische interclub want zondag was de dag waarop zijn kleinkinderen op bezoek kwamen. Ik begreep hem helemaal want ondanks wat velen denken is schaken zeker niet het enige wat voor mij telt. Elke vrije zaterdag ga ik kijken naar de voetbalwedstrijden van mijn zoon. Ik en mijn dochter hebben dit jaar meerdaagse niet-schaakvakanties gemaakt naar Hamburg en Berlijn. Ik ga met mijn echtgenote geregeld naar een concert of doen een daguitstapje naar zee/ Brugge/ Aken,...

Ik ben dus met heel veel tezelfdertijd bezig en bots dan ook geregeld tegen mijn grenzen aan. Soms valt het gewoon niet meer op een gezonde manier te combineren. Op het einde van het vorige interclubseizoen voelde ik me zelfs helemaal opgebrand. Competitieschaken is dan ook voor mij niet gewoon even komen opdraven en een partijtje spelen. In elke wedstrijd kruipt telkens talloze uren voorbereiding. Een foto vertelt vaak meer dan 1000 woorden dus hieronder de 82 bladen (recto verso) met samenvattingen van partijvoorbereidingen die ik met de hand geschreven heb in het schaakjaar 2022-23.

Alle 82 bladen handgeschreven partijvoorbereidingen van het schaakjaar 2022-2023

In elke bladzijde kruipt ongeveer 1 uur werk dus 82 bladen dat is ongeveer 150 uren. Echter dat is gewoon de samenvatting want daar komt bovenop nog het gedetailleerd uitwerken van bepaalde lijnen, herhalen van openingen, ... Ik vermoed dat het totaal aantal uren voorbereiden uiteindelijk het dubbele was van de 150 uren dus wellicht in de orde van 300 uren op jaarbasis.

Goed gek hoor ik al velen denken en het wordt nog gekker wanneer ik vertel dat ik dit voorbereiden helemaal niet leuk vind. Het is niets anders alsof je studeert voor een examen en je krijgt 1 vraag voorgeschoteld waarvan je zelfs niet zeker bent of ze uit de leerstof zal komen.

Ik vermoed, nee ik ben er 100% zeker van dat ik een buitenbeentje ben als 2300 speler maar tezelfdertijd realiseer ik mij ook dat wereldtoppers nog veel meer doen dat dit. Velen kunnen nog steeds niet begrijpen waarom Magnus Carlsen als sterkste speler zomaar zijn wereldtitel heeft afgegeven maar ik ben totaal niet verwonderd dat iemand het helemaal gehad heeft met de waanzin van voorbereiden voor klassieke partijen.

Eind april toen ik mijn laatste interclubpartij had gespeeld van vorig seizoen, was ik echt opgelucht dat de druk van de ketel was. Ik wou aanvankelijk nog een tornooi spelen in mei, juni of begin juli maar 1 voor 1 schrapte ik elke interessante optie van mijn kalender. Ik nam uiteindelijk een schaakpauze tot aan de Open van Gent dus midden juli en ik heb er geen seconde spijt van gehad.

Helemaal geen schaken tijdens die maanden daar ben ik nu ook weer te hard voor gebeten door de schaakmicrobe. Ik bleef op een heel gezapig tempo schaakanalyses maken, voor deze blog schrijven en online partijtjes spelen. Niets moest want ik had nergens een deadline dus kon op elk moment beslissen wat of wanneer.

Ik raad zulke schaakpauzes iedereen aan die een heel drukke persoonlijke schaakkalender heeft. Mijn schaakpauze liet ook toe om weer te connecteren met anderen. Ik denk aan familie maar ook andere zaken zoals de tuin onderhouden, reizen...

De huidige schaakkalender is zwaarder dan vorig schaakjaar en zeker in de laatste 2 maanden ziet het er niet gezond uit. De interclubverantwoordelijke in Deurne vertelde mij dat er 29 vaste spelers zijn voor slechts 20 plaatsen. Ik sta met veel plezier een aantal keren mijn bord af. Zal ik mijn interclubverantwoordelijke kunnen overtuigen met dit artikel?

Brabo

Verrassingen deel 3

Zaterdag laatst werd het Belgisch voetbalseizoen afgetrapt voor de jeugd. Mijn zoon Hugo promoveerde naar de A-ploeg (- 15 jaar) maar zal zich nu moeten bewijzen om een basisplaats te kunnen krijgen want er is flinke concurrentie. In elk geval hij heeft zijn start niet gemist want in de eerste wedstrijd toonde hij zich duidelijk met 3 assists en zelfs een goal als middenvelder.

Voetbal zal dus dit seizoen de absolute prioriteit krijgen en dat is jammer voor zijn schaken. Met de open van Dieppe ging hij voor het eerst boven 1900 fide en onlangs versloeg hij in een blitztornooi de blitzkampioene Isabelle Malassagne van Frankrijk 2022 en de Franse IM Jean-Francois Jolly. Als je weet dat hij dit allemaal doet zonder serieus met schaken bezig te zijn (hij heeft o.a. al minstens 4 jaar geen schaaklessen meer gevolgd) dan begrijp je dat hij veel meer in zijn mars heeft.

Bovendien vertelt Hugo ook mij dat schaken steeds leuker wordt nu hij steeds sterker wordt. Het is iets wat ik al lang weet en dat is hoe sterker je wordt, hoe meer je uit het schaken kunt halen. De combinaties die je ziet worden langer. De strategieën die je toepast, worden complexer. De spanning, emoties worden intenser ... Kortom ik raad elke schaker aan om hoger op de ladder te klimmen zonder zich blind te staren op de elopunten.

Een neveneffect typisch gelinkt aan de leeftijd van Hugo is dat Hugo graag laat zien aan andere schakers hoe goed hij ondertussen al is geworden. Uitspraken zoals "Die had je niet gezien." zoals in Tactiek deel-5 is iets wat ik hem wel vaker zie doen. Ik ben er geen voorstander van maar ik wil ook zijn enthousiasme niet temperen. Waren we trouwens niet allemaal zo op die leeftijd?

Meer zien dan de tegenstander is natuurlijk ook de ultieme kick die je kan krijgen in het schaken. Ik hoor dan ook zelden schakers toegeven dat ze iets gemist hebben. Integendeel schakers zijn vaak experten in het zoeken van uitvluchten. Complimenten krijg je zelden. Ik vind dit onzin en daarom wil ik in dit artikel eens tonen dat het echt ook anders kan. In het vervolg van dit artikel geef ik daarom de top 5 zetten die ik gemist heb in de voorbije honderd partijen waarvoor ik met plezier een diepe buiging maak naar mijn tegenstanders. Tezelfdertijd maak ik er ook een "kleine" uitdaging van voor de lezers door de stellingen als opgave voor te stellen en de oplossing op het einde slechts mee te geven.

Stelling 1:

Wat speel je met zwart?

Stelling 2:

Wit heeft al flink veel tijd verbruikt. Wat speel je met zwart?

Stelling 3:

Wat speel je met wit?

Stelling 4:

Wat speel je met zwart?

Stelling 5:

Welke verrassende en interessante zet speel je met zwart om wit die een expert is in deze stelling uit boek te krijgen?

Een aantal zetten hebben de shortlist net niet gehaald maar zijn zeker ook het vermelden waard: 33..c4, gespeeld door de Tsjechische FM Vaclac Finek zie voor partij Wonderkinderen ; 20...Kf7 gespeeld door de Belgische FM Hendrik Ponnet zie voor partij Revolutie in het millennium deel 2 en 16.Dd1 gespeeld door de Belgische expert Bert Feys zie voor partij De schaakclub.

De eerste opgave komt uit mijn partij tegen de Franse grootmeester Adrien Demuth. De stelling staat verloren dus je zou kunnen stellen dat er geen oplossing is maar Adriens zet 26...Ph8 beschouw ik als de beste praktische kans. Als een amateur dit soort zetten speelt dan wordt het als onzin bestempeld maar door een grootmeester is uiteraard andere koek. Ph8 maakt de 6de lijn vrij zodat de dame naar g6 kan waar een pionnenopmars kan worden gelanceerd op de koningsvleugel. Bovendien zal wit vroeg of laat de kwaliteit willen nemen en dan is het heel handig om terug te slaan met het paard zodat het veld d6 onder controle is. De weg naar remise is nog heel lang zie Swindels deel 2 maar Ph8 was een cruciale stap.

De tweede opgave komt uit mijn partij tegen de Franse IM Mahel Boyer. Ik herinner mij dat 21...Ta3 gespeeld werd na lang nadenken en het was een heel onaangename verrassing in mijn opkomende tijdnood. Ik had gehoopt op vereenvoudigingen door ruil en plots vond mijn tegenstander een mogelijkheid om de spanning nog te verhogen. Objectief is de zet niet de beste maar praktisch vind ik het fantastisch en een duidelijk indicatie van het talent van mijn tegenstander. De partij kwam niet toevallig al eerder aan bod in mijn artikel complimenten.

De derde opgave is een stelling die komt uit mijn partij tegen de Duitse IM Matthias Dann gespeeld in Munster 2021. 19.C5 vond ik een magistraal concept toen en vandaag. Ipv. de d4-pion te slaan, laat wit toe er een gedekte vrijpion van te maken. Echter tezelfdertijd worden de ongelijke lopers afgedwongen en dat blijkt hier kansrijk aanvalsspel toe te laten op de koningsvleugel. C5 wordt aanbevolen door de topprogramma's en was de eerste steen van wits overwinning in deze partij (zie voor het slot mijn artikel Pat). Het was tevens een heel grote stap voorwaarts naar de tornooioverwinning voor Matthias.

De vierde opgave is een stelling uit een partij die ik recent speelde in Dieppe tegen de Franse FM Thibault Dudognon. Ik had eerder in de partij een pion geofferd en dacht voldoende compensatie of zelfs meer te hebben. Na het briljante 29....Dh8 spatte die luchtbel uit elkaar. Zwart ontpent hiermee rustig het paard en wit blijkt geen enkel verhaal te hebben. Dh8 is de eerste keuze van de topprogramma's maar had ik totaal niet zien aankomen. Ik ben niet verwonderd dat Thibault in de voorbije maand 83 elo won. Dat hij geen IM-norm scoorde, was brute pech. Eenmaal had hij te weinig buitenlanders, een andere keer was het reglement voor een IM-norm aangepast van 2 naar 3 grootmeesters. Vroeger had je genoeg met 2 GMs zie 1.45c in Old Title Regulations maar nu heb je er 3 nodig 1.45c in Today Title Regulations.

De vijfde opgave is een aparte en hoort misschien niet helemaal thuis in het rijtje. Toen de Nederlandse FM Joris Kokje 11...Pxd5 speelde ipv het normale Lxd5 speelde, dacht ik aanvankelijk aan een vingerfout en dat hij simpel een stuk verloor na exd5. Echter zwart had er een half uur over nagedacht dus dat leek mij onwaarschijnlijk en klopte ook niet want zwart heeft de tussenzet e4. Ik stond perplex hoe iemand achter het bord een speelbaar nieuwtje kon vinden in een stelling waar ik al bijna 200 blitzpartijen en 15 klassieke partijen had meegespeeld. Het is een zeldzaam geval van hout voelen (aan het bord iets interessants vinden in de opening).

Ik vermoed dat de meeste lezers moeite hadden om 1 opgave juist te hebben. Als je er 3 of meer correct had zonder hulp dan ben je zonder twijfel van meesterniveau. Trouwens dat laatste is iets wat we ook opmerken als we zien wie mij de verrassingen hebben voorgeschoteld. Het zijn stuk voor stuk sterke spelers van meesterniveau. Ik vermoed dan ook dat een speler die lager gekwoteerd is dan mezelf veel minder kans maakt om succesvol mij te verrassen met een knappe zet.

Of ik zelf andere schakers verrast heb met een "briljante" zet die ze gemist hebben, weet ik jammer genoeg niet. Het is uiterst zelden dat een schaker (vooral) na een verliespartij tegen mij nog iets wilt vertellen over de partij. Het gebeurt geregeld dat ik het resultaat nog moet aan de tornooileiding doorgeven en de tegenstander is al verdwenen met de horizon. Sommigen houden wellicht niet van verrassingen.

Brabo