Mijn mooiste zet deel 3

Ik heb ooit eens een partij gespeeld, en de gemiste combinatie is altijd in mijn hoofd blijven hangen, omdat ze zo apart was. Hier moet ik al mezelf corrigeren, want het was geen combinatie, maar eerder een foutieve voortzetting van mijn tegenstander, die een niet-evidente weerlegging vereiste. Die ik dus niet zag - en die ik later ook nooit in combinatieboeken of partijen gezien heb. De "combinatie" of eerder weerlegging is zo "uniek" dat ik het eigenlijk nog nergens elders gezien heb: een stuk laten slaan met schaak en niet terugnemen, maar gewoon het schaak pareren door er nog een stuk tussen te zetten, omdat er een langetermijn dreiging in de stelling zit die sterker is dan dat voorlopige stukverlies.

In de partij zag ik het niet. De enige partij met deze "variant" in Chessbase is Piscopo (2364) - Zakharchenko (2197) uit 2012 - en dan ben ik toch in goed gezelschap: ook de Italiaanse internationaal meester Piscopo vond de zet niet. Dus nog een zet die behoort in de categorie van onzichtbare zie deel 1 en deel 2. Echter ik speelde de automatische zet 10.bxc3 waarna het voordeel uit wits handen slipt. De rest van de partij geef ik hieronder mee.

Op de blog van Quality Chess was er laatst een discussie over automatische zetten. Vaak worden fouten gemaakt omdat spelers onvoldoende alternatieven bekijken. Extra tijd spenderen werd dan ook logischer wijze door de auteur als oplossing naar voren geschoven. Echter dat zagen sommige lezers niet zitten. Automatische zetten zorgen er net voor dat er een tijds-buffer kan worden gecreëerd zodat men op andere momenten in de partij meer tijd kan spenderen. Als je alles in vraag stelt dus ook de automatische zetten dan riskeer je tijdnood met veel grotere consequenties. Het is desastreus voor de eigen speelsterkte om trachten die ene unieke zet in die ene partij te willen vinden in ruil voor vele blunders door tijdnood in een dozijn partijen. Anderzijds voor mijn mooiste zet, had ik wel graag een uitzondering gemaakt.

HK5000