woensdag 20 mei 2015

De Glek

Sterke ambitieuze spelers zullen zeker op de hoogte zijn van welke openingen momenteel trendy zijn. In het Britse schaaktijdschrift kortweg genoemd Chess staat zelfs maandelijks een overzicht van welke openingen gestegen of gedaald zijn in populariteit bij de wereldtoppers. Echter de meeste amateurs proberen ver weg te blijven van deze openingen en verkiezen een repertoire die niet onderhevig is aan snelle theoretische ontwikkelingen. Het is niet moeilijk om theoriekennis te vermijden maar het is wel veel minder evident om tezelfdertijd een interessante stelling op het bord te verkrijgen. Met een interessante stelling bedoel ik dat er een strijd van ideeën op het bord kan afspelen. 

Een opening voor zwart die aan deze voorwaarden voldoet en ik reeds aanraakte op mijn blog is De Tsjechische verdediging. In dit artikel wil ik eens kijken naar een opening die voor wit al geruime tijd erg populair is onder amateurs: de Glek. De Glek wordt gedefinieerd als een vierpaardenspel met g3. De Russische grootmeester Igor Glek ontwikkelde het systeem begin jaren 90 en blijft het tot vandaag nog geregeld bovenhalen. Ondertussen staan er ongeveer 40 partijen van Igor met zijn eigen systeem in de databases.

De populariteit is wellicht ook te danken aan het groot aantal boeken die de opening als makkelijk speelbaar propaganderen: Mikhail Tseitlin & Igor Glazkov "The Complete Vienna" (Batsford, 1995)Gary Lane "Vienna Game" (Everyman, 2000)John Nunn "New Ideas In The Four Knights" (Batsford, 1993)Jan Pinski "The Four Knights" (Batsford, 2003)Cyrus Lakdawala "The Four Knights: Move By Move" (Everyman, 2012),... Ik herinner mij dat net voor het millennium vooral Paul Motwani in onze contreien rondleurde met zijn boeken en hierdoor een enorme boost veroorzaakte bij heel wat schakers om deze opening te spelen.

De opening mag dan wel vooral populair zijn bij amateurs ook profs lusten wel geregeld pap ervan. Niet elke profschaker staat steeds klaar om een zwaar theoretisch gevecht aan te gaan. Soms wil men gewoon schaken en de voorbereiding vermijden. Zo koos recent de Azerbeijaanse grootmeester Shakhriyar Mamedyarov in zijn partij tegen de Russische grootmeester Dmitry Jakovenko in de Fide Grandprix te Tbilisi voor deze opening. Ja wellicht geen toeval dat Shak net zoals in het artikel van de Tsjechische verdediging opnieuw een protagonist is.
Mijn analyses geven aan dat wit het wellicht moet zoeken in 12.g4. Bij het voorbereiden van dit artikel ontdekte ik dat net dezelfde aanbeveling werd gemaakt op chesspub door Markovich reeds in 2013 ! (Markovich is senior internationaal meester ICCF Mark Morss)

De Weense zet-volgorde is vandaag minstens even populair als de vierpaardenspel volgorde maar dat zou wel eens kunnen veranderen nadat spelers op de hoogte geraken van de recente partij Vedder - Geirnaert.
Steven Geirnaert
Steven Geirnaert is vandaag 1 van de rijzende sterren in het Belgisch schaken alhoewel hij niet meer behoort tot de jeugd. Sommigen zullen zich zeker afvragen hoe dit mogelijk is maar als je aandachtig kijkt naar de kruimels die hij af en toe laat vallen dan realiseer je dat hard werken zoals zo vaak de sleutel is naar succes. Schaakboeken lezen en bestuderen, eindspelen analyseren, voorbereidenbuitenland spelen (met dit jaar een grootmeesterresultaat in de Nederlandse interclub) ... getuigen van motivatie en ijzeren discipline. Hierbij mag ik ook niet de rol onderschatten van zijn schaakbeminnende en ondersteunende vriendin Iris.

Uiteraard is zijn repertoire vandaag ook veel volwassener geworden. Op het zonet beeindigde Vlaams kampioenschap vertelde hij mij dat vandaag vaak zijn parate kennis verder gaat dan de specifieke voorbereiding van de tegenstander. Nu niet alleen in de diepte zien we zijn vooruitgang maar ook in de breedte. In zijn partij tegen Vedder komt hij met een schokkend nieuwtje voor de dag op zet 4!
1.e4 e5 2.Pc3 Pf6 3.g3 d5 4.exd5 c6 !?
Wel nieuw is niet helemaal correct want er bestaan al meerdere partijen in de database met deze zet maar bovenstaand screenshot toont aan dat geen sterkere spelers (+2400) het ooit eerder speelden. Evenmin zijn er partijen met getitelde spelers die door zwart werden gewonnen. Integendeel want bijna alles werd tot nu toe verloren door zwart. Dus was dit nieuwtje opnieuw een bluf van Steven? Hoogtijd om de partij eens onder de loep te nemen.
Mijn analyses tonen duidelijk aan dat het nieuwtje perfect speelbaar is. Bovendien getuigt de partij hoe levensgevaarlijk het kan zijn om als witspeler onvoorbereid zulke stelling te moeten spelen. Spelers die dus deze opening met wit willen blijven spelen, raad ik dan ook ten stelligste aan om mijn voorstellen te bekijken hoe Vedders spel mogelijks kan worden verbeterd. Nu het is een beetje tekort door de bocht om Stevens overwinning puur aan de opening toe te schrijven. Zijn sterk middenspel moet zeker ook de nodige erkenning krijgen. Nu we het hebben over erkenning, mag ik zeker ook niet vergeten te vermelden dat Steven dit nieuwtje aangeboden kreeg van niemand minder dan Stefan Docx tenminste als ik het Borgerhoutse interclubverslag van de 10de ronde mag geloven. Stefan is niet toevallig ook een speler die geruime tijd al niet meer bij de jeugd hoort maar recent door hard werken heel wat progressie heeft gemaakt zie bv. grootmeesternorm voor stefan docx.

Ik kan mij voorstellen dat er heel wat spelers zijn die geen zin hebben om de details van dit nieuwtje te studeren of gewoon de resulterende stellingen onaantrekkelijk vinden. Wel er blijft gelukkig ook nog de vierpaardenspel volgorde over. In 2004 koos de enige actieve grootmeester van Andorra: Oscar De La Riva Aguado in onze onderlinge partij voor die volgorde.
Flink wat foutjes aan beide zijden maar de partij demonstreert m.i. wel goed hoe complex de stellingen zijn in de Glek. Bijna op elke zet zijn er alternatieven en vaak zijn het kleine details die de evaluatie bepalen.

Sommige spelers die liever de Weense volgorde verkiezen zullen wellicht bepaalde varianten van het Vierpaardenspel kunnen aanhalen die ze liever vermijden. Persoonlijk denk ik dat er theoretisch weinig of misschien zelfs geen verschil in evaluatie is tussen beide volgorden. Trouwens beiden leveren interessante gevechten op. Met dit artikel is de lezer in elk geval gewaarschuwd voor c6 in de Weense volgorde.

Brabo

Geen opmerkingen:

Een reactie posten