Chessable

Eergisteren zondag startte een nieuw tijdperk. Na 10 jaar Magnus Carlsen nam Ding Liren de wereldtitel over. Ik krijg het gevoel dat veel schakers hem dit gunnen. Zijn bescheidenheid is iets wat velen erg appreciëren. Anderzijds merk ik ook op dat we plots in een vreemde situatie zijn terecht geraakt waarin schakers het niet meer eens zijn wie de beste speler is in de wereld. De ene kijkt naar de rating en de andere naar wie de titel heeft.

Het geeft mij een deja-vu van de periode 1993- 2006 toen ook alom verwarring heerste over wie nu de beste speler was in de wereld. Was het Kasparov, Karpov, Kramnik ...? Zelfs vandaag zijn de geschiedenisboeken het nog niet eens of verliezen zich hopeloos in een kluwen van regeltjes en organisaties. Kortom de vrijwillige troonafstand wordt Magnus zeker niet in dank afgenomen en zou wel eens pijnlijke gevolgen voor het imago van het schaken kunnen hebben.

Het is te zeggen indien je er vanuit gaat dat het voorheen wel goed ging met het schaken. Ik heb een sterk vermoeden dat Magnus het daar niet helemaal mee eens is. Misschien is het net Magnus die met zijn statement laat verstaan dat er iets moet worden gedaan aan het imago van het schaken. Als we het prijzengeld van het huidig wereldkampioenschap vergelijken met de match van 1990 tussen Kasparov Karpov dan kan je stellen dat de schaakwereld een probleem heeft. Nepomniachtchi en Ding speelden voor 2 miljoen dollar en dat is uiteraard veel geld maar verbleekt wanneer je beseft dat in 1990 reeds 3 miljoen dollar verdeeld werd onder de protagonisten (dus zonder 33 jaar inflatie).

Bovendien werd Play Magnus Group eind vorig jaar voor 80 miljoen dollar verkocht aan chess.com. Ik ken het aandeel van Magnus niet maar dat zal wel veel meer geweest zijn dan het wk-geld en daar stopt het voor hem ook niet bij. Vorige week nog voegde hij de fantasy-chess-app toe aan zijn steeds verder groeiend schaak-imperium. Kasparov heeft het vroeger geprobeerd maar Magnus is de eerste wereldkampioen die bewijst dat er ook grof geld te verdienen valt met schaken zonder zelf te spelen.

Nu we mogen hierbij ook niet te hard van stapel lopen. Als je tracht te achterhalen wat de reden was van de verkoop van Play Magnus Group dan kom je te weten dat het slechte financiële cijfers waren zie o.a. : q2-2022-continued-growth-and-improved-adjusted-ebitda/. Het blijft dus tot op vandaag nog steeds hard knokken om centen te verdienen met een bedrijf in het schaken. Slechts 1 onderdeel van die groep deed het goed en dat was Chessable die echte winst kon maken.

Chessable is dan ook weer een modelvoorbeeld van de oude schaakcultuur waarbij het werk vooral wordt gedaan door niet-werknemers. Iedereen in de wereld kan zijn eigen cursus (tekst/ video) op de site van Chessable uploaden. 40% van de inkomsten gaat naar de contentmakers, 60% gaat naar Chessable. Dat niet iedereen met die split gelukkig is kan je bijvoorbeeld lezen op hun forum zie This place is a money grave maar het vertraagt nauwelijks het succes.

Integendeel Chessable is vandaag de absolute nummer 1 geworden betreffende cursussen. Het is de plaats waar iedereen start om iets over een bepaald thema te zoeken en het is ook de plaats waar de meeste content wordt upgeload. Ik snap het uiteraard ook dat het voor veel schakers een heel gedoe is om met uitgevers samen te werken. Chessable stelt geen eisen betreffende rating van de auteur dus zowel topgrootmeesters als beginners kunnen er hun ei kwijt. Kwaliteitsnormen zijn er niet maar elke Chessable-gebruiker kan wel een oordeel geven over een cursus. De prijs is zelf te bepalen en wordt vooral gestuurd door vraag en aanbod.

Echter Chessable domineert niet alleen vandaag de markt maar heeft ook een significante impact op hoe tegenwoordig er geschaakt wordt. De voorbije 2 jaren werd ik regelmatig geconfronteerd met een speler die weer eens een idee uit een Chessable-cursus gebruikte in een onderlinge partij. In het oks 2021 kreeg ik op 7 partijen 2 zulke ideeën voorgeschoteld beide uit de cursussen van de wellicht bekendste Chessable-auteur Anish Giri. Eentje was in een Siciliaanse Draak en vermeldde ik al in Stijlen deel 2. De andere kwam uit zijn Najdorf-cursus zie hieronder.

Anish Giri is uiteraard een absolute wereldster in het schaken maar het zijn vooral de kleinere garnalen op Chessable die de grootste impact hebben op het amateur-schaken. Vandaag worden tal van interessante cursussen gepubliceerd zelfs van best hoge kwaliteit (dank aan Stockfish ...) in openingen die anders niet of nauwelijks aandacht krijgen van sterke spelers. Zo een pareltje is zonder twijfel The Dynamic Italian game van de voor mij totaal onbekende Oekrainsche internationaal meester Yuriy Krykun. Ik kreeg in Mariënbad (2023 Tsjechië) een bijzonder geslepen nieuwtje voorgeschoteld in het Evansgambiet die blijkbaar rechtstreeks uit die cursus kwam.

Het Chessable-nieuwtje kwam mij bijzonder ongelegen want het fnuikte grotendeels mijn jacht op een eerste open tornooioverwinning. Ik wou niet spelen tegen Stockfish en vluchtte daarom met remise naar de uitgang.

1 keertje in Open Gent 2022 vertelde een tegenstander mij dat ik een zet had gespeeld die niet in zijn recente Chessable-cursus staat (maar wel deel uitmaakte van mijn analyses) maar over het algemeen is het erg lastig spelen tegen die Chessable-cursussen. Trouwens het opzoeken en neutraliseren van die cursussen is voor de amateurschaker ook dweilen met de kraan open. De publicaties volgen elkaar zo snel op dat het zo goed als onmogelijk is om alles in je vrije tijd bij te houden. Ik vrees dat ik Chessable nog vaak in de toekomst zal vervloeken.

Brabo