Sponsors vinden voor het schaken is moeilijk als er nauwelijks iets in de media over verschijnt. Trouwens als er dan nog iets wordt geschreven dan wordt het schaken meestal in een slecht daglicht geplaatst. Schaken is geen sport meer. Stinkende schakers niet-welkom op EK. Schaakgrootmeester valt dronken in slaap aan tafel. Man overleeft partijtje schaken niet. President van de fide sprak met een stel aliens. Fide president is bevriend met Saddam Hussein, Kadhafi, Assad,.. Vrouwen hebben niet de hersenen om te kunnen schaken. En zonet ook nog schaaksters verklaren iran de oorlog om belachelijke hoofddoekplicht boycotten wereldkampioenschap.
Slechte reclame is ook reclame maar ik stel voor het schaken hier een groot vraagteken bij. Als ik niet beter zou weten dan hou je als ouder je kind ver weg van het schaken. Schaken is natuurlijk veel meer dan deze incidenten. In de voorbije olympiade was de spanning en drama niet minder dan in om het even welke topsport zie bv tiebrake-systeem beslist de olympiade. Echter niets hierover in de media. Zelfs in Amerika verscheen niets ondanks dat ze goud hadden gewonnen. Het is te zeggen bijna niets want er werd toch iets gepubliceerd in de New York Times. Het stuk kan voor mijn part onmiddellijk naar de prullenmand. I.p.v. de loftrompet te spelen werd de prestatie in het belachelijke getrokken door te insinueren dat Amerika het goud heeft gekocht door buitenlandse topspelers te importeren.
Het is een gemiste kans om aan het Amerikaanse publiek te tonen dat schaken ook vandaag nog steeds zeer boeiend en mooi kan zijn. Veel geld en tijd kost het nochtans niet voor de meeste grote media om een paar partijen van de helden met verteerbare commentaar te publiceren. Materiaal is er genoeg om een verhaal te schrijven. Trouwens drama kwamen we ook niet tekort. Ik haalde al eerder de ontknoping van het tiebrake-systeem aan maar minstens even spectaculair was de comeback van de sterke Amerikaanse grootmeester Samuel Shankland in zijn partij tegen de sterke Indische grootmeester Sethuraman. 11 zetten (vanaf 23 tot 34) staat wit compleet verloren. Sommige programma's schreeuwen zelfs winstscores voor zwart van 18 punten op een bepaald ogenblik maar het is toch wit die uiteindelijk wint.
Verlies i.p.v. winst had 16 tiebrake punten minder betekend voor USA als al de rest hetzelfde had gebleven. M.a.w. dit gelukje hielp USA aan goud want bij de eindmeet hadden ze slechts 9 tiebrake punten meer dan Ukraine.
Op Chess.com vertelde Samuel achteraf dat hij al eerder zulke slechte posities heeft gered in zijn carriere maar nooit tegen het kaliber als Sethuraman. Op een bepaald moment stop je gewoon met te rekenen en speel je een zet die niet direct verliest.
In een eerder blogartikel het sadistische examen vertelde ik dat competitie-schaak emotioneel heel hard kan. Een goed gespeelde partij kan met 1 domme fout om zeep worden geholpen waarna je geen enkele kans meer krijgt om nog terug te komen. Echter minstens even dramatisch is het niet kunnen afwerken van een gewonnen stelling omdat je de finale genadeslag niet kunt vinden. Emanuel Lasker zei dat een gewonnen partij winnen het moeilijkste is. Desalniettemin wat er gebeurde in mijn partij tegen Vermaat waarvan ik in vorig artikel al bepaalde stukjes toonde, tart elke verbeelding. 27 zetten (vanaf 22 tot 49) sta ik totaal gewonnen maar mis ik de ene na de andere k.o.
Na de partij kwam de Indische IM Kumar Praveen mij vertellen dat ik een winst had gemist. Niet 1 maar duizend winsten, antwoordde ik bitsig. Ik kan geen standaardpartij terugvinden tussen de bijna 800 in mijn persoonlijke database waarin mij zoiets overkwam. Hoe is dit mogelijk?
De laatste maanden had ik nochtans dagelijks geoefend op tactiek. Op Chess.com haalde ik een tactiekrating van + 2600. Daarnaast had ik de beker in Deurne gewonnen net voor het open tornooi in Gent en op Playchess won ik in de laatste maanden zelfs een aantal blitzpartijtjes van grootmeesters. Ik denk dus dat ik voldoende mijzelf had voorbereid om in tijdsdruk te kunnen presteren. Anderzijds is de beste training voor standaardpartijen nog altijd de standaardpartijen zelf. Als je 3 maanden al geen serieuze partijen meer gespeeld heb dan kruipt er onvermijdelijk roest in de partijen. Echter misschien de beste verklaring wordt gegeven op de Amerikaanse schaakblog van Dana Mackenzie: "Als er 1 iets is waarin schakers, zelfs GM's, niet goed zijn dan zijn het matcombinaties." Dat klinkt natuurlijk een beetje te makkelijk dus ga ik straks toch maar een aparte les wijden aan matcombinaties samen met mijn leerlingen.
Een kleine opmerking bij de partij van Shankland. In je commentaar vermoed je dat Sethuraman het idee Dc4 gevolgd door mat miste maar met 30...f5 stopt hij net dit idee in de stelling. Wit moet zelfs Db3 spelen om mat te verhinderen. Waarschijnlijk zag hij dat 31...Ta3 niet werkt wegens 32.Tb2! en na Txb3 kan Txg2+ (schaak!) met waarschijnlijk remise voor wit. 31...Th2! is een subtiele wachtzet waarna Ta3 wel werkt. Ik vermoed dan ook eerder dat Th2 als wachtzet werd gemist in de zoektocht van de zwartspeler naar een directe KO.
BeantwoordenVerwijderenIvm je partij tegen Vermaat, denk ik dat iedere schaker zich wel een paar dergelijke partijen kan herinneren. Zelf heb ik het soms ook moeilijk om pijnlijke nederlagen of vergooide overwinningen snel te vergeten. Uiteindelijk stop je niet zoveel tijd in het spelletje om jezelf te zien prutsen!
Wat ik nog gedaan heb, is een databank aanleggen van die posities van mijn eigen partijen - in elke partij vind je wel een moment waarin een combinatie gezien wordt en uitgevoerd en een moment waarin dat niet gebeurt. Dan heb je al snel een flinke databank met oefeningen rechtstreeks uit je eigen praktijk. En geloof me, het duurt niet lang voor je een stelling daaruit laadt, waar je het echt moeilijk hebt om de combinatie (opnieuw) te vinden.
BeantwoordenVerwijderenIn de eerste jaren dat ik competitie speelde, kon ik al mijn gespeelde standaardpartijen compleet herinneren. 20 jaar later heb ik zelfs moeite om sommige partijen te reconstrueren onmiddellijk na het einde. Het hoger tempo, het veel hoger aantal partijen en wellicht ook het ouder worden zal hier een rol bij spelen.
BeantwoordenVerwijderen