Belgische interclubs apotheose deel 2

Het slot van de Belgische interclubs verliep dit jaar erg tumultueus. Zo speelden de eerste klasse teams op 7 april hun laatste ronde terwijl de lagere klasse teams speelden op 28 april. Velen stelden zich de vraag waarom. In de bondsverslagen kan je terugvinden dat de tornooileider zoveel mogelijk aan de verzuchtingen van de diverse clubs heeft trachten te voldoen. M.a.w. ik interpreteer dit dat hij opnieuw moest toegeven aan de speciale wensen van onze Duitstalige bondsvoorzitter waarvan al lang geweten is dat hij voorrang geeft aan de (Duitstalige) professionele clubs (zie o.a. deel 1).

Bovendien zette deze splitsing van de kalender de deur open voor enkele dubieuze praktijken want zo speelde de 2de ploeg van KGSRL in de laatste ronde plots met de Belgische IM Geert Van der Stricht en de Belgische FM Johan Goormachtigh die in geen van de vorige 10 ronden hadden meegespeeld. Allemaal volstrekt reglementair maar het smaakte erg zuur want Geert had enkel in de eerste ploeg gespeeld tot dan toe. Johan kan je nog delibereren want hij speelde ook 1 keer in ploeg 4 mee en heeft een beduidend lagere elo.

Uiteindelijk maakte het geen verschil uit voor de eindrangschikking en dat is misschien ook de reden waarom KGSRL hen toch had opgesteld want ik dacht dat de relaties tussen Deurne en KGSRL goed waren. Borgerhout was mathematisch al zeker van de titel dus enkel een ereplaats stond nog op het spel die we met Deurne uiteindelijk desalniettemin konden verzilveren. Zonder twijfel een heel knap resultaat voor Deurne als je weet dat 2 basisspelers al +70 jaar oud zijn terwijl ik zelf als relatief "jonge" 40'er maar 50% scoorde dit jaar.

Het wordt elk nieuw seizoen een stukje onzekerder of iedereen er bij Deurne opnieuw bij zal zijn. Nu voor sommige ploegen was het seizoen op 28 april laatstleden nog niet gedaan. Ik heb het zelf in mijn 22 jaren interclub nooit meegemaakt maar vorige zondag moest Mechelen 1 tegen Wetteren 2 een testwedstrijd spelen voor promotie naar 2de afdeling. Beide ploegen stonden ex-aequo op de 1ste plaats met dus evenveel match als bordpunten en dan zegt het bondsreglement dat er een testwedstrijd gespeeld moet worden. Dit klinkt logisch maar er zaten wel enkele addertjes onder het gras waarvan ik niet op de hoogte was.

Zo mogen enkel spelers meespelen aan de testwedstrijd wanneer ze 3 keer eerder hebben meegespeeld tijdens het voorbije seizoen voor de ploeg. Goed om plotse versterkingen te vermijden, zou je denken maar het heeft wel 1 enorm nadeel waarmee geen rekening werd gehouden. Ploegen die met een vaste kern spelen en dus weinig of geen reserves gebruiken, geraken in de problemen wanneer net voor die ene testmatch iemand van de kernspelers niet kan. Het reglement maakt namelijk geen onderscheid tussen sterkere spelers als reserve oproepen en zwakkere spelers als reserve oproepen wat natuurlijk een lacune is. Bovendien daar een testwedstrijd iets zeer uitzonderlijk is, kan je al raden wat er dan ook daadwerkelijk gebeurde. Wetteren 2 werd verplicht op een bord forfait te geven terwijl een groep Wetterse fans aan de kant klaar stonden  om in te vallen maar noodgedwongen zichzelf moesten beperken tot supporteren voor de resterende ploeggenoten. Mechelen 1 dus 1- 0 voor zonder dat er 1 zet al gespeeld was op slechts 6 borden.

De wedstrijd zelf werd gespeeld op een min of meer neutrale locatie : het clublokaal van de KGSRL en toen ik hoorde dat er ook live borden zouden zijn, polste ik bij mijn gezin of een bezoekje mogelijk was. Mechelen is de club van mijn kinderen en 4 van mijn (ex-) leerlingen zouden meespelen in de testwedstrijd. Echter de laatste tijd was er al erg veel geschaakt dus ik wou ook de kerk in het midden houden. Ik had geluk want het was de eerste zondag van de maand en dat betekent de winkels in Gent zijn open waardoor echtgenote en dochter het wel zagen zitten om naar Gent af te zakken. Enkel mijn zoon moest ik nog overtuigen en dat lukte met de Mc Donalds.

Om 3 uur arriveerde ik in de KGSRL dus de wedstrijden waren al een uur onderweg. Het stond dus al 1-0 voor Mechelen maar bij een snelle rondblik werd mij onmiddellijk duidelijk dat het geen walkover zou worden, integendeel. Het zou een lange bijzonder spannende namiddag worden waarbij menig toeschouwer aangaf dat voetbal hier totaal niet kon aan tippen. Zelfs mijn 10 jarige zoon Hugo werd helemaal meegezogen en bleef 3,5 uur gekluisterd op zijn stoel naar de schermen turend terwijl ik geregeld commentaar gaf. Schaken valt dan wel spijtig genoeg niet te verkopen aan het brede publiek, meer dan een basiskennis is niet nodig om enorm ervan te kunnen genieten.

Al snel werd mij duidelijk dat de match beslist zou worden op borden 1 en 3. Mechelen stond op borden 4 en 6 erg slecht en verloor vervolgens snel. Daarnaast rekende ik al een punt erbij voor Mechelen op bord 5 alhoewel het nog vele uren duurde vooraleer het punt effectief werd gescoord. Met een 2-2 was alles mogelijk zeker ook een gelijkspel waarna een compleet absurde lottrekking zou gebeuren. Ik snap niet dat dit reglement ooit is goedgekeurd. Anderzijds ik ken slechts weinig schakers die echt verliefd zijn op het spel (het is een maar een hobby).

Van de 2 resterende borden, kraakte Sterre Dauw (reeds 2250 fide) als eerste op bord 3. Hij is niet vies van experimenteren in openingen zoals nu met de Grunfeld Indische opening maar dat is niet zonder risico's zeker als je tegenstander de zeer ervaren Nederlandse fide-meester Rene Tiggelman is. Gevolg Sterre kan de openingsproblemen nooit helemaal oplossen en belandt uiteindelijk in een lastig eindspel. De laatste maanden hebben we samen hard gewerkt om Sterre zijn eindspel te verbeteren met reeds merkbare recente successen maar hier verviel hij weer in passief spel.

In zulk soort toreneindspel moet je actief verdedigen. Ik had het laatst nog getoond met verve in het rapidtornooi van Aalter waar ik een ongelooflijke ontsnapping maakte in mijn partij tegen de Belgische expert David Roos. Het toreneindspel werd afgehaspeld in enkele minuten tijd dus misschien is de reconstructie uit het hoofd een week later gemaakt niet helemaal correct maar ver zal ik niet van de waarheid zijn.

Geef mij een actieve toren en 1 resterende potentiële vrijpion en ik blijf vechten zelfs al sta ik een legertje pionnen achter. Ik zag meerdere verwonderde gezichten toen de remise op het bord kwam. De kers op de taart zette ik door in de laatste ronde nog een ander toreneindspel af te snoepen van jawel Sterre en zo in extremis het tornooi te winnen. Het verschil tussen leraar en leerling is bijzonder klein geworden dus ik moet het meer en meer hebben van die laatste details.

We keren terug naar de laatste resterende partij van de testwedstrijd tussen Mechelen en Wetteren. Mooier, spannender kon het niet want een titanengevecht was aan de gang op het 1ste bord waarbij de klepel van links naar rechts voortdurend sloeg. Ik ging zo op in de analyses dat ik geregeld niet opmerkte dat 1 van de betrokken spelers naast mij stond mee te luisteren naar mijn opmerkingen. De live-borden staan dan ook heel ongelukkig opgesteld in het wandelpad van tornooizaal naar de toiletten. Daar had men moeten rekening mee houden bij de indeling van de ruimtes bij de renovatie.

Voor Mechelen speelde de Belgische expert Dimitri Allaert. Voor Wetteren speelde de Belgische expert Galeh Khonghaloos. Tegen Galeh heb ik zelf ook eens gespeeld en ik wist dat je hem zeker niet mocht onderschatten. Hij is een bijzonder creatieve speler en produceert vaak heel aantrekkelijke partijen. Vanuit de afruilvariant van het Spaans offerde hij er luchtig op los in 2006 tegen mij en kwam er uiteindelijk nog zelfs mee weg.

De partij op het 1ste bord in de testwedstrijd deed niet onder van spektakelwaarde. Met een gedurfd maar incorrect stukoffer op zet 28 laat Galeh de vlam in de pan slaan. Dimitri durft het niet te slaan maar komt hierdoor verloren te staan. Daarna volgen de avonturen zich op in sneltreinvaart met een onwaarschijnlijke ontknoping.

Immense ontgoocheling bij de Mechelse spelers. Euforie bij de Wetterse. Ik ben niet kunnen blijven tot de laatste zetten want het werd te laat voor mijn kinderen maar ik kreeg direct na afloop een telefoontje. Het was in elk geval een onvergetelijke namiddag en een feest van en voor het schaken.

Brabo