In mijn eerder blogartikeltje openen met de f pion heb ik verteld dat ik eens de vraag kreeg waarom ik ook niet met wit steeds f4 speel als ik zo graag het Hollands speel met zwart. Ik kon er toen geen gevat antwoord op geven maar dat zou vandaag wel anders zijn. Toevallig las ik recent dat de Ukrainische grootmeester Vladimir Malianuk dezelfde vraag had voorgeschoteld gekregen. Ook Vladimir is een verstokte speler van het Hollands maar dan wel van het scherpere Leningradersysteem. Hij gaf een schitterend antwoord na even nadenken: " dit extra tempo zou mij alleen maar slecht bevallen".
Een andere leuke anekdote over dezelfde Malaniuk gaat eveneens over zijn Hollandse openingskeuze. Zo speelde hij eens in een toernooi in de laatste ronde tegen iemand die wat minder elo had dan hijzelf. Ik vermoed dat hij wat vermoeid was want voor de ronde stelde hij aan zijn tegenstander voor om na enkele zetten remise te spelen. Echter de tegenstander had daar weinig zin in en weigerde het voorstel. Wellicht had hij al gezien dat Malaniuk het dubieuze Hollands op zijn repertoire had staan. Malaniuk antwoordde droog: " ok, maar pas op als ik ...f4 kan spelen". De partij begon en Malaniuk checkte na enkele zetten nog eens of zijn tegenstander nog niet veranderd was van idee. Hij stelde remise voor en vertelde erbij dat remise nu nog mogelijk was want hij had nog geen f4 gespeeld. De tegenstander bleef echter bij zijn eerder besluit, liet ... f4 toe, besefte dat hij slecht kwam te staan en bood dan maar ineens zelf remise aan. Hierop kreeg hij een resoluut "NEE" als antwoord. Zwart had uiteraard ook gezien dat hij nu beter stond, slaagde erin om dit voordeel uit te bouwen en kon het punt met grote voldoening optekenen.
Of het allemaal zo precies is gebeurd, weet ik niet maar feit is wel dat ik meerdere partijen kon terugvinden in de database waarin Malaniuk inderdaad won met zijn favoriete Hollands waarin hij f4 speelde. Hieronder kan je 1 van die partijtjes naspelen.
Ik vind het altijd leuk om zulke anekdotes te lezen maar het wordt pas echt hilarisch wanneer er in het voorbije Belgisch kampioenschap een verfijnde variatie op de laatste anekdote gebeurt. Na een totaal onnodige nederlaag in de 1ste ronde, was de uittredende Belgisch kampioen Tanguy Ringoir genoodzaakt om een lange achtervolging in te zetten. Pas in de voorlaatste ronde kwam hij na een indrukwekkende zegereeks langszij de koploper Alexander Dgebuadze. De Vlaamse kampioen Stefan Docx zat op vinkenslag met een halfje minder dus alle ingredienten waren aanwezig voor een spetterende laatste ronde. Tanguy speelde met zwart tegen Rein Verstraeten, Belgisch jeugdkampioen maar besefte zelf ook wel dat hij best op winst kon spelen voor de titel. Een goede keuze maken voor zwart is niet makkelijk maar uiteindelijk werd gekozen voor het Hollands op de 1.d4 openingszet van Rein. Omdat Tanguy vorig jaar al enkele keren het Hollands gespeeld had, zie mijn blogartikeltje verrassen met het hollands en het succes van de openingskeuze toch voornamelijk afhangt van de verrassingsfactor, moet ook opgemerkt worden dat eerder in het toernooi Tanguy nog had gepraat met Rein over hoe slecht het Hollands wel was. Voor het verloop van de partij verwijs ik naar de partijviewer met enkele lichte commentaren maar let vooral op de remisevoorstellen.
Alhoewel de sequentie van remisevoorstellen erg grappig is, wil ik er wel nog bij vermelden dat Rein zich zeker niets hoeft te verwijten. Als je met wit denkt de betere kansen te hebben dan is het terecht dat je doorspeelt. Bovendien is doorspelen op zowel sportief als amusements vlak sowieso beter. Best niet te lang stilstaan bij zulke nederlagen en gewoon volgende keer opnieuw proberen om te winnen is de boodschap.
De breekzet f4 komt trouwens niet alleen voor in het Leningradersysteem van het Hollands maar is ook terug te vinden in andere Hollandse systemen. In mijn eigen bordpraktijk kon ik ook meerdere partijtjes terugvinden die ik gewonnen heb met dit zetje waarvan de partij hieronder zonder twijfel mijn beste is.
Dit betekent nu niet dat elke keer zwart f4 speelt, ook de partij wint. Nee dan zou iedereen uiteraard het Hollands spelen en zou de fun er af zijn van de Hollandse schaakanekdote.
Brabo
PS Met dank aan Herman Grooten voor het mogen hergebruiken van de anekdote die gepubliceerd werd op schaaksite.
Of het allemaal zo precies is gebeurd, weet ik niet maar feit is wel dat ik meerdere partijen kon terugvinden in de database waarin Malaniuk inderdaad won met zijn favoriete Hollands waarin hij f4 speelde. Hieronder kan je 1 van die partijtjes naspelen.
Alhoewel de sequentie van remisevoorstellen erg grappig is, wil ik er wel nog bij vermelden dat Rein zich zeker niets hoeft te verwijten. Als je met wit denkt de betere kansen te hebben dan is het terecht dat je doorspeelt. Bovendien is doorspelen op zowel sportief als amusements vlak sowieso beter. Best niet te lang stilstaan bij zulke nederlagen en gewoon volgende keer opnieuw proberen om te winnen is de boodschap.
De breekzet f4 komt trouwens niet alleen voor in het Leningradersysteem van het Hollands maar is ook terug te vinden in andere Hollandse systemen. In mijn eigen bordpraktijk kon ik ook meerdere partijtjes terugvinden die ik gewonnen heb met dit zetje waarvan de partij hieronder zonder twijfel mijn beste is.
Dit betekent nu niet dat elke keer zwart f4 speelt, ook de partij wint. Nee dan zou iedereen uiteraard het Hollands spelen en zou de fun er af zijn van de Hollandse schaakanekdote.
Brabo
PS Met dank aan Herman Grooten voor het mogen hergebruiken van de anekdote die gepubliceerd werd op schaaksite.
In het boek Schaaklezen van Dirk Jan ten Geuzendam staat een minder gekuiste versie van dit verhaal over Malaniuk en de dreiging van f5-f4 in het Hollands.
BeantwoordenVerwijderenIn dat verhaal wordt een IM die nog een halfje nodig heeft voor zijn laatste GM-norm het mes op zijn keel gezet en kan uiteindelijk voor zijn halfje het grootste deel van prijzengeld inleveren.
Prachtig verhaal; alleen al hierom houd ik van schaken. Het relaas van Schaakfabriek is ook om te smullen.
BeantwoordenVerwijderenHet doet me denken aan een anekdote die het beroemde boek van Hans Kmoch staat. Het vindt plaats tijdens Karlsbad 1923. Rudolf Spielmann had in de derde ronde Réti verslagen, maar daarna een reeks eieren geproduceerd. 's Avonds zocht RS zijn toevlucht in bier, waar hij slaperig van werd. In die toestand trof Réti hem aan.
"Dierbare vriend, één na grootste aanvalsspeler aller tijden, man van eer als u bent, ik moet u toch vragen of het wel zo mooi is van u om mij in de derde ronde op fraaie wijze te verslaan maar mijn concurrenten het punt eenvoudigweg cadeau te doen."
RS antwoordde diep geroerd: "Goed, morgen zal ik winnen!"
"Maar morgens speelt u tegen Aljechin!"
"Dat maakt geen verschil."
"En u hebt zwart!"
"Des te beter."
Rëti liet het hoofd hangen en dacht bij zichzelf dat er met hem niets viel aan te vangen.
De volgende dag werd de partij in het eindspel afgebroken. Spielmann joeg de concurrentie grote schrik aan door te verkondigen dat zijn loper zo sterk was dat hij hem nog niet voor een toren opgeven zou.
http://www.chessgames.com/perl/chessgame?gid=1012194
Na afloop reageerde Aljechin zijn frustratie op zijn hotelkamer af - hij was zijn punt voorsprong kwijt.
amazing news: hopelijk wordt dit project gerealiseerd in het leuke chess-star format
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.chess-stars.com/Future_Plans.html
The Leningrad Dutch. A Black Repertoire against 1.d4, 1.c4, 1.Nf3
by V.Malaniuk and P.Marusenko
Expected in October.
GM Malaniuk has been the main driving force behind the Leningrad Variation for decades.
In mijn blogartikeltje http://schaken-brabo.blogspot.com/2013/02/hollandse-stappen-in-de-engelse-opening.html heb ik aangegeven dat een stonewall niet op alles kan worden gespeeld. De Leningrader is in dit opzicht voordeliger dus een extra reden om die opening eens vroeg of laat op mijn repertoire te plaatsen.
BeantwoordenVerwijderen