De echtscheiding deel 2

De echtscheiding was een heel ongelukkige samenloop van omstandigheden. Het was de eerste keer in mijn carriere dat ik met een defecte elektronische klok te maken kreeg. Indien ik verloren had gestaan bij de vlagval dan had ik nooit gekozen om door te spelen want dan had ik sowieso niets te verliezen. Indien ik 2 zetten voor het einde de winst had gezien dan had ik nooit gevraagd voor arbitrage....  Echter niet alles was toeval. Er zijn ook lessen te trekken.

1) Arbiters enkel voor eerste afdeling

Deurne vraagt al jaren aan de KBSB om een arbiter te sturen naar de wedstrijden van Deurne. De Belgische interclub is het enige tornooi in België waar je kan spelen voor fide-elo zonder de aanwezigheid van een arbiter. Anderzijds in landen zoals Nederland, Frankrijk,... is het net hetzelfde. Ook daar worden interclubs gespeeld met enkel een arbiter voor de hoogste afdeling. Dit wil dus zeggen dat fide het toelaat. Om op alle lokaties minstens 1 AI-niveau arbiter te krijgen, hebben we er 10 keer meer nodig dan er vandaag beschikbaar zijn. Dat kan je enkel oplossen met arbiters een deftige vergoeding te geven. Wie zal dat betalen?

2) Deurne heeft geen actieve arbiter meer

Deurne wijst voor de arbiter naar de KBSB maar de KBSB wijst terug naar Deurne. Op de jaarlijkse Algemene Vergadering van de KBSB werd op 6 december ll. beslist dat de Belgische elo afgeschaft zal worden. Dat betekent er zal nog enkel voor elo kunnen worden gespeeld als de club een arbiter heeft. Je bent als club niet ernstig zonder eigen arbiter. Dit verder negeren zoals gebeurde vorig jaar in Deurne zal vanaf volgend seizoen ook gevolgen hebben op de interne clubactiviteiten.

3) Het materiaal wordt niet meer goed onderhouden

Na de wedstrijd hoorde ik van een bestuurslid dat de defecte klok opnieuw bij de andere klokken zou worden geplaatst. Deurne had 2 jaar geleden een heel strikte materiaalmeester. Wedstrijdklokken werden afzonderlijk bewaard en mochten niet worden gebruikt voor blitzen. Alle materiaal werd jaarlijks grondig gecheckt op mankementen. Het aantal defecten gaat exponentieel omhoog bij gebrek aan een goed onderhoud. Dit wordt nog belangrijker als het materiaal al niet meer zo nieuw is.

4) Vergrijzing zorgt ervoor dat taken niet meer worden opgenomen.

Alle kritieke bestuurstaken worden vandaag in Deurne opgenomen door + 70 jarigen. De gemiddelde leeftijd van de eerste ploeg was in de meest recente interclubronde een absoluut record in 2de klasse +66 jaar. Het had zelfs 69 jaar geweest indien er geen dag eerder een vervanging was doorgevoerd. In 20 jaar jeugdschaak in Deurne bleef slechts 1 jeugdspeler ook nog als volwassene spelen voor Deurne. In 2016 heb ik mijn eigen zoon weggehaald uit Deurne bij gebrek aan stap 2+ instructeurs. De vergrijzing heeft men decennia genegeerd. Ik acht de kans zeer reëel dat Deurne zal imploderen in de volgende jaren of zelfs verdwijnen zoals begin dit jaar gebeurde met de schaakclub van Poperinge.

5) Niemand wil de ploegkapitein zijn.

Koen liet verstaan "nooit meer ploegkapitein" in teamschaak een ontspannende aangelegenheid. De ploegkapitein is een ondankbare, stresserende en ook vaak fel onderschatte verantwoordelijkheid. Ons bondsreglement heeft dringend een update nodig zodat enkel volwassenen (en liefst +21 jarigen) slechts ploegkapitein kunnen zijn. Daarnaast kan het ook niet zijn dat iemand ploegkapitein is maar eigen voorwaarden hanteert. Als je geen zin hebt in het verdedigen van je eigen spelers, neem dan niet de verantwoordelijkheid van een ploegkapitein.  Als je niet met de tegenpartij kunt of wilt praten bij een conflict dan neem niet de verantwoordelijkheid van een ploegkapitein.

6) Elektronische klokken

Elektronische klokken zijn x jaren geleden in gebruik genomen omdat dit verplicht werd door de KBSB. Daar was aanvankelijk veel protest tegen wegens de extra kosten. Een wederkerend probleem die ik al eerder vermeldde in de partijvoorbereiding deel 2 is dat niemand de moeite neemt om de handleidingen te lezen. Ondertussen zijn er zoveel type elektronische klokken dat zelfs DGT beseft dat trainingen nuttig zijn om hun materiaal correct te kunnen gebruiken. Het spreekt voor zich dat de club die de elektronische klokken voorziet, verantwoordelijk is voor het kunnen gebruiken van die elektronische klokken. Dat betekent meer dan enkel de aan en uitknop weten te staan maar ook snel een random tijd kunnen instellen op een klok. Praktisch is het daarom een must om 1 iemand standby te hebben in een club die deze taak op zich kan nemen zodat spelers zich kunnen concentreren op hun partijen. Daarnaast lijkt het mij ook goed om eens te onderzoeken of er geen elektronische klokken bestaan die meer intuïtief zijn en dus sneller kunnen worden ingesteld. Ik krijg vaak het gevoel dat de elektronische klok niet gemaakt is door een ervaren schaker en dus voeling mist met de praktijk.

7) Veel schakers zijn totaal niet geïnteresseerd in elkaar.

Toen ik enkele jaren geleden bij de Stukkenjagers aanklopte, was de eerste reactie dat ze bang waren van mijn principes. Minstens 1 iemand las mijn blog en wist daardoor dat ik heel fanatiek ben in het schaken. Een trouwe lezer had geweten door o.a. het artikel default tijd dat ik weiger te schaken als iets niet correct is. Ik heb nooit iemand gevraagd om mijn blog te lezen maar het zegt heel veel over wat sommige jarenlange relaties echt betekenen. Ik ben er overtuigd van dat iemand die geregeld mijn blog leest, het nooit zo had laten escaleren.

8) Veel schakers zijn niet bereid om iets te rapporteren.

Ik merk het heel vaak op dat organisatoren of bestuursleden er alles aandoen om toch maar niet een vervelende kwestie te moeten aankaarten. Soms word je zelfs afgedreigd en serieus tegengewerkt zie Voldemort. Er bestaan uitzonderingen zoals Vlissingen die in 2 edities een valsspeler rapporteerden aan fide maar ze zijn schaars. De meesten vinden het blijkbaar perfect ok om als vrijwilliger vervelende taken te weigeren. Erger men vindt het zelfs niet nodig om anderen hiervan vooraf te informeren.

9) De huidige interclubreglementen zijn heel vaag.

Ik speel sinds 1996 Belgische interclub. 30 jaar heb ik nooit problemen gehad tot de 12de oktober ll. Dan kan je de vraag stellen of het echt nodig is om duidelijke interclubreglementen te maken voor die ene keer dat het fout gaat. Ik speelde ongeveer 300 partijen over 30 jaar in de Belgische interclub. Elke ronde worden dubbel zoveel partijen gespeeld in België. Bovendien als het fout gaat zonder arbiter dan gaat het ook serieus fout. Ik ben dus voorstander om de huidige interclubreglementen uit te breiden voor het scenario wanneer geen arbiter aanwezig is. Wie is precies verantwoordelijk in geval van een defecte klok? Wat zijn de exacte voorwaarden om onder voorbehoud te kunnen verderspelen? Welke backup is er voor een wedstrijdleider die zelf aan het schaken is? ....

10) Loyaliteit heeft heel weinig waarde in het schaken.

Ik snap best dat er voordelen zijn aan iedereen gelijk te behandelen. Anderzijds er is weinig reden om loyaal te zijn aan een club die geen onderscheid wenst te maken tussen zijn leden. Daarmee cultiveer je een klimaat van niemand wilt nog iets extra doen want het levert toch niets op. In een nieuwe club zal ik daar zeker extra aandacht aan schenken en veel sneller bijsturen indien mij iets zou storen.

11) Een verslag over een wedstrijd schrijven is niet vrijblijvend.

Zonder het verslag had ik misschien nog vandaag gespeeld voor Deurne. Het bewust weglaten van de hele affaire in het verslag, vond ik op verscheidene vlakken totaal fout. Als je daar niets wilt over schrijven dan schrijf geen verslag. Ik schrijf heel veel en ben mij heel goed bewust dat je verantwoordelijk bent voor wat je schrijft. Ik vraag dan ook geregeld een 2de of zelfs 3de opinie voor ik iets publiceer.

12) Schakers zijn individualisten

De meeste clubgenoten weten nu pas wat precies de reden is van mijn breuk met Deurne. Deurne koos bewust een strategie om niets publiek te delen. Ik heb wel kort nog contact gehad met een 5 tal spelers na 12 oktober maar daarna koos iedereen om gewoon weer partijtjes te blijven spelen voor Deurne. Schakers komen naar een club om te schaken. De les is dan ook reken niet op solidariteit.

13) Een gewoon clublid heeft heel weinig inspraak.

Er bestaan geen beroepsprocedures om als gewoon lid een beslissing van je eigen clubbestuur of ploegkapitein te betwisten/ laten aanpassen. Mijn ervaring leert mij ook dat een clubbestuur of ploegkapitein heel zelden zijn/ haar beslissing zal herzien. Pas wanneer een grote groep spelers ineens beslist om op te stappen, zal er soms bakzeil worden gehaald (zoals een paar dagen geleden werd verteld in de reacties op schaaksite). Echter zelfs dan bij massaal protest is dat geen garantie en dat leidt soms tot het ontstaan van een nieuwe schaakclub. Ik ken verscheidene schaakclubs die ontstaan zijn uit een andere schaakclub na een aanslepend intern conflict.

14) Brabo is een speciale.

Last but not least. Als je tegen Brabo speelt en er is geen arbiter in de buurt dan hou geen rekening met de klok. Je kan je altijd eruit bluffen bij Brabo als je vlag is gevallen.

Dit laatste is uiteraard zelfspot. Ik zie ook het lachwekkende in van mezelf zo te laten overbluffen. Ik verleg mijn activiteiten alvast niet naar pokeren want daar val ik onmiddellijk door de mand. Hiermee wil ik ook aangeven dat het voor mij tijd is om dit af te sluiten en een nieuw verhaal te starten. In een volgend artikel begin ik dan ook de zoektocht naar de ideale schaakclub. Ik kan nu al meegeven dat die niet bestaat maar we mogen altijd dromen.

Brabo

De echtscheiding

Het zal sommigen wellicht al opgevallen zijn dat ik 3 opeenvolgende Belgische interclubronden gemist heb. Ik merk op dat het nieuws van mijn breuk met Deurne van bijna 2 maanden geleden nog steeds velen onbekend is. In Deurne houden ze de lippen stijf op elkaar en op de website van Deurne wordt geen woord hierover gerept. Ik vind het hoogtijd om hier iets aan te veranderen en met deze blog heb ik het middel bij uitstek hiervoor.

 
Neem een stoel en een kop koffie want wat hierna volgt, zal je in de beste fictie niet tegenkomen. De opeenvolging van gebeurtenissen zijn zo vreemd dat het zelfs voor mij nog steeds moeilijk te geloven is. Laat ons starten bij het begin. We zijn zondag 12 oktober in het clublokaal van Deurne. Het is 2 uur en de match tussen de eerste teams van KSK Deurne - Rokade Westerlo komt op gang. Ik speel op mijn normale bord 1. Westerlo kiest wel om te variëren en schuift de Belgische expert Thomas Maes vooruit naar bord 1.
 
1) De defecte klok deel 1
 
Ik word zoals gewoonlijk verrast door mijn tegenstander en moet onmiddellijk in de denktank. Pas na zet 8 en wanneer ik ongeveer 20 minuten verbruikt heb, denkt Thomas voor het eerst langer na. Na enkele minuten merk ik op dat mijn tijd blijft lopen ondanks mijn klok ingedrukt staat. Ik sla de klok nog eens harder in en jawel nu stopt mijn tijd en begint de tijd van Thomas eindelijk te lopen. Ik realiseer mij dat er een slecht contact is en dat ik best de klok laat vervangen om later niet te verliezen op tijd.
 
2) De wedstrijdleider
 
Het fide-reglement zegt ons dat een arbiter moet worden ingeschakeld als er een defecte klok is. Echter die is er niet voor wedstrijden in 2de afdeling van de Belgische interclub. Vervolgens vertelt het KBSB-reglement dat de wedstrijdleider dan de taak van de arbiter moet overnemen. Wie is de wedstrijdleider? Ik heb het moeten opzoeken in de bondsreglementen en vond tot mijn verbazing volgend zinnetje: ¨Indien de ploegkapitein van de uitploeg bij aanvang van de wedstrijd aanwezig is, dan is hij de verantwoordelijke van de ontmoeting.¨ Ik heb eveneens na de match moeten vragen wie dan de ploegkapitein was van Westerlo. Tot mijn nog grotere verbazing hoorde ik een jongen van 16 jaar. Dus in een ploeg waarin 5 volwassen spelers meedoen, wordt een jongen van 16 jaar ploegkapitein gemaakt? Hier lijkt mij een aanvulling van de KBSB-reglementen aangewezen, om een leeftijdsgrens van 21 jaar in te stellen. Dit zou ervoor zorgen dat we dezelfde leeftijdsgrens toepassen als voor IA-level arbiters. De Belgische interclubs zijn een tornooi open voor alle fide-federaties waar dus IA-level arbiters vereist zijn. Die IA-level arbiters moeten minstens 21 jaar zijn zie fidehandboek, hoofdstuk B0601.
 
3) De defecte klok deel 2
 
De wedstrijdleider heb ik niet gehoord of gezien tijdens de partij noch na de partij. Echter mijn ploegkapitein speelt niet mee dus ik vraag aan hem om de klok te vervangen. Hij vertelt mij dat hij dit nog nooit gedaan heeft en dus niet weet hoe het moet. Ik weiger om het zelf te doen en mijn tegenstander Thomas kijkt niet op van het bord. Uiteindelijk gaat Robert met tegenzin op zoek naar de handleiding van de schaakklok en komt uiteindelijk na een kwartier terug met een nieuwe klok waarop we beiden 1u15 krijgen. Thomas mort en zegt dat hij die klokstanden te partijdig vindt voor Deurne. Ik voel al nattigheid op dat moment en vraag aan Robert of hij zeker weet dat de extra tijd correct zal worden toegevoegd. Ik heb geen idee, antwoordt Robert.
 
4) De vlagval
 
Aanvankelijk kabbelt de partij verder maar Thomas begint heel lang na te denken. Ik zie zijn tijd onder de minuut zakken en automatisch maak je dan fouten. Stukverlies voor Thomas lijkt onafwendbaar maar Thomas vindt in extremis nog een truc om de partij te kunnen verderzetten. Alleen hij is een fractie te laat. We hebben allebei 30 minuten bijgekregen en er staat een vlagje aan zijn kant. Ik claim de winst op basis van de vlagval. Thomas is in shock. Na een paar tellen reageert hij "Er is iets fout met deze klok. Het is onmogelijk dat ik verloren heb op tijd." Ik snap Thomas hier wel enigszins want als er 1 klok defect is dan kunnen er nog meer defect zijn. Thomas heeft ook een punt dat hij twijfelt over de correctheid van de ingestelde klok gezien Roberts eerdere reactie.
 
5) Partij stopzetten of doorspelen onder voorbehoud
 
Ik heb nog nooit in mijn carriere zoiets meegemaakt dus ik heb geen flauw idee hoe we nu verder moeten. Mijn ploegkapitein was ondertussen stilletjes uit de zaal verdwenen en vond ik pas later in de avond terug aan de bar. Wedstrijdleiding of andere spelers hielden zich ook allemaal afzijdig. Het was mij snel duidelijk dat we die dag niet tot een akkoord over de vlagval zouden komen en dan kan je volgens mij 2 dingen doen. Ofwel stop je helemaal met spelen en vraag je na de wedstrijd arbitrage aan ofwel speel je door onder voorbehoud. Als je mijn vorige 2 artikels over schaakklokken gelezen hebt dan weet je dat het heel moeilijk vooraf in te schatten is wat er door de interclub-arbitrage-comité zal worden beslist. Veel zal afhangen van welke elementen bovenkomen in het onderzoek van de schaakklok. Als blijkt dat Thomas in gelijk wordt gesteld dan verlies ik de partij in gewonnen stelling omdat ik de partij onterecht heb stopgezet (zo was het in vorige gelijkaardige gevallen bij de KBSB). Ik kies dus om door te spelen onder voorbehoud en hoop dat ik de partij met het stuk extra kan winnen zodat arbitrage niet meer nodig zal zijn.
 
6) De extra 30 minuten blijven op de klok

Echter doorspelen is geen evidentie want die "foute" 30 minuten staan nog steeds op de klok. Ik vertik het om nog iets hieraan te doen. Ik heb al genoeg gemeld en  het is mij al lang duidelijk dat mijn eigen ploegkapitein niet betrokken wilt zijn. Thomas kijkt ook de andere kant op. Meerdere spelers staan met verstomming te kijken hoe we de zetten 30 t.em. 40 blitzen alhoewel we beiden 30 minuten op de klok hebben staan. Vanaf zet 40 laten we ons onder de 30 minuten zakken alsof het vorige allemaal niet gebeurd is.

 

7) Het notatieformulier wordt niet ondertekend.
 
Tot 2 zetten voor het einde kan ik de partij winnen maar het lukt mij niet. Emoties, te weinig tijd, te moeilijk ... Feit is dat ik remise moet toestaan maar ik ben evenmin de vlagval vergeten. Ik onderteken het resultaat niet van het notatieformulier en niemand maakt daar een probleem van. Ik geloof op dat moment dan ook dat het allemaal wel goedkomt. De arbitrage is volgens mij een puur administratieve kwestie die we straks kunnen afhandelen. We zijn allemaal ervaren schakers die weten dat een vlagval normaal de partij onmiddellijk beeindigt dus het spreekt voor zich dat dit gerapporteerd wordt. Dat ik eerst een pint ga drinken met o.a. mijn tegenstander Thomas, getuigt dat ik helemaal niet door heb dat er iets totaal anders zal gebeuren.
 
8) Weigering ploegkapitein voor arbitrage
 
De pint is uit en ik doe nog een praatje met een clubgenoot. Een clubgenoot zegt mij vervolgens dat 30 minuten met dit soort klokken enkel worden toegevoegd als iemands klok op 0 is geweest. Door het verbod op uurwerken kan ik ook pas na de partij voor het eerst het uur checken. Einduur - startuur stemt overeen met wat je mag verwachten na 59 zetten spelen en de resterende minuten op de klok. Kortom als ik bij mijn ploegkapitein kom om de arbitrage op te starten, verwacht ik een eenvoudige ja op mijn vraag. Echter dan slaat de stemming compleet om. Mijn ploegkapitein weigert. Op zulk moment had ik wellicht net als in de partij assertiever moeten zijn maar ik hou helemaal niet van een publieke discussie. Pas nadat ik thuis ben, bel en mail ik hem opnieuw hierover op. Mijn ploegkapitein verduidelijkt zijn standpunt (vrij vertaald): Ik ben voorzitter, interclubverantwoordelijke en ploegkapitein. Ik maak de speelzaal klaar en ruim op. Ik heb voor een nieuw lokaal gezorgd nadat we in de Esso ons lokaal verloren. Ik heb de verhuis geregeld. Ik schrijf de interclubverslagen. Ik ben 75 jaar dus het houdt ergens op. Ik vraag al jaren om hulp en daar komt geen of nauwelijks een reactie op. Ook met een half punt extra verliezen we deze wedstrijd. 10 elo verlies is voor jou onbelangrijk. Westerlo zijn onze vrienden. Ik zal geen arbitrage aanvragen.
 
9) Ik leg mij niet neer bij zijn beslissing
 
Een clubgenoot vertelde mij achteraf dat Deurne niet meer de club van weleer is die in 1ste afdeling speelt. We zijn verveld naar een groepje vrienden dus schaken is slechts een spelletje. Echter iemand die mijn blog leest, weet dat schaken veel meer is dan een spelletje voor mij. Ik zal mij echt geen 6 of zelfs 10 uren voorbereiden voor slechts een spelletje. In de volgende dagen verhoog ik dus de druk op mijn ploegkapitein. Het bondsreglement zegt dat de ploegkapitein tot 5 werkdagen de tijd heeft om in beroep te gaan tegen de wedstrijdleiding. Mijn ploegkapitein blijft vasthouden aan zijn stelling en denkt nog steeds dat ik wel zal inbinden.
 
10) Geen goodwill bij Westerlo
 
Het is een wanhoopspoging maar ik contacteer woensdagmiddag rechtstreeks Westerlo en hoop dat ze zelf inzien dat ze ook een groot deel hebben aan de situatie. Thomas klok liep toen de defecte klok werd vervangen dus hij had ook de klok kunnen stilzetten. Westerlo had de verantwoordelijkheid van de wedstrijdleider maar die rol werd niet uitgevoerd. Een vlagval is altijd einde partij dus dat kan je niet zomaar negeren. 10 zetten doorspelen met een foute klok is niet per ongeluk maar bewust. In een eerste antwoord is Westerlo coöperatief door schriftelijk toe te geven dat er idd 30 minuten plots bij waren gekomen. Echter als ik doorvraag, klapt Westerlo toe. Ik moet dit regelen met mijn ploegkapitein.
 
11) Mijn ploegkapitein sluit uit dat hij nog een arbitrage zal aanvragen.
 
Op woensdagavond zendt mijn ploegkapitein een verslag van de wedstrijd uit waarin geen woord wordt gerept over de vlagval. Er is nog altijd tijd maar ik snap dat de discussie tussen ons voorbij is. Ik vind het een belediging dat een verslag gepubliceerd wordt alsof er geen vuiltje aan de hand was. Dit is niet wat ik verwacht van een ploegkapitein waarvoor ik al meer dan 27 jaar speel.
 
12) Ik stuur een bericht naar de mailinglijst van Deurne met mijn terugtrekking uit de interclubs.
 
Voor mij is het duidelijk dat Deurne in zijn huidig formaat niet meer past bij mij. Donderdagochtend, een paar uren voor ik het vliegtuig opstap naar het EK-teams in Rhodos stuur ik de mail. Ik heb lidgeld betaald voor 2025-2026 dus tot einde seizoen blijf ik op hun spelerlijst staan.
 
In dit verhaal zijn enkel verliezers.  De titel van dit artikel is uiteraard een knipoog naar Koens recent artikel vreemdgaan. Daarin vertelt hij dat vele jaren bij dezelfde club spelen, is zoals een huwelijk. Ik kan je vertellen dat ik al heel wat nachten heb wakker gelegen van mijn beslissing om te stoppen in Deurne. +27 jaar is een groot stuk van mijn leven. In een volgend artikel tracht ik lessen te trekken en hoop ik de hele zaak voor mezelf definitief te kunnen afsluiten.

Brabo

De schaakklok deel 2

Sommige schakers zullen wellicht een artikel verwachten over mijn recente deelname aan het Europees teamkampioenschap te Rhodos op de Belgische bondswebsite maar ik schrijf er slechts 1 artikel per type tornooi (Brugse Meesters, Dortmund ..). De artikels die ik op de KBSB publiceer zijn recensies/ beoordelingen van elk. Meer dan 1 per tornooi kan al snel als spam of het manipuleren van de publieke opinie worden beschouwd.

Echter dit wil niet zeggen dat ik niets over Rhodos hier zal vertellen. Rhodos was net als vorig editie in Servië (zie Het mooiste tornooi) een voltreffer. Het eten kon niet tippen aan wat we kregen in Servië maar was zeker nog ok. Daarentegen was de omgeving waanzinnig mooi. Op de meest recente podcast van de Lange Rokade hoorde ik dat de meeste schakers heel weinig tijd hadden om hiervan te profiteren. 5 van de 6 Stukkenjagers waren daarom 2 dagen eerder ter plaatse.

5 Stukkenjagers aan de prachtige kustlijn van Rhodos en met in de wazige achtergrond Turkije

Sinds Saint-Antonin-Noble-Val weet ik dat enkele dagen vooraf ter plaatse zijn, een grote meerwaarde kan betekenen voor de tornooiervaring. Bovendien waren de vliegtuigticketten op donderdag 100 euro goedkoper dan op zaterdag van Eindhoven naar Rhodos. De 2 dagen vooraf overnachtten we dicht bij Rhodos-stad voor slechts 20 euro per nacht. Dat is niet alleen een 5de van de prijs die ik de voorbije zomer betaalde in Brugge maar ik sliep ook nog eens veel beter.

Ik kan iedereen deze formule aanraden. Je hebt op die dagen vooraf echt de tijd om elkaar als team beter te leren kennen. Je groeit dus als team naar elkaar toe en dat is sowieso een plus voor later tijdens het tornooi. Daarnaast zal je na het tornooi niet meer afvragen of je iets moois gemist hebt. In de dagen voor de start van het tornooi bezochten de 5 Stukkenjagers uitgebreid de oude stad Rhodos, het nieuwe moderne Rhodos, de Acropolis, wandelden we langs de kustlijn en aten we zelfs eens Grieks met de voeten op het strand.

Rhodos overleeft op de inkomsten van het toerisme want zelfs 15 jaar na de Griekse staatsschuldcrisis is men er nog lang niet bovenop. Ik zag tal van bouwwerven die door geldgebrek waren stopgezet. Tal van huizen waren verlaten en vervallen. De elektriciteit viel geregeld uit zelfs tijdens het tornooi dat plaatsvond in een 5 sterren-hotel. De helft van mijn partijvoorbereidingen heb ik gemaakt met een hotspot omdat de wifi niet werkte. Hotelpersoneel werkte van 8 uur 's morgens tot 22 uur 's avonds. Ik vond het erg confronterend om een ooit zo rijk Westers land in zulke lamentabele toestand terug te vinden. Ik hoop echt dat onze politici het niet zover laten komen met de Belgische staatsschuld. Het is de gewone man die het gelag betaalt als de schulden te lang worden genegeerd.

Zelfs tot in de tornooizaal ondervonden we de gevolgen van de Griekse financiële moeilijkheden want een heel groot deel van de deelnemers moesten spelen met oude DGT XL - schaakklokken daterend van 2003. Daar kwam nog voor de start van het tornooi fel protest op. Fide keurt deze klokken af omdat ze in het verleden talloze incidenten hebben veroorzaakt maar de organisatie had een uitzondering hiervoor gekregen. Er waren meer dan voldoende arbiters om de incidenten te vermijden. Bovendien er was geen geld voor iedereen nieuwe klokken te lenen dus het was de DGT-XL schaakklokken of geen tornooi dit jaar.

Het grote probleem van die oude klokken is dat ze heel vaak extra tijd toevoegen op het verkeerde moment. Het toevoegen hangt af van een interne zettenteller maar die geraakt heel makkelijk de tel kwijt. Bovendien merk je pas de ontregeling op als de klok al een verkeerde tijd opgeeft dus veel te laat. Het overkwam mij in de 3de ronde als gevolg van onsportief gedrag van mijn tegenstander.

Mijn tegenstander had een half uur op de klok maar stopte met zijn zetten te noteren om puur op mijn weinig resterende tijd te spelen. Ik zette hierop de klok stil om een arbiter te roepen. De arbiter verplichtte mijn tegenstander om zijn zetten te noteren vooraleer nieuwe zetten te spelen. Hij kreeg ook een waarschuwing dat bij herhaling een tijdsstraf zou volgen. Echter bij het herstarten van de klok moet de interne zettenteller een extra zet geteld hebben want op zet 39 ging het fout. Plots kwam op beide klokken een half uur bij. Ipv x seconden had ik nu een extra half uur op de klok. Dat zinde uiteraard mijn tegenstander niet want hij begon op zijn beurt nu luidkeels te roepen voor een arbiter zonder de klok stil te zetten. Ik kon aan de klok niet zien hoeveel seconden ik nog op de klok over had door de toegevoegde 30 minuten. Ik wist ook niet hoe de arbiter zou reageren als mijn tijd onder de 30 minuten zou zakken. Zonder nog verder na te denken, speelde ik vliegensvlug een zet.

Mijn 14 jarige tegenstander heeft heel duidelijk talent maar zijn gedrag liet de wensen over. Spijtig is hij bijlange geen alleenstaand geval. Oudere schaakcollega's vertellen mij gelijkaardige recente verhalen van jeugdspelers die weinig of geen respect tonen. Heeft het te maken met de beerput van het online-schaken die we ook zien opborrelen in bordschaken?

Het antwoord op de vraag hoe de arbiter zou reageren als ik onder de 30 minuten was gezakt, kreeg ik 2 ronden later. Na zet 39 kregen beide spelers in de partij Philip Lindgren - Faustino Oro 30 minuten. Philip koos om net als ik nog vliegensvlug zijn 40 ste zet te spelen. Het Argentijns wonderkind Faustino Oro dacht rustig 8 minuten na tot zijn tegenstander de winst claimde wegens tijdsoverschrijding. Daarna gingen de poppen aan het dansen.

Er was bij aanvang van het tornooi beloofd dat arbiters tijdig zouden opmerken wanneer de klokstanden verkeerd waren. De witspeler heeft bewust 8 minuten gewacht om de verkeerde klokstand te melden. Het bracht geen zoden aan de dijk. Faustino is de eindverantwoordelijke van zijn tijdsgebruik dus hij verliest de partij. Ik vind het knap dat Faustino niet uit het tornooi is gestapt hierna. Er zijn dus zeker ook toffe jeugdspelers.

Einde verhaal nee want er kwam nog een lange staart in ronde 7. In de partij Dimitrios Stefanou - Sarin Nihal kwam eveneens 30 minuten bij op zet 39 en ging de witspeler onder de 30 minuten. Echter deze keer werd het niet opgemerkt door de spelers of arbiter. Na het uitvoeren van de 40ste zet stond de klokstand weer boven 30 minuten en dan zie je geen seconden.

Ik vond geen foto van DXT-XL waarop je kan zien dat seconden pas getoond worden onder de 20 minuten maar de DXT-XL werkt net als de schaakklok in de foto.

Echter ook daar stopt het verhaal nog niet. Online zagen spelers wel de seconden en was duidelijk dat de witspeler verloren had op tijd. Een onderzoek van de beelden vooraf bevestigde dat de klok voor 18 seconden onder de 30 minuten was geweest.

Wit moet minstens 0:30:30 hebben na zet 40 zonder tijdsoverschrijding.
0:30:12 na zet 40 betekent dus 18 seconden te weinig

De zwartspeler won de partij dus niemand vond het de moeite om er achteraf een zaak van te maken. Ik heb geen idee wat de hoofdarbiter zou beslissen bij een vlagclaim achteraf. Normaal eindigt een partij onmiddellijk bij een vlagval en zal de aanwezige arbiter zelf het initiatief nemen voor de afhandeling. De arbiter bleef dus in gebreke maar kan je externe data gebruiken om een vlagval te bepalen?

Ik las online dat er nog minstens 2 gelijkaardige situaties waren tijdens het tornooi. Elke ronde hoorde ik rond de 40ste zet een snel geklik klak van arbiters die ontregelde klokstanden trachtten te verhelpen. Ongelooflijk dat zoiets gebeurt in een Europees kampioenschap met o.a. wereldkampioen Gukesh en vele andere wereldtoppers. Mits het kiezen van een tijdscontrole zonder extra tijd had men dit allemaal kunnen vermijden.

Brabo

De schaakklok

Vorig jaar schreef ik op deze blog over hoe we verrassend met de Stukkenjagers ons redden in de meesterklasse. Dit jaar zijn we opnieuw de zwakste ploeg op papier in de reeks. Dit seizoen lijkt de tegenstand nog zelfs iets sterker dus het wordt nog moeilijker. We zijn goed begonnen met 4 matchpunten maar het blijft hoogst onduidelijk of dit zal volstaan. Het zal voor elke half puntje vechten worden tot de laatste dag.

In de verre uitwedstrijd naar Groningen liepen de spanningen hoog op toen er na de 40ste zet een merkwaardig conflict ontstond tussen spelers en arbiter. Plots viel bij een van onze spelers de vlag. Iedereen was verbaasd. 40 zetten waren gespeeld en dan zou de klok een half uur moeten toevoegen ipv. een vlag tonen. De arbiter was aanvankelijk onverbiddelijk. Vlag verliest de partij en een defect of verkeerd ingestelde klok had men vooraf moeten opmerken. Een clubgenoot vertelde mij achteraf dat hij een gelijkaardig verdict ook in het verleden had meegemaakt met de toenmalige mechanische klokken. Ook toen was duidelijk dat de vlag niet had mogen vallen.

Deze oude Garde-klokken waren tot 20 jaar geleden heel populair.
De rode stokjes aan cijfer 11 zijn de vlagjes

Bij intensief gebruik van mechanische klokken kon gebeuren dat de rode vaak plastieken stokjes in 2 braken (sommige versies stapten daarom over naar metaal). Het kortere overgebleven stokje leidde daarna tot een vlag die minuten vroeger viel dan bedoeld. Het was aan de spelers om dit tijdig te melden en niet te wachten tot een vlag was gevallen.

Echter het is erg moeilijk om vooraf bij een elektronische klok te zien of een vlag goed werkt. Ik weet trouwens niet of je als speler uberhaupt een elektronische klok vooraf mag testen of die goed werkt. Daar zou de plaatselijke materiaalmeester niet gelukkig mee kunnen zijn. Nu in Groningen hadden we het geluk of ongeluk dat niet 1 maar de vlag van alle 10 klokken verkeerd viel. De ene vlag was nog maar gevallen of de volgende viel en de volgende. De scheidsrechter kreeg plots beide ploegkapiteinen en spelers tegenover zich.

Wij als spelers zijn ons meestal niet bewust dat het logistiek vaak een hele klus is om een zaal speelklaar te maken. Tafels schikken, stoelen aanbrengen, notatieformulieren, borden, stukken, klokken instellen, verwarming opendraaien,... Ik werk daar nooit aan mee. Hoogstens achteraf zal ik een handje meehelpen om alles op te ruimen. Ik zie hetzelfde bij de meeste schakers. De taak ligt meestal op enkele bestuursleden of zelfs niet-schakers om alles te regelen. Dat er dan iets fout kan gaan bij bijvoorbeeld het instellen van een klok is, lijkt mij vanzelfsprekend.

Uiteindelijk haalde de scheidsrechter dan ook bakzeil. Hij realiseerde dat dit overmacht was. De klokken resetten was de enige optie om de situatie te laten de-escaleren. Het fidereglement zegt ons vervolgens dat de arbiter hiervoor verantwoordelijk is. De oude man was na 15 minuten klungelen nog steeds bezig tot de spelers het heft zelf in handen namen. De jeugd was duidelijk handiger en slaagde in een paar minuten wat de arbiter niet kon in 15 minuten. De strijd werd hervat. Een partij ging door voorbij zet 100 tot eindelijk het billijke 5-5 resultaat op het scoreblad stond.

Het viel mij op dat in beide verslagen Stukkenjagers en Groningen de schrijvers bijzonder karig zijn geweest over het klokincident. Ik vermoed iedereen was tevreden met het resultaat en wou liever de hele affaire zo snel mogelijk vergeten. Herinner ook Groupies en haters.

Ik snap dat maar het is een gemiste kans om lessen hieruit te trekken. Hoe kunnen we zoiets in de toekomst vermijden of beperken? Bij wie ligt de verantwoordelijkheid van een verkeerde klokinstelling? Hoe kunnen we veel sneller een klok vervangen? Jammer want nu is het wachten tot het eens echt verkeerd gaat en er geen aanvaardbare oplossing bestaat.

Ik herinner mij uit mijn interclubverleden in Frankrijk dat het eens helemaal fout ging in een ontmoeting met de Franse internationaal meester Charles Lamoureux. Pas heel laat ontdekte mijn tegenstander als eerste dat de increment was vergeten bij de instelling. De laatste zetten had hij vliegensvlug moeten spelen in een extreem ingewikkelde stelling waardoor hij had geblunderd. Een verzoek om de partij te herspelen vanaf zet 20 of helemaal werd geweigerd door de arbiter.

Na de vlagval hoorde ik nog heel wat krachtige Franse termen. Bij de meeste digitale klokken zie je pas de seconden eenmaal iemand onder de 20 minuten is. De increment is normaal 30 seconden per zet. Het kan dus best lang duren voor je opmerkt dat een increment vergeten is. Herspelen van een partij is ook bijna nooit een optie. De fidereglementen zeggen dat een arbiter naar zijn best vermogen moet bepalen wat er moet gebeuren bij een verkeerde instelling of defecte schaakklok. Als schaakspeler wil je uiteraard duidelijkheid maar het is lastig of zelfs onmogelijk om alle mogelijke situaties in reglementen vast te leggen.

Brabo

Ambities deel 3

In 1998 behaalde ik met grote onderscheiding mijn diploma van industrieel ingenieur. Achteraf kreeg ik meermaals de vraag waarom ik niet voor burgerlijk ingenieur had gekozen. Het was volgens hen niet ok om tevreden te zijn met minder dan het maximale uit jezelf te halen. Men begreep niet dat ik geen zin had om eerst 5 jaren op te offeren aan enkel studeren en daarna een leidinggevende functie te moeten uitvoeren waar ik altijd beschikbaar voor het werk zou moeten zijn.

Ik werk ondertussen al meer dan 27 jaar in hetzelfde bedrijf. Ik heb er nooit een managementfunctie opgenomen. Ook daar hoorde ik al meermaals de opmerking dat ik te weinig ambitieus ben. Ik voer mijn werk efficient uit maar men zegt dat ik veel meer potentieel heb. Alleen heb ik geen zin om weekends, vakanties en elke dag tot middernacht te werken want dat wordt verwacht als je hogerop wilt geraken.

In 2004 behaalde ik mijn FM titel op 28 jarige leeftijd. Met mijn eerste fiderating pas op mijn 22ste en weinig partijen spelen was dat niet vanzelfsprekend. Dat viel uiteraard op bij andere schakers. Hierdoor kreeg ik al snel de vraag waarom ik niet werkte aan een IM-titel. Er vertelde mij een IM eens dat het verschil tussen FM en IM enkel een kwestie van studie/ aanpak was. Echter ik was er vrij zeker van dat een IM-titel mij niet gelukkiger zou maken of mij financieel iets zou opleveren. Ik vond het onzin om voor een IM-titel grote offers te maken.

Ik heb veel respect voor mensen die wel kiezen om all-in te gaan om uit te blinken in een domein. Het is wel een risico om al je eieren in 1 mand te leggen. Als het daar even niet meer goed gaat dan heb je geen backup. Bovendien is er veel meer dan enkel schaken waar ik interesse in heb. De voorbije weken heb ik mij meer dan ooit met niet-schaak-activiteiten bezig gehouden. Ik denk aan de mooie wandelingen met mijn echtgenote in Vlaamse natuurgebieden, eens lekker uiteten op restaurant met het gezin, voetbalkijken naar zoon die in 1 wedstrijd tussen volwassenen als enige 16 jarige een goal assist en pre-assist maakte, het lezen van het bijzonder spannend boek L'Anomalie (winnaar van de Prix Goncourt), het beluisteren van de concertante opera Lucia di Lammermoor,...

Een groep wilde ganzen maakt zich klaar om te overwinteren.

Op Schaakfabriek schreef Dries Van Malder dat het tegenwoordig hip is om voedsel te bespreken in schaakartikels. Ik doe graag een beetje tegendraads en koos daarom voor een kiekje genomen tijdens mijn recente wandelingen in de Vlaamse Natuurgebieden.

Nee schaken is niet weg. Ja ik heb nog ambities in het schaken maar op mijn eigen voorwaarden. Zo kan het zijn dat ik in het ene tornooi snel remise maak in de laatste ronde en in een ander tornooi heel ver durf te gaan met mijn winstpogingen. Dit overkwam mij afgelopen zomer in 2 opeenvolgende tornooien. In juli speelde ik in de laatste ronde van Saint-Antonin-Noble-Val in 14 zetten remise (zie Hoe belangrijk is elo deel 3?). In augustus vermeed ik tot 3 keer zetherhaling in de laatste ronde van de Brugse Meesters en speelde ik een heel speculatieve pionzet op het einde van de partij.

Dit liep goed af maar had zeker ook verkeerd kunnen aflopen. Met de Belgische expert Olivier Verheyen kreeg ik zoals wel vaker gebeurt in sterk bezette open tornooien pas in de laatste ronde mijn eerste tegenstander die minder dan 100 elopunten verschil heeft (zie Meedogenloos). Toen Olivier koos om mijn geliefkoosde Le2 tegen de Najdorf toe laten, kreeg ik helemaal zin in een lange partij. Tenslotte valt het mij ook telkens op dat ik in tijdsnood veel vaker ambitieuze zetten durf te spelen. Er is geen tijd om gevaren te detecteren en de adrenaline doet de rest. In blitz is dit meestal een pluspunt maar in klassieke partijen zie ik het toch eerder als een zwakte.

Het is goed om ambities of goals te hebben op voorwaarde dat het iets is wat je zelf wilt. Ik zie soms mensen dingen doen omdat ze denken dat anderen dit van hen verwachten. Ik heb geen enkele spijt van mijn keuzes ondanks ik dus niet telkens het maximale gehaald heb uit mezelf. Ik ben heel tevreden over wat ik allemaal al heb mogen meemaken. Ik hoop dat er nog heel veel voor mij ligt maar dat weet ik uiteraard niet dus carpe diem.

Brabo

De oudere schaker

Heel weinig schakers delen gratis (waardevolle) kennis met elkaar. Dat is zelfs het geval als je samen in hetzelfde team speelt. Sinds 1995 speel ik al schaakcompetities in teamverband en ik kan mij nauwelijks momenten herinneren waarin we samen iets schaaktechnisch bespraken. Op het recente EK-teams in Rhodos keken mijn teamgenoten zelfs vreemd op toen ik tijdens het laatste ontbijt plots onderstaand papiertje openingsanalyses op tafel legde.

Extract van mijn geschreven partijvoorbereidingen in Rhodos

Ik had opgemerkt tijdens het tornooi dat mijn teamgenoot, de Nederlandse FM Nick Bijlsma een slappe remise had gespeeld in het Schots vierpaardenspel (zie partij uit de 4de ronde). Daar had ik toevallig eerder in het tornooi een leuke anti-dote tegen gevonden. Na de verwondering, kopieerde Nick dankbaar mijn analyses op zijn smartphone.

De meeste gesprekken tussen schakers (zelfs op de hogere niveaus) gaan dan ook meestal over niet-schaak-gerelateerde onderwerpen. Koen schreef in zijn meest recente blogartikel Vreemdgaan "Ik verwachtte dat de laatste openingsnieuwtjes de gesprekken tijdens het eten zouden domineren, bleek het longlevity het voornaamste onderwerp". Hoe maak je de beste kans om oud te worden? Wat moet je doen en doe je beter niet?

Lang leven is voor velen de heilige graal, maar minstens even zo niet belangrijker is levenskwaliteit. Heb ik nog plezier in wat ik vandaag doe? Als je jezelf afvraagt "Waarom doe ik dit eigenlijk?" dan is het wellicht tijd om andere horizonten op te zoeken. Vroeg of laat zal iedere schaker zichzelf de vraag stellen of blijven competitiespelen nog leuk/ zinvol is. De 104 jarige Manuel Alvarez Escudero twijfelt geen seconde in een recent Guardian-interview: "Een leven zonder schaken zou heel saai geweest zijn." Manuel is ondertussen een wereldberoemdheid. Ter ere van zijn 104de verjaardag werd een heus rapidtornooi georganiseerd. Manuel geniet duidelijk van alle aandacht en cadeaus in deze prachtige video.

Toen ik 6 maanden geleden gecontacteerd werd door het Nederlandstalige mediaconcern Trouw om in een podcast over de ouder wordende schaker te spreken, was ik dan aanvankelijk ook weigerachtig. Ik voelde mij nog veel te jong hiervoor. Bovendien zijn er veel Nederlandstalige oudere schakers die m.i. veel geschikter waren. Ik kon de redactie niet overtuigen. Deze blog was voor hen het bewijs dat ze mij moesten hebben. Er werd uiteindelijk een drie-uur durend interview bij mijn thuis afgenomen. Slechts enkele minuutjes hiervan bleven over in de gepubliceerde podcast.

De duur van het interview is een duidelijke graadmeter dat het moeizaam ging. Ik had gevraagd om de vragen op voorhand te krijgen maar dat mocht niet. De spontaniteit zou verloren gaan. Echter om even uit de losse pols te vertellen wat de karakteristieken zijn van een oudere schaker, is niet eenvoudig. De schaakliteratuur vertelt daar weinig of niets over. Het is ook niet een thema waar graag over gepraat wordt. Tenslotte heb ik als 49 jarige nog onvoldoende ervaring.

Desalniettemin is er wel 1 aspect dat mij telkens opnieuw opvalt bij oudere schakers. Oudere schakers zijn veel minder flexibel dan jongere schakers. Oudere schakers werken vaak met compleet outdated software (zie een Nederlandse IM die nog dagelijks werkt met het 14 jaar oude en ruim + 650 zwakkere Fritz 13). Velen doen geen enkele moeite meer om nog een nieuwe opening aan te leren. Daarvan kon ik laatst profiteren in de Brugse Meesters. In de 8ste ronde speelde ik tegen de 68 jarige Nederlandse expert Bart-Piet Mulder. In de partijvoorbereiding vond ik van hem dankzij Chessbase (Na versie 18 werd zonet versie 26 aangekondigd ??) een 5 jaar oud Lichess-account. Tot mijn lichte verbazing en grote tevredenheid bleek zijn repertoire nog niets veranderd. Hij kreeg een geweldige verrassing voorgeschoteld in een van zijn favoriete nevensysteempjes.

Wie zonder zonde is mag de eerste steen gooien en dat zal ik dus zeker niet doen. Ik ben zonder twijfel een modelvoorbeeld van de oudere niet flexibele schaker. In Rhodos profiteerden mijn tegenstanders hiervan elke partij. Het was zo erg dat ik achteraf mezelf afvroeg of dit nog zinvol schaken was. Heb ik hier nog plezier van en leer ik hier nog iets uit?

Andere karakteristieken van de oudere schaker zijn minder zichtbaar. Het is lastig om partijen van jezelf uit diverse periodes van je leven te vergelijken. Een oudere schaker vergeet niet plots alles uit het verleden en kan heel lang nieuwe schaakkennis blijven opbouwen. Een recent wetenschappelijk artikel van Gilles Gignac toont verrassend aan dat we psychologisch pas pieken tussen 55-60 jaar. Een mens leert zijn hele leven nieuwe woorden in zijn moedertaal dus die kennis blijft altijd groeien.

• Vermoeidheid
• Het vaker missen van triviale kandidaatzetten (zie ook mijn partij tegen Bart-Piet)
• Het steeds moeizamer aanleren van nieuwe schaakkennis
• Het langzamer rekenen en minder efficiënt nadenken

Het zal allemaal een rol spelen bij het ratingverval van oudere spelers. Een cijfer volgens leeftijd durf ik er niet op te plakken. Bovendien hebben de individuele verschillen tussen spelers vaak een veel grotere invloed. Op de Trouw-podcast liet ik voor mezelf al enkele ballonnetjes opgaan hoe ik het schaakvuur kan laten branden. Vanaf volgend jaar mag ik meespelen bij de "oudjes". Mijn eerste seniortornooi is al geboekt.

Brabo

Groupies en haters

Na een bloedstollende en gewonnen laatste ronde smaakte mij de eerste pint van de Brugse Meesters dubbel zo goed als anders. Ik was in opperbeste stemming. De Nederlandse grootmeester Koen Leenhouts maakte er handig gebruik van om de knuppel in het hoenderhok te gooien. "Krijg je soms haatberichten door het bloggen?"

Ik moet de anonieme schrijver van vorige week bedanken voor zijn reactie want die kwam net op het juiste moment voor dit artikel: "Ik heb tot nu toe het geluk gehad om nooit tegen Brabo te moeten spelen maar indien het zover komt, geef ik zeer waarschijnlijk gewoon forfait." Dus ja haatberichten krijg ik af en toe. Dit was trouwens een van de minder erge want sommigen gaan een pak verder. Ja ik weet wie sommige van de haters zijn en nee ik zal die hier niet bekendmaken.

Iemand irriteren of triggeren is snel gebeurd bij het schrijven. Soms heb je het zelfs niet door of was het niet eens de bedoeling. Ik vermoed dat Koen ook 2 keer zal nadenken in de toekomst om online commentaar op iemands spel te geven. "Het is duidelijk dat Waldorf en Statler van de organisatie uit zijn op intriges." als reactie op Koens eerder "Eljanov speelt niet overtuigend want ging al eerder langs de afgrond en kon een gewonnen stelling niet verzilveren."

In de podcast Kip en Schaak editie 3 schertst de Belgische expert Tomme Lowie dat "Een goede grap mag vriendschappen kosten." Dit vind ik net iets te extreem maar de trouwe lezers van deze blog weten uiteraard dat ik niet vies ben van heel bewust een artikel te publiceren waarvan ik op voorhand weet dat niet iedereen blij zal zijn. Soms zal ik daarom zelfs vooraf het artikel aan de betrokken persoon opsturen om problemen achteraf te vermijden. Er is niets gevaarlijker om een fout in de tekst te hebben staan waarmee iemand je achteraf van laster kan beschuldigen. 

De pen is machtiger dan het zwaard is een bijna 200 jaar oud spreekwoord en geldt ook vandaag nog. Deze blog met ondertussen ruim 1,2 miljoen bezoeken, heeft een niet te verwaarlozen impact in de (Vlaamse) schaakwereld. In de apres-schaak op de Brugse Meesters waren de meningen daarom duidelijk verdeeld over welke artikels door de beugel kunnen. Sommigen vonden dat je nooit iemand mag kwetsen zelfs als dit betekent dat de waarheid niet kan worden verteld.

Koen vertelde mij dat ik kritiek makkelijk van mij af kan laten glijden. Je moet inderdaad kunnen incasseren als je zelf anderen durft te beoordelen. Het was iets wat ik mij nogmaals realiseerde na het spelen van mijn 7de partij in de Brugse Meesters. Na de partij vertelde mijn tegenstander dat hij normaal nooit zijn partijen voorbereidt maar voor onze onderlinge partij had hij een uitzondering gemaakt. Hij had speciaal voor mij een nieuwe opening aangeleerd. Hij had hierbij de hulp gekregen van zijn clubgenoot, de Nederlandse internationaal meester Niels Ondersteijn. Niels had hem een file opgestuurd waarin een samenvatting van de nieuwe opening stond die hij enkel nog even moest instuderen.

Sommige schakers vertellen mij dat ze helemaal niet graag hebben dat ik van hen verliespartijen publiceer op de blog. Het is voor hen een stimulans om een extra inspanning te maken in de partijvoorbereiding op een onderlinge partij.

Dat ik ondanks al deze negatieve ervaringen blijf bloggen, betekent ofwel ben ik echt heel dom ofwel levert het toch nog iets positief op. Gelukkig is het dat laatste want elke dag mag deze blog meerdere honderden bezoekers verwelkomen. Sommigen vertellen mij dat ze dagelijks klikken op de blog om te zien of er iets nieuw gepubliceerd staat (vinden ze blijkbaar leuker dan zich te abonneren). Een van de mooiste complimenten die ik eens kreeg was dat Brabo's blog zo wat het enige was van het schaken waarvan hij alles las.

Het viel mij zelf niet op maar volgens mijn dochter heb ik zelfs groupies op schaaktornooien. Ze vond het "merkwaardig" om te zien hoe sommige schakers mij telkens weer opzochten. Ik heb niets liever dat men opmerkingen maakt of mij vragen stelt over blogartikels.

De blog zie ik als een middel om de talloze facetten en kronkels van onze fascinerende schaakwereld te bespreken waar andere schrijvers weinig of geen aandacht aan schenken.  De bezoekersaantallen bewijzen telkens opnieuw dat deze artikels voor velen welgekomen zijn. Groupies en haters stonden niet op het menu maar is wellicht een neveneffect dat ik zal moeten accepteren.

Brabo