Schaakmateriaal

Een paar maanden geleden schreef ik op de blog dat ik een stop heb ingelast op schaakmateriaal aankopen. Echter dat is niet omdat ik al heel veel schaakmateriaal heb. Na meer dan 30 jaar actief competitieschaak heb ik nog nooit Chessbase aangekocht. Mijn meest recente openingsboek dateert reeds van 2020 zie regressietesten. Mijn laatste database dateert van 2021. Mijn laatste gekochte schaakengine dateert van 2015 zie Interfaces. Ik heb nog steeds geen account op Chessable.

Al mijn schaakmateriaal kan ik plaatsen op 2 legplanken. 80 stuks in totaal waarvan een deel ook gekregen als aandenking/ prijs op een tornooi. Slechts 17 van die 80 zijn openingsboeken waarvan de helft zelfs dateert uit de jaren 90. Ik consulteer ze nooit meer en ze staan klaar om weggegooid te worden (opnieuw en co). Voor elk nieuw schaakboek die er nog bijkomt nu verwijder ik een oud schaakboek.

Behalve 5 schaakboeken staat alles wat ik bezit op deze 2 legplanken.

Nee ik kopieer of download geen illegaal materiaal want dat is zonder twijfel wat heel veel schakers wel doen. Nu ik veroordeel niemand want als je wilt meespelen met de grote jongens dan moet je op de hoogte blijven van alle nieuwe publicaties en dat geld hebben velen gewoon niet. Het mag niet maar ik heb begrip voor de situatie. 

Financieel heb ik het ruimer dan de meesten maar ik bots na 10.000 euro in een jaar aan schaakkosten voor spelen ook langzaam aan mijn limiet. Bij alles extra zal ik dan ook telkens mezelf afvragen of ik het echt wel nodig heb. Ik durf vandaag ook zeggen dat ik elk van mijn 80 schaakboeken helemaal heb gelezen dus ik laat mezelf niet snel betrappen op een overbodige aankoop.

Dan krijg ik uiteraard af en toe de vraag hoe hou ik mijn repertoire up to date zonder al die "noodzakelijke" aankopen. Dat doe ik door dagelijks zelf analyses te maken en zeer weinig variatie in mijn repertoire te steken. Dit laat het toe om het allemaal behapbaar te houden en maakt dat het gebrek aan schaakmateriaal heel weinig gevoeld wordt.

Dat wilt niet zeggen dat ik deze aanpak aanraad aan anderen. Dagelijks zelf analyses maken is zeker niet voor iedereen weggelegd. Als je daar geen plezier kunt uithalen dan hou je dat niet lang vol. Bovendien een repertoire zonder veel variatie zal vandaag elke coach afraden voor een +2200 speler. Mijn vorig artikeltje toonde weeral eens hoe kwetsbaar je wordt zelfs al heb je een opening veel dieper geanalyseerd vooraf dan je tegenstander.

Dus het is daarom ook eens tijd te kijken wat dan wel een normaal gedrag van schaakmateriaal aankopen is. Echter dat is makkelijk gezegd dan gedaan want de meeste schakers laten niet in hun kaarten kijken als het daarover gaat. Dat is enerzijds om de illegale praktijken te verdoezelen maar ook om potentiële latere tegenstanders geen informatie te geven. Gelukkig vond ik recent een Indische FM Nikhil Dixit die wel bereid was om een tip van de sluier op te lichten in een blogartikel : How much I spent on chess in 2023?

23 stuks kocht hij in 2023 en zijn opsomming lijkt mij heel representatief voor een ambitieuze FM. Hierin zien we een heel grote groep recente openingsboeken, een nieuwe versie van Chessbase, een Chessable-cursus en tenslotte enkele biografieen. Dat hij dit allemaal kon aankopen voor slechts 430$ is wellicht te danken aan de grote kortingen voor Indiërs want in België betaal je sowieso veel meer (x2 ?).

Ik kan mij goed voorstellen dat je met dit soort schaakmateriaal een heel flexibel en up to date repertoire kunt bouwen/ onderhouden die bijzonder efficiënt is in het bordschaken. Trouwens na verloop van jaren op die wijze schaakmateriaal te kopen, dikt de verzameling heel snel aan tot een indrukwekkende schaakbibliotheek.

Mijn medereiziger naar Marienbad, Marcel Van Herck vertelde mij dat hij ruw geschat 2000 schaakboeken heeft, verspreid over diverse kasten en kamers in zijn appartement. Ongeveer 200 hiervan zijn openingsboeken. Over enkel de Caro-Kann heeft hij er 11 (inclusief een e-book van Bologan). Dat laatste mocht ik ook weer eens ondervinden in onze onderlinge clubkampioenschappartij waar ik mijn tanden op stuk beet.

De Duitse grootmeester Lothar Schmid stond bekend voor de grootste (prive-) collectie van schaakmateriaal. Het is mij onduidelijk wat er met die collectie (50.000?) gebeurd is want soms smijten niet-schaakbeminnende nazaten alles weg (ook al omdat er zelden iets te verdienen valt aan tweedehandsschaakboeken). Als schaker zorg je beter tijdens je leven voor een tijdige overdracht van je eigen collectie.

Schaakmateriaal geraakt snel verouderd maar niet-openingsboeken zijn vaak tijdloos. Als er iets leuks en origineel voorbijkomt dan zeg ik er geen nee op maar vandaag geef ik mijn centen liever uit aan andere zaken. Dus contentmakers zullen aan mij zelden iets kunnen verdienen. Dat is ook jammer uiteraard want voor veel profschakers is het krabben om rond te komen en is elke extra cent meer dan welkom.

Brabo