dinsdag 25 december 2012

Aljechin met g6

Ook dit seizoen stond opnieuw de stilaan klassieke topwedstrijd voor het Deurnse clubkampioenschap tegen Robert Schuermans op het programma. In eerdere uitgaven hadden we eens een aljechin met g5 en een Schliemanngambiet.  Ook deze keer koos Robert voor een nieuw systeem in zijn repertoire om te scherpe en diepe openingsvoorbereidingen te vermijden. Dit is een tweesnijdende strategie want je handicapt jezelf uiteraard ook door iets nieuw te spelen waarvan je weinig tot geen ervaring hebt. De mosterd werd gehaald bij onze clubgenoot Guy Dugailliez die al geruime tijd de Aljechin met g6 op zijn repertoire heeft staan. Op zich erg riskant want zoals te verwachten, had ik omwille van Guy al eens eerder dit systeempje vluchtig bekeken. Als ik een voor mij onbekende/ vervelende opening zie tijdens o.a. mijn blitzpartijtjes in de club dan zal ik achteraf thuis altijd eens opzoeken wat de theorie aangeeft.

Het was dan ook geen verrassing dat ik al snel met wit een openingsvoordeel behaalde en een stevig tijdsvoordeel op de klok. Desalniettemin was de uiteindelijke overwinning niet vlekkeloos want daarvoor begreep ook ik te weinig van het type stelling die resulteerde uit de opening. Hieronder kan je de partij naspelen met enkele analyses.
De analyses zijn niet echt hoopgevend voor zwart. Echter de lezer die aandachtig de analyses heeft nagespeeld, zal wel gezien hebben dat ik een referentie maakte naar de 'Sergeevvariant'. Ik leerde het eerst over deze variant in 2010 via chesspub waar een nieuw Aljechinboek becommentarieerd werd. De voor mij onbekende Amerikaanse IM Timothy Taylor koos voor een selectie minder bekende systemen en schreef een openingsboek voor de modale tornooispeler.

Populair werd het systeem niet maar grootmeesters zoals Alexander Khalifman en Jean-Marc Degraeve vonden het wel voldoende interessant om het in de praktijk eens te testen. Echter mijn interesse in het systeem werd pas echt aangewakkerd nadat ik ontdekte dat dezelfde variant begin 2012 aanbevolen werd in SOS 14. Dit is al dan niet toevallig dezelfde editie die ik hier op de blog eens zwaar bekritiseerde voor plagiaat, zie voormalig blogartikeltje. In elk geval origineel of vernieuwend is het gros van de aanbevelingen in SOS niet.

In tegenstelling met Alekhine alert! is SOS in onze regio een bekend boekje vandaar ik het een goede idee vond om samen met de partij tegen Robert dit variantje eens uit te pluizen. Geen overbodig luxe bleek al snel bij het doorbladeren van de laatste twics want in het voorbije Belgisch kampioenschap kwam de variant al op het bord tussen David Roos en Roel Hamblok. Het begint mij trouwens op te vallen hoe vaak Davids repertoire samenvalt met mijn repertoire dus ik ga zijn partijen vanaf nu beter opvolgen, zie de eerdere vermeldingen in de blogartikels the modern french en een minithematornooi. Uiteindelijk spendeerde ik meer dan een week analyseren aan dit variantje waarvan ik een beknopte samenvatting op deze blog publiceer. Om de analyses iets aantrekkelijker te maken, heb ik ze ingekleed met de partij Roos- Hamblok, zie hieronder.
Ik geloof dat heel wat van mijn analyses een nieuwe en diepere kijk brengen in deze nog relatief onbekende variant. Ik heb gebruik gemaakt van enkele topprogramma's zoals Houdini en Rybka maar praktische testen zijn noodzakelijk om de deugdelijkheid van de analyses te bevestigen.

Brabo

5 opmerkingen:

  1. Ik hoopte deze partij nergens meer terug te zien ;-) Ik volgde inderdaad blindelings het plan op dat in het boek stond, daar ik mij herinnerde dat wit 'volgens het boek' geen andere opties had. na c5 te spelen, had ik het inderdaad door & heb ik met enig geluk nog een remise uit de brand te slepen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In 2007 vond ik in 1 van de kritieke lijnen van de Hollandse stonewall een nieuw concept waarop ik best trots was. Deze mening werd ook gedeeld door de auteurs van het boek 'Win with the Stonewall Dutch' want het idee werd erin gepubliceerd.
    Enkele weken geleden toen ik mij voorbereidde voor een interclubwedstrijd, botste ik echter op de compleet onbekende correspondentiepartij Krimbacher, Walter - Herndl Gerhard, gespeeld in 2010 waarin wit mits een pionoffer 'mijn' concept weerlegde. Ik vond niet direct een middel om het concept te herstellen waarna ik het sindsdien heb genegeerd.

    Ik vertel deze anekdote om duidelijk te maken dat ik de laatste zal zijn om te beweren dat gepubliceerde analyses steeds foutloos zijn. Analyses evolueren met de tijd want nieuwe programma's komen beschikbaar, ervaring leidt naar nieuwe inzichten,... In correspondentieschaak zegt men dat degene die laatst naar bed gaat, de partij wint dus m.a.w. schaken is zo complex dat er altijd wel iets te analyseren valt.

    Dit betekent echter niet dat we geen boeken meer moeten lezen of geen analyses meer moeten maken. Alles wat we extra doen, zelfs al brengt dit ons af en toe een totaal verkeerde beoordeling, is beter dan niets. Anands voordracht: http://www.chessvibes.com/columns/the-relativity-of-confidence is hierbij een must om te lezen en te begrijpen wat ik precies bedoel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Volstrekt mee eens. Onwetendheid is de enige manier om vergissingen te voorkomen (Rousseau).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. waarom neemt zwart op zet 22 niet het witte paard met zijn dame?? (Dd8xPa8) ipv met zijn eigen paard te jongleren?? Kan je op die manier namelijk niet het verlies van de a-pion vermijden?

    over T. Taylor: zitten er veel 'fouten' in zijn boek dan? want ik heb enkele dagen geleden zijn Bird-openingsboek aangeschaft en ik zou daar toch graag een voordeel ipv een nadeel mee willen halen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bart, ik veronderstel dat je 21....Dxa8 bedoelt in mijn partij tegen Robert. Na 22.Dxd5+ kan zwart niet op een goede wijze Tc1 pareren waarna de situatie snel verslechtert.

    Ik heb geen boeken van T.Taylor gelezen (enkel recenties) dus ik kan onmogelijk oordelen over de kwaliteit. Bovendien zelfs als blijkt dat mijn analyses (in een zeer beperkt domein) een verbetering zijn op de gepubliceerde dan betekent het niet dat het boek waardeloos is.

    BeantwoordenVerwijderen