Universele systemen deel 2

Het succes van mijn partijvoorbereidingen hangt heel sterk af van of mijn tegenstanders die verwachten of niet. Zo schreef ik al in Schaakopeningen studeren deel 4 over het effect van tegenstanders die mij al dan niet kennen. Het is vandaag voor mij een belangrijke stimulans om geregeld in het buitenland te spelen waar mijn tegenstanders zelden weet hebben van deze schaakblog.

Daarnaast speelt tijd een belangrijke rol in een partijvoorbereiding. Dat is dus de tijd die je hebt tussen wanneer de Paringen worden vrijgegeven tot het moment dat een partij begint. Het klinkt misschien paradoxaal maar hoe minder tijd er is om voor te bereiden, hoe succesvoller ik ben met het raden van wat er op het bord komt. De reden is uiteraard dat spelers een partijvoorbereiding minder vrezen als er minder tijd is om voor te bereiden en dus hun "normaal" repertoire spelen.

In interclubwedstrijden merk ik op dat de voorspelbaarheid van een ploegopstelling een grote invloed heeft op de slaagkans. Het kwam nog in mijn vorig blogartikel aan bod hoe groot het verschil is tussen Nederland en Belgie. Het klinkt wellicht opnieuw raar maar de totaal willekeurige ploegopstellingen in Nederland betekent vaak dat mijn partijvoorbereidingen succesvoller zijn dan bij de vaste ploegopstellingen in Belgie. Meer nog de voorbije 3 jaren  had ik in Nederland in meer dan de helft van de partijen prijs met de partijvoorbereiding terwijl in België de successen uiterst zeldzaam waren.

Tenslotte is een partijvoorbereiding vanzelfsprekend erg afhankelijk van het aantal beschikbare partijen over een speler. Als er niets bekend is dan kan er ook geen partijvoorbereiding gemaakt worden. Anderzijds is het evenmin zo dat meer partijen perse betere partijvoorbereidingen oplevert. Bijna niemand speelt vandaag nog volgens de wetenschappelijke aanpak (zelfs ik wijk hier steeds meer van af zie o.a. verrassingen deel 3). Ik bedoel de meeste spelers weten welke partijen van zichzelf publiek beschikbaar zijn (uitzondering blijft nog vaak onlinepartijen zie o.a. partijpublicaties deel 2) en zullen bijgevolg rekening hiermee houden voor het bepalen van de openingskeuze.

Nee het is zelfs zo dat slechts een handvol partijen vinden van iemand mogelijks interessanter is dan honderden partijen net omdat er dan geen of weinig rekening wordt gehouden met een partijvoorbereiding. Zonder twijfel het meest extreme voorbeeld hiervan gebeurde eind vorig jaar in het clubkampioenschap van Deurne. Van mijn tegenstander Marc Bogaerts had ik welgeteld 1 partij gevonden waarin hij met wit speelde namelijk onderstaande.

Wat kan een nietszeggende remise in een opening buiten mijn repertoire voor informatie bieden aan iemand die met het Hollands antwoordt op 1.d4. Ik vermoed dat bijna iedereen op basis van slechts deze ene partij geen partijvoorbereiding zelfs start maar ik geef niet zo makkelijk op. Een London-speler heeft vaak een welbekend profiel: Ik studeer niet graag openingen en met het London-systeem heb ik een betrouwbaar universeel systeem. 2 volle pagina's schreef ik tijdens de partijvoorbereiding die "alle" bekende kritieke lijnen en stellingen samenvatte na 1.d4 f5 2.Lf4. Marc geraakte hierdoor niet zonder kleerscheuren door de opening in onze onderlinge partij.

Ja dat soort partijvoorbereidingen is wellicht de druppel voor sommigen om nog uberhaupt klassieke partijen te spelen. Ik ben een eeuwige pretbederver. Trouwens het was niet eens de eerste keer dat ik een brave burger zo iets lapte. Het was iets minder extreem maar in Cappelle La Grande editie 2020 overkwam de Belgische expert Tijs Cocquyt een gelijkaardige behandeling van mij. In de (Chessbase) database stonden 3 partijen met de Trompowsky Attack (1.d4 Pf6 2.Lg5) gespeeld door Tijs slechts enkele maanden eerder. Ik vond geen enkele partij met 1.d4 f5 maar ook toen dacht ik dat hij wel eens met 2.Lg5 zou kunnen antwoorden.

Een universeel systeem spelen als hoofdwapen maakt iemand bijzonder voorspelbaar en vandaag meer dan ooit kwetsbaar voor partijvoorbereidingen. Een gerichte partijvoorbereiding is al mogelijk op basis van extreem karige informatie alhoewel ik vermoed dat ik wellicht een zeldzaam specimen ben die zoiets ook effectief doet. Veel spelers hebben er geen zin in maar variatie in openingen is het enige recept om succesvol partijvoorbereidingen te ontregelen.

Brabo

Vrienden deel 2

Als we vandaag kijken naar de eerste afdeling in de Belgische interclub dan stellen we vast dat alle teams beroep doen op buitenlanders om zichzelf te versterken. Ik speel dit jaar voor het eerst interclub in de Meesterklasse van de Nederlandse interclub (equivalent met onze eerste afdeling) en het valt mij op dat daar veel minder buitenlanders meespelen dan bij ons. Bijna alle teams hebben ook wel 1 of meerdere buitenlanders maar er is zelfs 1 team die tot nu toe uitsluitend speelde met Nederlanders: Apeldoorn.

Wat precies de redenen zijn van dit markant verschil tussen de buurlanden weet ik niet. Misschien is het omdat Nederlandse clubs zuiniger zijn met hun centen te geven aan buitenlandse schakers dan Belgische. Sowieso heeft Nederland een veel groter aantal sterke eigen spelers dan België waardoor er ook minder noodzaak is om de gaten op te vullen met buitenlanders. Tenslotte vermoed ik dat clubgevoel ook meer doorweegt in Nederland dan in België. Na of zelfs voor de wedstrijd (zoals laatst een brunch met De Stukkenjagers) wordt vaak afgesproken om samen een hapje te eten. Zoiets zie ik toch zelden in België waar vaak zelfs niet eens gewacht wordt op elkaar om naar huis terug te keren na een wedstrijd.

Een ander nog groter verschil zijn uiteraard de opstellingen van de ploegen. In België moeten we voor de interclub strikt de elo-volgorde respecteren volgens de sterktelijst. In Nederland is de opstelling compleet vrij dus moet men helemaal geen elo-volgorde volgen. Dat heeft uiteraard een enorme invloed op partijvoorbereidingen. In België zijn de meeste ambitieuze spelers tot de tanden gewapend op hun tegenstanders. In Nederland hoor en zie ik regelmatig heel sterke spelers (IMs, GMs...) die compleet onvoorbereid zijn. Zo merkte ik vrijdag laatst op dat een van mijn potentiele tegenstanders voor de match Stukkenjagers - Charlois Europoort namelijk de Spaanse internationaal meester Jesus Garrido Dominguez tientallen bulletpartijtjes online aan het spelen was terwijl ik gelijktijdig op hem aan het voorbereiden was. Ik vond het zowel confronterend als grappig want ik kon bijna live informatie van zijn repertoire krijgen.

Velen vinden het dan ook onzin om voor te bereiden in de Nederlandse interclub als er tot zelfs 20 verschillende spelers aan je bord kunnen verschijnen voor 1 wedstrijd. Desalniettemin ik doe het dus toch want helemaal nutteloos is het niet. Zo is het mogelijk op basis van kleurverdeling en eerdere ploegopstellingen om een statistische kansberekening te maken betreffende mogelijke tegenstanders. Extra informatie zoals de Belgische GM Daniel Dardha zal er niet zijn want speelt mee in het Europees kampioenschap helpt ook uiteraard. Tenslotte merk ik op dat in homogene teams dus teams met veel "eigen" spelers, spelers vaak een overlappend repertoire hebben. Een voorbereiding op 1 speler is dan vaak ook nuttig voor andere spelers.

Dat kwam heel goed tot uiting in mijn voorbereiding op het Apeldoornse team. De Nederlandse internationaal meester Arthur Van de Oudeweetering is een grote fan van de stelling na 1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Pc3 Pf6 4.a3. Echter tijdens het voorbereiden, merkte ik op dat nog 5 andere spelers uit het eerste team die nogal merkwaardige opening op hun repertoire hadden staan: IM Thomas Beerdsen (heel binnenkort GM), FM Stefan Colijn, IM Stefan Kuipers, GM Roeland Pruijssers en IM Nico Zwirs.

1.e4 e5 2.Pf3 Pc6 3.Pc3 Pf6 4.a3

Arthur is de oudste van de spelers dus ik vermoed dat hij de andere heeft aangestoken maar het kan natuurlijk anders zijn gegaan. In de match Apeldoorn - Stukkenjagers speelde ik tegen Stefan Kuipers en hij koos voor een ander systeem die populair is onder de Apeldoorners.

Zowel IM Nico Zwirs als IM Thomas Beerdsen hebben deze opening al eerder gespeeld dus verrast was ik niet ondanks dat ik het nog nooit eerder in een klassieke partij op het bord heb gehad. Trouwens ik vernam achteraf dat Nico er zelfs een video over had gemaakt zie The sharpest Italian with an early Bg5 in 60min dus daar zal iedereen van zijn vrienden wel eens naar gekeken hebben.

Kortom binnen Apeldoorn doet men aan kruisbestuiving betreffende openingen. Zoiets zie ik niet of heel zelden gebeuren binnen Belgische clubs. In Deurne speelt iedereen een totaal verschillend repertoire en vooral compleet onafhankelijk. Ik doe nochtans regelmatig een poging om informatie te delen door zelf het voorbeeld te geven maar op mijn mails komt niet de minste reactie. Ik ben daarom wel een beetje jaloers op die vriendenploegen waar men dus wel erin slaagt om kennis te delen.

Het lijkt mij erg plezant om samen niet alleen te spelen maar ook te analyseren en gewoon beter te leren schaken. Toeval is het evenmin dat een club in een relatief kleine stad als Apeldoorn vandaag beroep kan doen op zulke reeks IMs en GMs. Wij Belgen kunnen zeker iets leren van deze succesvolle vriendenclub.

Brabo

Familieschaak deel 4

Sedert 2019 gaan we met het gezin geregeld uit samen schaken dus ik wist vroeg of laat hebben we prijs: een schaakpartij tussen gezinsleden. Op de Brugse meesters van 2022 was het dan eindelijk zover, broer en zus werden aan elkaar gepaard en niet alleen dat maar de partij zou zelfs live te volgen zijn omdat ze aan de leiding stonden in hun groep.

Het werd uiteraard al heel snel het gespreksonderwerp van de dag niet alleen binnen het gezin maar ook bij vele andere schakers en zelfs niet-schakers. Wat zullen broer en zus doen? Gaan ze echt spelen? Of schuiven ze remise zoals vele andere broers en zussen (zie o.a. familieschaak deel 1). Thuis spelen ze nooit tegen elkaar omdat ze haten te verliezen van elkaar (naar verluidt is dit zo in vele schaakgezinnen).

Ik vond dat ze moesten spelen en mijn zoon Hugo aarzelde ook geen seconde. Hij zou en moest zijn zus Evelien afmaken op het bord. De intimidatie was begonnen en ja tussen familieleden betekent dit een eindeloos durend geprik van scherpe opmerkingen. Anderzijds het was zeker ook zo dat het een manier was om de spanning te ventileren. Beiden zaten bij mij meermaals te vissen om iets te weten te komen van de opening dus gerust was niemand.

Hugo - Evelien Brugse meesters 2022

Ik speelde de Brugse meesters zelf niet mee zodoende had ik tijd om enkele foto's te nemen aan de start van hun partij. Daarna gingen ik en mijn vrouw in Brugge wandelen. De partij zelf volgde ik niet live tot verwondering van velen. Nee ik vond het al lastig genoeg om op voorhand te weten dat een van mijn kinderen achteraf teleurgesteld zou zijn. Dat pijnlijk gevoel wou ik zo kort mogelijk houden.

De partij kreeg de verwachte winnaar maar ik ben best trots op hoe ze gespeeld hebben. In de opening kozen ze allebei autonoom om elkaar te verrassen (ook een heel slimme keuze gezien de partij live was en in de databases achteraf kwam te staan). Ondanks het eloverschil was er aanvankelijk weinig te zien van speelsterkte. Zoals vaak besliste een tactische fout de partij in het voordeel van Hugo. Echter ik vond het vooral erg volwassen hoe ze onderling achteraf omgingen met het resultaat. De verliezer mocht kiezen wat het zou worden voor avondeten : Curry Palace and Tandoor, een aangenaam Indisch restaurant gelegen op de wandelroute tussen ons hotel en tornooizaal.

Kortom het is dus perfect mogelijk om als familieleden elkaar op het bord de duvel aan te doen en daarna toch samen lachend naar huis te gaan. Wel dat laatste was wellicht toch groen lachen in een tweede onderlinge familiepartij die enkele maanden later werd gespeeld in het clubkampioenschap van Deurne. Het is next level beduvelen maar ik loop vooruit op de feiten.

Mijn zoon Hugo moest op 18 november in het clubkampioenschap van Deurne spelen. Ik help hem niet meer bij het schaken zie ook Schaakintuitie deel 3 en zoals gewoonlijk had hij zelf ook weer niets voorbereid. Het gevolg was dat hij zelfs niet eens wist met welk kleur tegen wie hij moest spelen. Toen ik hem daarop aansprak zei hij mij: "Het maakt niet uit wie er aan het bord zit of welk kleur ik heb. Ik maak hem af."

Nu ik vind het goed dat iemand veel zelfvertrouwen heeft. Trouwens in het clubkampioenschap had hij al eerder gewonnen en geremiseerd tegen spelers die meer dan 200 elo hoger gekwoteerd stonden dus enig optimisme mag dan wel. Echter na hoogmoed komt ook de val, zeker als je geen rekening ermee houdt dat de tegenstander je eigen papa kan zijn die enkele uren zich heeft voorbereid met alle info die hij heeft over zijn eigen zoon. In de autorit van thuis naar het clublokaal hield ik de lippen stijf op elkaar. Pas een paar minuten voor de aanvang van de ronde vertelde ik hem dat hij een bord voor ons mocht klaar zetten. "1 bord nee, echt dat meen je niet." was zijn reactie.

Brabo - Hugo Clubkampioenschap 2022-2023

Mijn kinderen weten al lang dat ze geen cadeaus van mij krijgen bij spelletjes dus Hugo zag het grappige van de situatie wel in. Mijn aanpak had zonder twijfel ook een invloed op de partij want Hugo koos na 5 minuten nadenken voor 1....g6 die hij nooit eerder had gespeeld. "Voila papa, zo heb je toch maar lekker een paar uur voor niets voorbereid."

Ik won zoals de elo voorspelt maar ik had geen goed gevoel na de partij van mijn spel. Ik was het leeuwendeel van mijn openingsvoordeel kwijtgeraakt tijdens de partij in een positie wat eigenlijk niet zou mogen gebeuren. Dat is zeker ook de verdienste van Hugo. Hij heeft potentieel/ talent maar hijzelf heeft de sleutel in handen of hij daar iets mee wenst te doen. Ik zie hem zeker in staat om ooit zijn papa in een klassieke partij te verslaan als hij daar echt een prioriteit wilt van maken. Dan doe ik met alle plezier het boetekleed aan. Er is niets mooier dan je eigen kinderen die de fakkel overnemen.

Brabo

Paringen

In de open van Mariënbad (2023) vertelde mijn tegenstander uit de 8ste ronde mij dat hij nog nooit in zijn 40 jarige schaak-carrière iemand was tegengekomen die zich zo goed voorbereidt als ik. Is dat een compliment? Ik denk het niet want daarna sloot hij zijn lichess-profiel af en verbrak hij prompt alle communicatie met mij.

Nee ik heb al meermaals ondervonden dat spelers mijn partijvoorbereidingen zeer vervelend vinden. Sommigen gaan zelfs een stap verder en beschuldigen mij ervan dat ik het schaken kapot maak door alle plezier weg te nemen. In Mariënbad kwam ik dankzij doorgedreven partijvoorbereidingen 3 keer met groot voordeel uit de opening waarna het enkel nog een kwestie was van het punt binnen te koppen. Dus ik begrijp heel goed dat spelers zoiets absoluut niet leuk vinden.

Een gevolg is dat sommige schakers (zie bv Wve) luidop voorstellen om paringen slechts net voor de partijen aan te kondigen. Dan is er onvoldoende tijd om voor te bereiden is de achterliggende redenering maar zelfs dat klopt niet helemaal. Zo vermeldde ik al in een artikel van 2018 dat sommige spelers dan doodleuk te laat aan hun bord verschijnen en voorbereiden tijdens dat hun klok al loopt (of ook zie 10 minutes before round+ 10 minutes late to board is enough to do serious damage prepping net omdat spelers totaal niet verwachten dat iemand te laat komt puur om voor te bereiden).

Trouwens soms hoef ik zelfs niet eens te wachten op de paringen om te weten wie mijn tegenstander in de volgende ronde zal zijn. In Mariënbad was mijn medereiziger Guy heel verwonderd toen ik op voorhand, enkele uren voor de paringen van de 5de ronde al kon vertellen dat ik hoogstwaarschijnlijk wit zou hebben tegen de Duitse expert Jakob Engelmann (wat ook daadwerkelijk klopte/ mijn voorbereiding was al ongeveer klaar toen de paringen gepubliceerd werden). Als je iets afweet van hoe paringen gebeuren is dit niet zo moeilijk zie ook mijn artikel van 2015 hoe ik op die wijze grotendeels de overwinning op de Zweedse grootmeester Ralf Akesson kon afdwingen.

Paringen in fide-tornooien gebeuren dan ook volgens heel strikte regels zie : Algemene paringsregels en Swiss paringsregels. Dat is uiteraard om manipulaties te vermijden (vandaar ook de recente reglementswijzing van de gesloten normentornooien zie Fidetitels). Er zijn genoeg verhalen bekend van organisatoren die een lokale speler plots in de laatste ronde een heel gunstige tegenstander toekennen. Vandaag is dit heel gevoelige materie (herinner Hou Yifan, de sterkste schaakster die in 2017 openlijk protesteerde toen 7 van haar 10 tegenstanders vrouwen waren in de open van Gibraltar).

Dus in theorie moet iedereen exact dezelfde paringsresultaten verkrijgen met dezelfde input. Het is dan ook vreemd dat fide geen computerprogramma beschikbaar stelt die dit klusje doet. Zo een programma is nochtans absolute noodzaak voor tornooien met veel deelnemers. Nu dat weerhoudt natuurlijk niemand om zelf iets te programmeren wat ondertussen ook gebeurd is. Een lijst van diverse paringprogramma's (al dan niet betalend) kan je vinden op C04Annex3_FEP19.pdf. Dit zijn programma's die officieel goedgekeurd zijn volgens fide zie C04A maar je hebt ook andere zoals onze eigen swar, een paringsprogramma geschreven door de Belg Georges Marchal.

Een niet-officieel paringsprogramma gebruik je uiteraard op eigen risico. Bovendien is het ook goed om als organisator voldoende tijd tussen de ronden te reserveren voor de paringen. Een heel recent voorbeeld van hoe het zeker niet moet, is het Belgisch jeugdkampioenschap blitz 2023. Daar probeerde de organisator een Zwitsers blitztornooi over 11 ronden te organiseren voor 181 (vaak piepjonge) deelnemers in een tijdspanne van ongeveer 3,5 uren (zie inschrijven blitztoernooi). Tja dat is veel te veel hooi op je vork nemen. Je moet 10 minuten speeltijd rekenen per partij en zeker ook 15 minuten voor elke paring met zoveel jonge deelnemers. Een simpele optelsom zonder onverwachte tegenvallers en je komt aan speeltijd 11x 10 minuten (110 minuten) + paringstijd 10x 15 minuten ( 150 minuten) = 260 minuten of 4,3 uren.

Dan is het niet verwonderlijk wanneer het niet loopt zoals verwacht dat het tornooi in chaos eindigt. Het tornooi werd uiteindelijk vroegtijdig stopgezet na 9 ronden i.p.v. 11. Men kreeg de paringen niet meer in orde. Vele spelers speelden meermaals tegen elkaar zoals mijn zoon Hugo.

Het is een basisregel dat spelers nooit 2 keer zullen spelen tegen elkaar en verklaart misschien waarom de resultaten van dit blitztornooi niet zijn doorgegeven voor eloverwerking aan de fide. Mijn tip aan de organisatoren: werk met poules voor dit soort tempo/ grootte van tornooi zoals in Nederland al lang gebeurt. Het tornooi wordt dan netjes verdeeld in 2 delen: kwalificatiepoules en finalepoules. Dat laat toe te spelen zonder dat er paringen tijdens het tornooi moet worden gemaakt dus veel minder kans op fouten tijdens de resultatenverwerkingen en (veel) meer ronden kunnen er worden gespeeld. 

Anderzijds dit is zeker geen alleenstaand geval en zelfs in grote klassieke tornooien gaat het wel vaker fout met de paringen. Zo heb ik al meermaals tegengekomen dat organisatoren paringen aanpassen na publicatie alhoewel dit expliciet verboden is door de fide zie D10 in C0402: "Once published, the pairings shall not be changed unless they are found to violate C.04.1.b (Two players shall not play against each other more than once)." Ik herinner mij een eerste ronde van Open Leuven waar we al aan ons bord zaten maar de paringen werden overgedaan om nog iemand toe te kunnen voegen. Of Brugse meesters vorig jaar waar reeds gemaakte paringen voor de laatste ronde werden aangepast om laattijdige forfaits van spelers op te vangen. In beide gevallen heb ik begrip voor de beslissingen maar vaak worden schadelijke neveneffecten hiermee genegeerd of op zijn minst geminimaliseerd.

Zo konden vele spelers in Cap d'Agde er niet mee lachen toen bleek dat de paringen die net voor de laatste ronde in de zaal ophingen, verschillend waren dan die 's avonds online waren verschenen (enkel de lagere borden waren aangepast dus ik ontsnapte). In de hoogste elogroep bereiden de meeste spelers (vaak met fidetitels) zich heel goed voor op hun partijen en dan is het bijzonder teleurstellend om energie aan iets nutteloos te hebben gespendeerd terwijl de batterijen al vaak leeg zijn in een laatste ronde.

Kortom ik merk op dat organisatoren wel vaker een loopje nemen met de fide-reglementen betreffende de paringen. "Spelers moeten blij zijn dat ze uberhaupt mogen meespelen en als je meespeelt dan tellen de regels van het huis " is de filosofie van vele organisatoren. Ik zou ook niet weten waar je mistoestanden kunt aankaarten (behalve dus hier op een weinig betekende blog). 

Betreffende wanneer paringen worden aangekondigd, is er al helemaal willekeur. Ik herinner mij in een Open Gent dat de organisator doodleuk zei dat ze die zouden publiceren nadat ze eerst goed hadden gegeten. Nee ik ben niet verwonderd want organisatoren zijn vaak niet de sterkste schakers en amateurs hebben vaak noch begrip, noch inzicht op wat een partijvoorbereiding omhelst. Elke minuut extra voorbereiding kan cruciaal zijn dus online is het vaak oneindig keer de pagina vernieuwen om geen tijd te verliezen. 

Een nuttige tip waarmee ik dit artikel wil afsluiten, kreeg ik van mijn reisgenoot in Cap d'Agde:  installeer op je gsm een app die elke verandering op een specifieke website traceert en doorgeeft. Op het internet vind je vele apps die dit klusje doen en je hoeft nooit meer als een zombie te klikken om te weten wanneer een paring gepubliceerd wordt. Ik gebruik hiervoor webalert.me (andere suggesties zijn welkom uiteraard). Het is een deels gratis app waar je met enkele klikken een webpagina kunt toevoegen die je wilt traceren, met welke frequentie er gecheckt moet worden, een notificatie via ringtoon of vibratie kan worden ingesteld ....

Een notificatie op mijn smartphone door de webalert-app na een blog-update.

Dus je kan het zelfs gebruiken om deze blog mee in het oog te houden. Nu als je graag klikt dan blijf klikken uiteraard. 😀 Trouwens sommige trouwe fans van deze blog kloegen al over dat ongemak betreffende deze blog sinds het niet meer mogelijk was te abonneren. Aan hen stuur ik sinds een half jaar per nieuw artikel een mailtje die niet alleen een nieuw artikel aankondigt maar ook de belangrijkste thema's samenvat (handig omdat ik soms opmerk dat lezers het moeilijk hebben om het kaf van het koren te scheiden). Ik stuur mijn mails in bcc naar deze lezers (omwille van privacy-redenen) dus ben je eerder hierin geinteresseerd dan stuur mij een mailtje en ik voeg je toe aan de distributielijst. Ik ga verder met deze blog zolang ik iets te vertellen heb.

Brabo

Complimenten

 "Giri is the most congratulated player ever to win Wijk" was een tweet van enkele weken geleden door de Macedonische grootmeester Alexander Colovic. Ik start dit artikel met een vreemde quote om de lezer onmiddellijk naar de kern van dit nieuw artikel te leiden. In het schaken is het uiterst vreemd om felicitaties of ruimer genomen complimenten te krijgen of te geven aan elkaar. 

Alexander had nooit eerder iemand zoveel felicitaties of complimenten zien krijgen na een tornooiwinst vandaar de tweet. Giri zelf bevestigt ook in een recent interview op chessbase dat felicitaties allesbehalve normaal zijn in het schaken en vaak zelfs fake : "I didn't feel he was happy for me at all" toen Carlsen hem feliciteerde na de tornooiwinst.

Dat is geen goede reclame voor het schaken maar het wordt nog erger als we inzoomen op de partijen zelf. Ik kan mij niet herinneren wanneer voor het laatst nog een speler mij gefeliciteerd heeft nadat ik de onderlinge partij gewonnen had. Dat moet lang geleden geweest zijn of speel ik zo slecht dat ik die nooit verdien?

Nu ik moet toegeven dat ik zelf ook wel karig ben met felicitaties. Als ik door een blunder een partij verlies dat zie ik geen reden om mijn tegenstander te feliciteren. Of laatst was ik evenmin blij toen ik doorhad dat mijn tegenstander mijn blog had gebruikt om een groot competitief voordeel in de onderlinge partij te verkrijgen. Er is niets mis mee uiteraard met dat te doen maar verwacht niet dat ik iemand daar een compliment zal voor geven.

Anderzijds ik hou van het schaken en kan echt wel mooi schaak appreciëren wanneer ik het zie (herinner mijn artikel De schoonheidsprijs). Op zulke momenten zal ik dan ook mijn tegenstander oprecht feliciteren en/ of een compliment geven. Zo leed ik onlangs een heel pijnlijke nederlaag door een 12 jarige (zie fidetitels) maar achteraf vertelde ik hem dat ik vanaf nu voor hem zou supporteren voor zijn IM-norm. Hij had mij alle hoeken van het bord laten zien en dat vond ik echt wel indrukwekkend.

Echter nog extremer was mijn partij uit de 4de ronde in Cap d'Agde tegen de Franse IM Mahel Boyer. Ik kreeg mijn voorbereiding op het bord, bouwde dit voordeel uit tot winst +3 maar kon het achteraf toch nog opbrengen om mijn tegenstander te feliciteren met "Bien joué" nadat ik had verloren.  Was dit terecht of niet, oordeel zelf!

Als je na 15 minuten nadenken niet 18.Tg1 vindt dan moet je achteraf niet janken dat je winst gemist hebt. Het vergt vooral talent om in zulke dubieuze opening toch de tegenstander lastige problemen te laten oplossen. Vervolgens was ik ook erg gecharmeerd hoe mijn tegenstander elke remise uit de weg ging. Dit deed hij door enorme risico's te nemen maar ook door hoogst creatief spel. 21...Ta3 is niet goed maar wat een fenomenale zet om de partij te laten exploderen. Het kwaliteitsoffer 25...Txc3 is objectief evenmin goed maar opnieuw toont het ongelooflijk veel lef en zelfvertrouwen van mijn tegenstander. 30...g5, 33...h5 zijn dubieus maar verhogen de inzet om maar te zwijgen van de totaal gemiste combo 37...Pc4+. Op een (absoluut te vergeven) hapering na, speelde Mahel het eindspel perfect en vooral ongelooflijk snel. Kortom petje af voor dit talent. Als hij eens begint te werken aan de openingen dan lijkt mij de grootmeestertitel puur een formaliteit.

Zo goed/ mooi zal ik nooit kunnen schaken. Ik ken mijn grenzen maar dat wil niet zeggen dat ik niets kan tonen. Zo kreeg ik laatst een heel mooi compliment van de heel ervaren Russische grootmeester Andrei Shchekachev nadat onze onderlinge partij beëindigd was : "You outplayed me" of vrij vertaald in het Nederlands "Je hebt mij weggespeeld in de partij". Zulk soort compliment krijg je echt niet elke dag en al zeker niet van een grootmeester/ professional die meer dan 200 punten hoger gekwoteerd is. Bovendien had hij wit en verloor hij net zijn laatste kans op een geldprijs door de remise. Ik toon de partij verder waar we in het vorig artikel gestopt zijn.

Andrei is 4 jaar ouder dan ik dus wij behoren nog tot een generatie die afbreken, langzamer schaken,... gekend hebben. Ik krijg de indruk soms dat bij de jonge generatie enkel nog punten telt en men nog nauwelijks schoonheid kan herkennen. Ik sluit daarom ook af met de vraag naar de lezers. Welk compliment heb je laatst gekregen of gegeven? Wat zou het schaken toch een pak leuker zijn als we daar ook iets vaker aandacht kunnen aan schenken.

Brabo

Eten en drinken deel 4

In 2021 organiseerde ik voor het eerst een groot schaaktornooi (zie De tornooiorganisator). Het was een harde maar ook mooie ervaring. Ondanks het "slechts" online was, heb ik er toen persoonlijk veel tijd ingestoken. Zonder inschrijvingsgeld en met (zeer beperkte) prijzen uitbetaald deels uit eigen zak, was het pure liefde voor het schaakspel.

Zulke aanpak werkt uiteraard niet bij een fysiek internationaal schaaktornooi. Tenzij je een rijke filantroop bent/ kunt strikken, moet je als organisator heel nauwgezet het kostenplaatje in het oog houden. Je zou niet de eerste organisator van een schaaktornooi zijn die achteraf een financiële kater overhoudt (ik herinner mij ooit de saga van een torenhoge brandverzekering voor het Brugse Belfort waar men op voorhand geen rekening mee had gehouden). Door binnen de eigen club vrijwilligers te ronselen worden de kosten gedrukt. Met het aanbieden van eten en drinken tijdens het tornooi probeert men extra inkomsten te genereren.

Echter de Belgische wetgeving is heel streng als het catering betreft. Het is veelal organisatorisch oninteressant om (goedkoop) een gezonde warme maaltijd aan te bieden. Broodjes, soep en een bordje spaghetti is vaak het maximaal haalbare dat je door de vrijwilligers kunt laten klaarmaken. Kortom voor meerdaagse tornooien is het uitkijken naar alternatieven voor een meer evenwichtig dieet.

In Eten en drinken deel 3 schreef ik vorig jaar over hoe lastig die zoektocht soms wel is bij buitenlandse tornooien. Organisatoren zijn hierin weinig behulpzaam. Buitenlanders zijn meestal ook een (heel) kleine minderheid van het totaal aantal spelers. Deelname doe je op eigen risico en ondertussen heb ik uit ervaring geleerd dat je ter plaatse best niet te veel aan het toeval of goodwill overlaat. Ik raad dus aan om vooraf je verblijf goed te plannen.

Ik stond daarom eind vorig jaar aanvankelijk sceptisch tegenover deelname aan het tornooi in Cap d'Agde. De organisatie antwoordde in een eerste reactie koel dat al hun logementen reeds volzet waren. Winkels, restaurants of hotels waren niet in de onmiddellijke nabijheid (loopafstand) dus ik wou de boel al afblazen tot mijn vrienden een vakantiepark zeer dichtbij voorstelden: Azureva vacances Club Cap D'Agde.

Een vakantiepark is nieuw voor mij maar het feit dat het met vol pension mogelijk was en op slechts 10 minuten wandelen van de tornooizaal lag, trok mij over de streep. Ik heb er absoluut geen spijt van gekregen. Het is zelfs een aanrader. Door niet op het domein van de organisator te logeren, had ik deze maal een uitstekende internetconnectie. Zowel in het wk-jeugd in Roemenië als laatst in Mariënbad (Tsjechië) had de wifi kuren door het massaal gelijktijdig streamen van de jeugdschakers. Bovendien was ook het eten aangeboden voor het vol pension lekker en ruim van keuze. De laatste avond van ons verblijf liet ik mij helemaal gaan. Eerst nam ik een aantal lekkere hapjes van het assortiment aan voorgerechten.

Vervolgens waren het frieten met mediterraanse mosselen. Ik heb nog nooit zulke grote mossels gezien en bovendien superlekker. Uiteindelijk heb ik zelfs 2 keer een vol bord gehaald.

Tenslotte had ik nog net wat plaats over voor een dessert. Elke dag waren er crème brûlées. Heerlijk en eentje is geentje dus nam ik stiekem nog een tweede.

Achteraf kon ik geen pap meer zeggen maar ik moest die avond mij wel nog voorbereiden op de laatste ronde die de volgende dag zou beginnen om 9 uur 's ochtends. Tja en net dan helpen de paringen niet mee. Ik kreeg zwart tegen de heel ervaren Russische grootmeester Andrei Shchekachev.

Het gelukzalig gevoel na het eetfestijn verdween als sneeuw voor de zon. Ik probeerde nog even met de computer door zijn partijen in de big database te scrollen maar de aandacht kon ik niet vasthouden. Na een uurtje zag ik in dat het vergeefse moeite was en gaf ik er de brui aan. Ik kon beter gaan slapen en 's ochtends opnieuw een poging ondernemen.

Echter die ochtend moest ik ook nog douchen, ontbijten, opruimen, uitchecken... Dan is het niet meer zo verwonderlijk dat het gruwelijk mis ging al in de opening tegen Andrei. Het verklaart misschien waarom ik in exact dezelfde opening als 2 ronden eerder plots zonder enige aantoonbare reden zelf afweek met een dubieuze zet en al na 10 zetten compleet verloren stond.

Nu een laatste ronde is gelukkig voor iedereen een laatste ronde en een halfleeg doorzichtig flesje met een geelachtige substantie naast het bord van mijn tegenstander deed mij vermoeden dat mijn tegenstander misschien ook niet zo fris meer was. Zelf blijf ik tijdens een tornooi ver weg van alcohol maar dat lukt niet iedereen (zo hoorde ik dat enkele clubgenoten in Benidorm een flinke hoeveelheid alcohol dronken o.a. omdat het inbegrepen was in de prijs van het verblijf). Ik heb het gissen naar wat er exact gebeurd is vooraf maar het blijft zeer vreemd hoe ik bovenstaande partij nog ei zona won tegen deze doorwinterde professional. Hoe dat is echter voor een volgend blogartikel.

Brabo

The Chess Bible

Vorig jaar wou ik meespelen in de Open van Leuven maar ik was te laat. Het tornooi was al maanden vooraf volzet en mezelf plaatsen op een reservelijst vond ik onzin. Echter het meest frapperende vond ik dat het gros van de deelnemers mij compleet onbekend was. Wie waren al die nieuwe gezichten? Waar kwamen die allemaal plots vandaan?

2 jaar geleden schreef ik op mijn blog dat veel clubs het moeilijk hadden om te overleven (zie Corona dreigt veel schaakclubs te laten verdwijnen) maar dat probleem is vandaag helemaal van de baan. Ja (veel) spelers zijn niet meer teruggekeerd maar een veelvoud aan nieuwe spelers hebben zich aangemeld. De New York Times schrijft dat de beroemde Marshall schaakclub vandaag een recordaantal van meer dan 1000 leden heeft. Dat is dus nooit eerder gebeurd in het 107 jarig bestaan van de club.

Veel clubs en tornooien groeien als nooit tevoren. De wachtlijst voor het zonet voorbije Wijk aan Zee was ellenlang en de meesten werden teleurgesteld. In Cap d'Agde werd de maximum van 1000 deelnemers bereikt. Ik kon nog net een plaats bemachtigen maar ik was al te laat voor logement op het domein van het schaaktornooi en moest zoeken in de buurt naar alternatieven.

Zonder twijfel is er een link met de explosieve groei die we de voorbije jaren hebben gezien in online schaken. Chess.com bereikte eind 2022 het waanzinnig getal van 100 Miljoen leden. Schaakvideo's halen miljoenen views met bepaalde streamers die een godenstatus hebben verkregen. Kortom het lijkt er op dat we in een gouden tijdperk van het schaken zijn terecht gekomen.

Dit gouden tijdperk zien we ook in het aantal publicaties van boeken, dvds, ... We worden overspoeld met materiaal en daar zit vaak heel wat interessants tussen. Zo schreef chessimprover over de gouden-tijd voor schaakgeschiedenis of schreef schaaksite recent nog over het beste boek ooit van Thinkers Publishing: The Chess Bible Most instructive tips, Axioms, One-liners & Mantras.

Ik heb het boek zelf niet (doelpubliek tussen 1000 en 2000 elo) maar ik begrijp helemaal de euforie van de recensent. Wie durft te zeggen dat hij niet zulk boek had gewenst aan het begin van zijn schaakcarriere? Zochten we niet allemaal in die beginjaren naar orde in de enorme chaos? Wel dat heeft de auteur voor ons gedaan. Hij beschreef in dit boek in 200 regels "alle" schaakwijsheid die relevant is ("voor amateurs"). 

Indien dat boek 30 jaar geleden gepubliceerd was dan had ik wellicht nooit in 2019 geschreven dat ik de regel Ruil pionnen wanneer je slechter staat ! nog niet kende. Dus ik heb een sterk vermoeden dat zelfs spelers boven de 2000 elo nog heel wat zullen leren uit dit boek.

Nu ik snap dat er uiteraard ook criticasters zullen zijn. Het gevaar is reëel dat regels te strikt worden gevolgd en dus te dogmatisch worden toegepast. Goed schaken is net aanvoelen wanneer wel of niet een regel kan worden gebroken zie dogma's deel 1 en deel 2.

Soms heb je de keuze om een regel al dan niet toe te passen maar het gebeurt ook vaak dat een regel helemaal niet werkt. In die situaties wordt het pijnlijk als je de regel toch blijft volgen en kan zelfs leiden tot het in vraag stellen of een regel uberhaupt nog betrouwbaar is. Een heel mooi voorbeeldje hiervan is de regel ongelijke lopers met 2 vrijpionnen wint als er minstens 3 kolommen tussen zijn.

1) Zwart wint zelfs als wit aan zet is

Dit is een typisch voorbeeld van de bruikbaarheid van deze regel. Zwart heeft de juiste randpion dus die telt mee. De extra witte pion heeft geen belang want wordt probleemloos gecontroleerd door de zwarte loper. Zwart wint want de zwarte vrijpionnen liggen te ver uiteen waardoor wit niet op tijd kan omschakelen tussen beide.

2) Remise zelfs als zwart aan zet is

In dit voorbeeld zien we opnieuw de bruikbaarheid van de regel. Ondanks het ontbreken van de witte pion en zelfs zwart aan zet, slaagt wit erin om tijdig beide zwarte pionnen onder controle te houden. Er zijn slechts 2 kolommen tussen beide vrijpionnen.

3) Zwart wint zelfs met wit aan zet

Echter enkel met een paar pionnen aan de damevleugel toe te voegen aan de vorige stelling, verandert al de evaluatie. Hier zien we de andere regel domineren : Ruil pionnen wanneer je slechter staat!

4) Remise enkel als wit aan zet is

Dit lijkt heel erg op de eerste stelling maar het verschil in de positie van de koningen maakt dat wit aan zet net op tijd is om de koning buiten het onderste kwadrant te houden. De zwarte randpion beperkt ook de beweging van zwarts koning en de vrijpionnen hebben de steun nodig van de koning.

5) Remise enkel als wit aan zet is

Dit gelijkt op stelling 3 maar omdat de 2 vrijpionnen verbonden zijn, weegt de regel "Ruil pionnen wanneer je slechter staat" hier niet door. De witte koning kan de zwarte vrijpionnen alleen aan als de zwarte koning weggaat.

Ik hou het bij deze 5 voorbeelden maar ik ben er zeker van dat er nog wel meer over deze regel verteld kan worden. In de praktijk kan het snel heel complex worden zoals in onderstaand voorbeeld waar al die bovenstaande stellingen aan bod komen en nog veel meer.

Ik heb mij ongelooflijk geamuseerd met het ontrafelen van al de geheimen in dit eindspel maar aan het bord was het uiteraard andere koek. Na de partij kwam een 2400 speler even meekijken maar hij moest al snel toegeven dat de complicaties totaal van de pot waren gerukt. Dit correct spelen met slechts 30 seconden op de klok zonder maar te spreken van het storend lawaai rondom, lijkt mij zeer onwaarschijnlijk voor om het even welke speler.

Het kennen van schaakwijsheid heeft dus zijn beperkingen. Anderzijds het betekent allerminst dat de regels waardeloos zijn. Talloze keren hebben ze mij extra halfjes opgeleverd dus ik raad iedereen ten stelligste aan om ze toch te leren.

Brabo