Vorige maand schreef ik over hoe het steeds lastiger wordt als ambitieuze Belg om uitdagingen te vinden. Zelf heb ik geen grote ambities maar ook ik vind het prettiger om tegen sterkere tegenstand te mogen spelen. Trouwens het gaat mij daarbij niet enkel over wat je kan leren van zulke partijen. Vaak leveren ze ook de beste verhalen voor een blogartikel.
In bovenstaande tabel kan je zien welke toprating ik tegenkreeg volgens type-competitie. Dat geeft een speler een idee van wat je mag verwachten maar staar er niet blind op. Een zwaluw maakt de zomer niet en veel van de bovenstaande data liggen al ver achter ons.
Toen ik in de voorbije zomer uitgenodigd werd om met mijn Nederlandse club, de Stukkenjagers mee te spelen in de European Chess Club Cup 2024, aarzelde ik daarom geen seconde. Waar krijg ik nog eens de kans om te spelen tussen absolute wereldtoppers zoals Gukesh, Erigaisi, Abusattarov, Wei, ...? Of nog beter, misschien mocht ik zelfs een partij tegen 1 van hen spelen.
We hadden geluk. De European Chess Club Cup wordt als een Zwitsers tornooi gespeeld. Met de Stukkenjagers zaten we net in de onderste helft dus de eerste ronde kwamen we uit tegen een absoluut topteam Novi Bor Chess Club (een Tsjechisch team met 6 van de 8 buitenlandse professionals). Achteraf bleek dat we tegen de kampioen hadden gespeeld.
Ik werd opgesteld op bord 5 en kreeg met zwart Nils Grandelius voorgeschoteld. Met plaats 79 op de wereldranglijst is hij de beste speler die ik ooit in een klassieke wedstrijd mocht bekampen. Nils is een Europees jeugdkampioen, kampioen van Zweden en secondant geweest van zowel Carlsen als Nakamura (meer info zie wikipedia).
Voordeel van zulke wedstrijden spelen, is dat je live te volgen bent voor het thuisfront. Het was bovendien een primeur voor mezelf dat men mij in levende lijve op camera kon bezig zien en niet enkel de positie op het bord. Nadeel was dan weer dat iedereen zag dat ik kansloos verloor. Zelfs mijn zoon Hugo (die niet meer actief competitieschaak speelt) had thuis heel snel door dat ik afgemaakt werd door Nils.
Verliezen van iemand als Nils kaliber is geen schande. Ik vond het wel doodjammer dat ik al na de opening verloren stond omdat ik mijn eigen partij van 2023 was vergeten. Een analyse vergeten van jaren geleden waar je eens een half uurtje naar gekeken hebt, vind ik persoonlijk pijnlijk maar begrijpbaar (zie het geheugen). Echter deze keer vergat ik voor een 2de keer in een jaar de juiste voortzetting die ik correct had gespeeld in een eerdere klassieke partij.
Daarnaast had ik geen rekening mee gehouden dat Nils het nieuwe boek The London against the Dutch van de Bulgaarse grootmeester Kiril Georgiev had gelezen. Daar wordt exact de lijn die Nils koos, aanbevolen. Ik had het vooraf gezien maar dacht iedereen koopt vandaag Chessable-cursussen en leest geen boeken meer. Voor het gros van mijn tegenstanders die vandaag mijn kinderen kunnen zijn, is dat ook zo. Echter Nils was mijn enige tegenstander die + 30 is en die "oudere" topspelers lezen nog graag een ouderwets schaakboek.
Bovendien ook toppers maken fouten. In mijn partij krabbelde ik even recht van compleet verloren naar een slechte maar wellicht nog houdbare stelling. Mijn landgenoot de Belgische internationaal meester Francois Godart bewees tegen de nummer 12 van de wereld, de Indische supergrootmeester Praggnanandhaa dat je als amateur soms zelfs kunt stunten. De partij ging de wereld rond zie o.a. Chessbase.
Voor de meeste amateurs is een ontmoeting met een veel sterkere schaker enkel mogelijk in een online blitzpartijtje of in een simultaan. Alleen daarom al is het Europees teamkampioenschap een uniek tornooi. Heb je verlof en de centen dan aarzel niet om jezelf kandidaat te stellen bij een van de diverse Belgische of buitenlandse teams die meespelen. Heel misschien reageer je dan net zo euforisch als in dit filmpje wanneer amateurvoetballers horen dat Real Madrid hun tegenstander wordt.
Brabo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten