Why Chess

Enkele maanden geleden vernam ik het bestaan van een nieuwe veelbelovende schaaknieuwssite: whychess. De  eerste maanden werden we verwend met sterke interviews van topgrootmeesters, up to date verslaggeving van toptornooien, openingsreviews, blogs,... Zelfs bonzen van de fide verleenden hun medewerking aan de nieuwe site die geleid werd door sterke grootmeesters zoals Vladislav Tkachiev. Echter een paar maanden geleden viel het stil en werd de site zelfs eventjes offline gehaald. Vandaag is het terug online maar het ziet er niet naar uit dat het project nog zal opstarten.

Het is een verhaal dat vaak terugkeert in het schaken. Men hoopt door producten aan te bieden, grof geld te verdienen aan het schaken maar al snel klopt het financiële plaatje niet meer want de kosten lopen veel hoger op dan de inkomsten. Kasparov heeft zelf meerdere pogingen ondernomen om een winstgevende schaakbusiness op poten te stellen maar heeft steeds moeten vaststellen dat schakers niet bereid zijn om veel geld te spenderen. Zijn laatste product : kasparov.com is ondertussen opnieuw inactief. In de correspondentiewereld herinner ik mij het ophefmakende project: chessfriends.com. Rond 2003 werd ik gevraagd om mee te werken aan een heel ambitieus project rond het financieel erg aantrekkelijk maken van correspondentieschaak. Ik hapte niet toe omdat ik toen al had beslist om mij terug te trekken uit de correspondentie wegens tijdsgebrek. Achteraf een zeer gelukkige keuze want de oprichter ging met het geld van de leden er vandoor. De site bestaat nog steeds maar wordt nu voor andere doeleinden dan puur correspondentie gebruikt.

Dit betekent niet dat er helemaal geen geld te verdienen valt met het schaken. Op het gebied van schaaksoftware heeft Chessbase min of meer een monopolie kunnen verwerven. Dit wordt enigszins ondermijnd door freeware maar mensen denken vaak nog dat (ten onrechte) freeware minderwaardig is aan betaalde software. Een goed uitgekiende reclamecampagne verbonden met een up to date nieuwssite zorgt ervoor dat klanten blijven komen. 

Vervolgens heb je een aantal commerciële schaaktijdschriften zoals newinchess.com en europe-echecs.com die blijven draaien dankzij een behoorlijke oplage en een beleid die nauwgezet de laatste trends in de maatschappij opvolgt. Vroeger kocht ik maandelijks een europe-echecs maar vandaag koop ik het tijdschrift enkel nog wanneer ik op verlof ga naar Frankrijk. Het huidige veel ruimer aanbod aan berichtgeving op het internet maakt het aanschaffen van schaaktijdschriften voor mij veel minder aantrekkelijk. Enkel op verlof wanneer ik veel moeilijker op het internet kan, vind ik het wel leuk om terug te grijpen naar de oude bekende. Een nieuwe speler in deze markt is chess-evolution.com. Dit is een heel ambitieus project waaraan heel wat erg sterke grootmeesters aan meewerken. De analyses zijn van een erg hoog niveau en net daarom ben ik sceptisch betreffende de overlevingskansen. De prijzen zijn erg hoog en het materiaal is volgens mij enkel nuttig voor heel ambitieuze spelers dus een heel klein percentage van de spelers. Ondertussen is men al begonnen met het geweer te veranderen van schouder door tevens een wekelijks magazine aan te bieden waarvoor een lagere prijs kan worden gevraagd. De concurrentie van chesspublishing.com die met veel goedkopere tarieven werkt (mogelijk door te werken met goedkopere GM's en de goedkopere e-versie) valt hierbij ook niet te onderschatten.

Uiteraard heb je ook een aantal uitgeverijen die geld verdienen aan het publiceren van schaakboeken. Vandaag heeft vooral qualitychess een erg goede reputatie. Enkele andere uitgeverijen van schaakboeken zijn gambitbooks, everymanchess, batsford, ... De oplagen van schaakboeken zijn beperkt waardoor het steeds uitkijken is of de kosten gedekt zullen worden. Ik geloof dus niet dat je in deze business echt rijk kunt worden.

De meeste nieuwsberichtgeving is vandaag gratis. Een grote uitzondering die ik ken, is chesstoday die dagelijks een online nieuwsgazet publiceert. Het marketingmodel bestaat erin om alle relevante nieuwsberichten te consolideren en vervolgens nog te becommentarieren zodat de lezer in een mum van tijd op de hoogte is van de laatste ontwikkelingen en nieuwtjes zonder uren te moeten spenderen met zoeken op verschillende sites. Mits betalen van een kleine fee wordt tijd gekocht en blijkbaar werkt het model wel want ze zijn ondertussen een 10tal jaar online. 

De meeste commerciële sites met nieuwsberichtgeving werken echter met een ander marketingmodel: namelijk reclame. De inkomsten komen dus niet binnen via mensen die betalen voor het lezen maar wel van een revenuesharemodel op de gecreëerde extra verkoop van SW, HW, ... komende van een schaaksite of schaakwinkel. De website houdt rigoureus bij wie klikt op welke banner en wie uiteindelijk iets koopt. Voor elk verkocht artikel wordt vervolgens een zeker percentage gegeven aan de nieuwssite. Voorbeelden die dit model gebruiken zijn: twic, chessvibes.com, chessdom.com, ...

Ik meen dat schaakwinkels zoals dedenksportkampioen, marchand van deze laatste online trends zeker enige negatieve invloed hebben ondervonden. Echter zelf vind ik het nog steeds een plus om eerst het product op voorhand eens in je handen te kunnen nemen vooraleer je het ook effectief aanschaft. Dit zou je ook kunnen doen door eerst naar een schaakwinkel te gaan en dan online aan te kopen maar dat vind ik niet echt eerlijk t.o.v. de winkelier.

Er valt iets te verdienen aan het schaken als je een goed marketingplan hebt. Een goede marktstudie is belangrijk om te weten waar er kansen zijn. Echter ik betwijfel sterk of je met het verkoop van schaakproducten veel geld kunt verdienen. Het recent gepubliceerde artikel op chessbase omtrent 10-12 miljoen  investering van ondernemer Andrew Paulson in het schaken, lijkt mij dan ook gedoemd om een grote financiële kater op te leveren.

Brabo