Camouflage deel 3

Geen enkel ander buitenlands zomertornooi trekt meer Belgen aan dan Dieppe (gelegen aan het Kanaal in Normandië/ Frankrijk). Dit jaar moest je er heel vroeg bij zijn om mee te kunnen spelen want het was net zoals vele andere tornooien heel snel volzet. Desalniettemin 31 Belgen slaagden erin om op de deelnemerslijst te geraken en beleefden er een prachtige editie.

Vooral bij de jeugd (en de begeleidende ouders) staat Dieppe met stip aan de top. Er is om te beginnen een enorme kermis die tijdens de complete duur van het tornooi open is. Voor de cultuur-/ geschiedenis/ oorlogs-liefhebbers is er een kasteel, tal van monumenten, een pittoreske haven .... Op het strand speelden mijn kinderen o.a. volleybal. Tijdens de week heb je meerdere straatmarkten waar je talloze leuke en interessante producten (heel veel lekkers) kunt kopen. In de avond werden blitz en tandemtornooitjes georganiseerd in een cafe met een heuse boksring. Daar huist zelfs een schaakboksclub waar sommige van onze jongeren hun krachten wel eens wilden testen maar de ouders niet zo fan van waren.

Omdat we dit jaar nogal ver logeerden van de tornooizaal en het lastig parkeren is in de buurt, besliste ik om voor ons drieën fietsen te huren maar ik raad iedereen aan om dit beter vooraf te doen dan ter plaatse. De goedkope waren allemaal al verhuurd en ik betaalde uiteindelijk ongeveer 200 euro voor een weekje. Dat was duur maar zinvol want de fietsen werden intensief gebruikt. Mijn zoon Hugo ging elke vrije minuut er op uit om o.a. met zijn vrienden te zwemmen. Vorig jaar was dit in het zwembad van Dieppe maar dit jaar werd het ruime sop van de zee gekozen.

Een van de vele zwempartijen in de open zee van de Belgen

Meer dan slapen en eten heb ik Hugo niet zien doen in ons logement. Vaak kwam hij slechts een uurtje voor de partij aandraven van weer een of ander escapade (deze keer hoorde ik weinig of geen details omdat ik mijn mond had voorbij gepraat 😥). In elk geval van schaken behalve in de tornooizaal was voor Hugo geen sprake, tenminste dat dacht ik tot ik in de 2de ronde tegen jawel mijn  zoon Hugo moest spelen.

Tja iemand die mijn artikel familieschaak deel 4 gelezen heeft, zal niet verwonderd zijn dat Hugo niet vergeten was wat voor "grap" ik hem vorige onderlinge partij had gelapt. Deze keer zou hij alles op alles zetten om zijn papa eens een koek van eigen deeg te geven. Na bovenstaande 16 zetten in sneltempo op het bord gekwakt te hebben, keek hij mij vol binnenpretjes aan. "Papa, deze keer heb ik je te pakken. Dit had je niet verwacht." De meester van de camouflage werd ijskoud gepakt door een camouflage van de hoogste plank. Hugo had zich stiekem voorbereid met een kritieke moderne variant in de Caro Kann en had zand in mijn ogen gestrooid door tot een uur voor de partij te gaan zwemmen.

Ai en bovendien realiseerde ik mij dat Hugo ook nog eens mijn online profielen misschien geconsulteerd had. Mijn paswoorden, pincodes .... kent hij allemaal (te open opvoeding ?) en dat kon mij hier wel eens heel zuur opbreken. Te2 is in bovenstaande stelling de meest gespeelde zet en had ik al meermaals online gespeeld op lichess dus daar was hij zonder twijfel op voorbereid. Echter terwijl die enge gedachten mij martelden, schoot mij plots door het hoofd dat ik eind 2021 had ontdekt dat Tee1 een interessant alternatief was voor Te2. Tee1 had ik zelf nog nooit gespeeld en scoort bovendien heel slecht voor wit in de praktijk (+0, =0 , -6) dus dat zou Hugo wellicht niet bekeken hebben. Bovendien herinnerde ik mij vaag dat er een computernieuwtje in de kritieke hoofdlijn zorgde voor herstel. Het vervolg liep perfect en een nachtmerrie werd omgebogen naar een droomscenario.

Na de partij vertelde ik aan Hugo dat 19.d5 een verbetering was van de computer uit mijn laboratorium op 4 gewonnen zwartpartijen dus dat hij brute pech had gehad met zijn partijvoorbereiding (en mijn geheugen). Sommigen vonden het dan ook niet ok dat ik met dat soort middelen had trachten te winnen van mijn eigen zoon. "Brabo je hebt al meer dan 400 elopunten meer dan je zoon bij aanvang van de partij. Het is erg flauw van je om in zulke situatie computeranalyses van +3400 elo te gebruiken. Geen remise geven kan ik nog tot op een zekere hoogte begrijpen maar die competitiviteit gaat gewoon erover."

Persoonlijk zie ik niet in waarom ik mijn zoon anders zou moeten behandelen dan een andere schaker. Een belangrijk deel van mijn 400 elopunten overwicht komt exact van dit soort openingskennis. Ik vind het onzin om mezelf opzettelijk te verzwakken in een officiële wedstrijd voor om het even welke reden. Bovendien als ik zie wat Hugo al kan in het schaken dan acht ik de kans groot dat hij vroeg of laat sowieso tot scoren komt in een onderlinge partij. Dan zal zijn triomf 1000 keer zoeter smaken dan elk eerder gekregen cadeau.

Alleen vrees ik er een beetje voor dat we misschien in de toekomst niet vaak meer elkaar aan het bord zullen ontmoeten. Er is straks wel nog onze partij in het klubkampioenschap van Deurne maar zijn voetbalcarrière begint steeds veeleisender te worden waardoor Hugo steeds minder tijd overhoudt voor het schaken. Trouwens ik vermoed dat dit ook wellicht onze laatste gezamenlijke deelname was aan Dieppe. Onze chefkok Roger Bruynseels wordt volgend jaar 80 jaar en hij heeft ons laten verstaan dat hij ermee stopt. Bedankt Roger voor al die jaren (ik ging de eerste keer mee in het jaar 2000 maar hij startte al veel vroeger).

Een alternatief is 8 dagen vol-pension in Dieppe voor ons drieën maar dat kost ons uiteraard een fortuin. Dat is misschien ok voor 1 keertje maar financieel wordt het lastig in combinatie met meerdere tornooien spelen per jaar. Mogelijks was het dus ook een van de laatste keren (voorlopig ?) dat we met ons drieën samen schaken in het buitenland. Ik zal het missen maar Dieppe 2023 kunnen ze alvast ons niet meer afpakken. Dat kan je ook aflezen uit de leuke foto hieronder.

Een gelukkige Brabo geflankeerd door zijn kinderen
aan het slot van de prijsuitreiking op Dieppe 2023

Brabo