Het zal sommigen wellicht al opgevallen zijn dat ik 3
opeenvolgende Belgische interclubronden gemist heb. Ik merk op dat het nieuws
van mijn breuk met Deurne van bijna 2 maanden geleden nog steeds velen onbekend
is. In Deurne houden ze de lippen stijf op elkaar en op
de
website van Deurne wordt geen woord hierover gerept. Ik vind het
hoogtijd om hier iets aan te veranderen en met deze blog heb ik het middel bij
uitstek hiervoor.
Neem een stoel en een kop koffie want wat hierna volgt, zal
je in de beste fictie niet tegenkomen. De opeenvolging van gebeurtenissen zijn
zo vreemd dat het zelfs voor mij nog steeds moeilijk te geloven is. Laat ons
starten bij het begin. We zijn zondag 12 oktober in het clublokaal van Deurne.
Het is 2 uur en de match tussen de eerste teams van KSK Deurne -
Rokade
Westerlo komt op gang. Ik speel op mijn normale bord 1. Westerlo kiest wel om te variëren en schuift
de
Belgische expert Thomas Maes vooruit naar bord 1.
1) De defecte klok deel 1
Ik word zoals gewoonlijk verrast door mijn tegenstander en
moet onmiddellijk in de denktank. Pas na zet 8 en wanneer ik ongeveer 20
minuten verbruikt heb, denkt Thomas voor het eerst langer na. Na enkele minuten
merk ik op dat mijn tijd blijft lopen ondanks mijn klok ingedrukt staat. Ik sla
de klok nog eens harder in en jawel nu stopt mijn tijd en begint de tijd van
Thomas eindelijk te lopen. Ik realiseer mij dat er een slecht contact is en dat
ik best de klok laat vervangen om later niet te verliezen op tijd.
2) De wedstrijdleider
Het fide-reglement zegt ons dat een arbiter moet worden
ingeschakeld als er een defecte klok is. Echter die is er niet voor wedstrijden
in 2de afdeling van de Belgische interclub. Vervolgens vertelt het
KBSB-reglement dat de wedstrijdleider dan de taak van de arbiter moet
overnemen. Wie is de wedstrijdleider? Ik heb het moeten opzoeken in
de
bondsreglementen en vond tot mijn verbazing volgend zinnetje:
¨Indien
de ploegkapitein van de uitploeg bij aanvang van de wedstrijd aanwezig is, dan
is hij de verantwoordelijke van de ontmoeting.¨ Ik heb eveneens na de
match moeten vragen wie dan de ploegkapitein was van Westerlo. Tot mijn nog
grotere verbazing hoorde ik een jongen van 16 jaar. Dus in een ploeg waarin 5
volwassen spelers meedoen, wordt een jongen van 16 jaar ploegkapitein gemaakt? Hier
lijkt mij een aanvulling van de KBSB-reglementen aangewezen, om een leeftijdsgrens
van 21 jaar in te stellen. Dit zou ervoor zorgen dat we dezelfde leeftijdsgrens
toepassen als voor IA-level arbiters. De Belgische interclubs zijn een tornooi
open voor alle fide-federaties waar dus IA-level arbiters vereist zijn. Die
IA-level arbiters moeten minstens 21 jaar zijn zie
fidehandboek, hoofdstuk B0601
3) De defecte klok deel 2
De wedstrijdleider heb ik niet gehoord of gezien tijdens de
partij noch na de partij. Echter mijn ploegkapitein speelt niet mee dus ik
vraag aan hem om de klok te vervangen. Hij vertelt mij dat hij dit nog nooit
gedaan heeft en dus niet weet hoe het moet. Ik weiger om het zelf
te doen en mijn tegenstander Thomas kijkt niet op van het bord. Uiteindelijk
gaat Robert met tegenzin op zoek naar de handleiding van de schaakklok en komt
uiteindelijk na een kwartier terug met een nieuwe klok waarop we beiden 1u15
krijgen. Thomas mort en zegt dat hij die klokstanden te partijdig vindt voor
Deurne. Ik voel al nattigheid op dat moment en vraag aan Robert of hij zeker
weet dat de extra tijd correct zal worden toegevoegd. Ik heb geen idee,
antwoordt Robert.
4) De vlagval
Aanvankelijk kabbelt de partij verder maar Thomas begint
heel lang na te denken. Ik zie zijn tijd onder de minuut zakken en automatisch
maak je dan fouten. Stukverlies voor Thomas lijkt onafwendbaar maar Thomas
vindt in extremis nog een truc om de partij te kunnen verderzetten. Alleen hij
is een fractie te laat. We hebben allebei 30 minuten bijgekregen en er staat
een vlagje aan zijn kant. Ik claim de winst op basis van de vlagval. Thomas is
in shock. Na een paar tellen reageert hij "Er is iets fout met deze klok.
Het is onmogelijk dat ik verloren heb op tijd." Ik snap Thomas hier wel
enigszins want als er 1 klok defect is dan kunnen er nog meer defect zijn. Thomas
heeft ook een punt dat hij twijfelt over de correctheid van de ingestelde klok
gezien Roberts eerdere reactie.
5) Partij stopzetten of doorspelen onder voorbehoud
Ik heb nog nooit in mijn carriere zoiets meegemaakt dus ik
heb geen flauw idee hoe we nu verder moeten. Mijn ploegkapitein was ondertussen
stilletjes uit de zaal verdwenen en vond ik pas later in de avond terug aan de
bar. Wedstrijdleiding of andere spelers hielden zich ook allemaal afzijdig. Het
was mij snel duidelijk dat we die dag niet tot een akkoord over de vlagval
zouden komen en dan kan je volgens mij 2 dingen doen. Ofwel stop je helemaal
met spelen en vraag je na de wedstrijd arbitrage aan ofwel speel je door onder
voorbehoud. Als je mijn vorige 2 artikels over schaakklokken gelezen hebt dan
weet je dat het heel moeilijk vooraf in te schatten is wat er door de
interclub-arbitrage-comité zal worden beslist. Veel zal afhangen van welke
elementen bovenkomen in het onderzoek van de schaakklok. Als blijkt dat Thomas
in gelijk wordt gesteld dan
verlies ik de partij in gewonnen stelling
omdat ik de partij onterecht heb stopgezet (zo was het in vorige gelijkaardige gevallen
bij de KBSB). Ik kies dus om door te spelen onder voorbehoud en hoop dat ik de
partij met het stuk extra kan winnen zodat arbitrage niet meer nodig zal zijn.
6) De extra 30 minuten blijven op de klok
Echter doorspelen is geen evidentie want die "foute" 30 minuten staan
nog steeds op de klok. Ik vertik het om nog iets hieraan te doen. Ik heb al
genoeg gemeld en het is mij al lang duidelijk dat mijn eigen
ploegkapitein niet betrokken wilt zijn. Thomas kijkt ook de andere kant op. Meerdere spelers staan met verstomming te kijken hoe we de zetten 30 t.em. 40
blitzen alhoewel we beiden 30 minuten op de klok hebben staan. Vanaf zet 40
laten we ons onder de 30 minuten zakken alsof het vorige allemaal niet gebeurd
is.
7) Het notatieformulier wordt niet ondertekend.
Tot 2 zetten voor het einde kan ik de partij winnen maar het
lukt mij niet. Emoties, te weinig tijd, te moeilijk ... Feit is dat ik remise
moet toestaan maar ik ben evenmin de vlagval vergeten. Ik onderteken het
resultaat niet van het notatieformulier en niemand maakt daar een probleem van.
Ik geloof op dat moment dan ook dat het allemaal wel goedkomt. De arbitrage is volgens
mij een puur administratieve kwestie die we straks kunnen afhandelen. We zijn
allemaal ervaren schakers die weten dat een vlagval normaal de partij
onmiddellijk beeindigt dus het spreekt voor zich dat dit gerapporteerd wordt.
Dat ik eerst een pint ga drinken met o.a. mijn tegenstander Thomas, getuigt dat
ik helemaal niet door heb dat er iets totaal anders zal gebeuren.
8) Weigering ploegkapitein voor arbitrage
De pint is uit en ik doe nog een praatje met een clubgenoot.
Een clubgenoot zegt mij vervolgens dat 30 minuten met dit soort klokken enkel
worden toegevoegd als iemands klok op 0 is geweest. Door het verbod op
uurwerken kan ik ook pas na de partij voor het eerst het uur checken. Einduur -
startuur stemt overeen met wat je mag verwachten na 59 zetten spelen en de
resterende minuten op de klok. Kortom als ik bij mijn ploegkapitein kom om de
arbitrage op te starten, verwacht ik een eenvoudige ja op mijn vraag. Echter
dan slaat de stemming compleet om. Mijn ploegkapitein weigert. Op zulk moment
had ik wellicht net als in de partij assertiever moeten zijn maar ik hou
helemaal niet van een publieke discussie. Pas nadat ik thuis ben, bel en mail
ik hem opnieuw hierover op. Mijn ploegkapitein verduidelijkt zijn standpunt
(vrij vertaald):
Ik ben voorzitter, interclubverantwoordelijke en
ploegkapitein. Ik maak de speelzaal klaar en ruim op. Ik heb voor een nieuw
lokaal gezorgd nadat we in de Esso ons lokaal verloren. Ik heb de verhuis geregeld. Ik schrijf de interclubverslagen.
Ik ben 75 jaar dus het houdt ergens op. Ik vraag al jaren om hulp en daar komt
geen of nauwelijks een reactie op. Ook met een half punt extra verliezen we deze
wedstrijd. 10 elo verlies is voor jou onbelangrijk. Westerlo zijn onze
vrienden. Ik zal geen arbitrage aanvragen.
9) Ik leg mij niet neer bij zijn beslissing
Een clubgenoot vertelde mij achteraf dat Deurne niet meer de
club van weleer is die in 1ste afdeling speelt. We zijn verveld naar een
groepje vrienden dus schaken is slechts een spelletje. Echter iemand die mijn
blog leest, weet dat schaken veel meer is dan een spelletje voor mij. Ik zal
mij echt geen 6 of zelfs 10 uren voorbereiden voor slechts een spelletje. In de
volgende dagen verhoog ik dus de druk op mijn ploegkapitein. Het bondsreglement
zegt dat de ploegkapitein tot 5 werkdagen de tijd heeft om in beroep te gaan
tegen de wedstrijdleiding. Mijn ploegkapitein blijft vasthouden aan zijn
stelling en denkt nog steeds dat ik wel zal inbinden.
10) Geen goodwill bij Westerlo
Het is een wanhoopspoging maar ik contacteer woensdagmiddag rechtstreeks
Westerlo en hoop dat ze zelf inzien dat ze ook een groot deel hebben aan de
situatie. Thomas klok liep toen de defecte klok werd vervangen dus hij had ook
de klok kunnen stilzetten. Westerlo had de verantwoordelijkheid van de
wedstrijdleider maar die rol werd niet uitgevoerd. Een vlagval is altijd einde
partij dus dat kan je niet zomaar negeren. 10 zetten doorspelen met een foute
klok is niet per ongeluk maar bewust. In een eerste antwoord is Westerlo coöperatief
door schriftelijk toe te geven dat er idd 30 minuten plots bij waren gekomen.
Echter als ik doorvraag, klapt Westerlo toe. Ik moet dit regelen met mijn
ploegkapitein.
11) Mijn ploegkapitein sluit uit dat hij nog een
arbitrage zal aanvragen.
Op woensdagavond zendt mijn ploegkapitein
een verslag van de wedstrijd uit waarin geen woord
wordt gerept over de vlagval. Er is nog altijd tijd maar ik snap dat de
discussie tussen ons voorbij is. Ik vind het een belediging dat een verslag
gepubliceerd wordt alsof er geen vuiltje aan de hand was. Dit is niet wat ik
verwacht van een ploegkapitein waarvoor ik al meer dan 27 jaar speel.
12) Ik stuur een bericht naar de mailinglijst van Deurne
met mijn terugtrekking uit de interclubs.
Voor mij is het duidelijk dat Deurne in zijn huidig formaat
niet meer past bij mij. Donderdagochtend, een paar uren voor ik het vliegtuig
opstap naar het EK-teams in Rhodos stuur ik de mail. Ik heb lidgeld betaald voor 2025-2026 dus
tot einde seizoen blijf ik op hun spelerlijst staan.
In dit verhaal zijn enkel verliezers. De titel van dit artikel is uiteraard een
knipoog naar Koens recent artikel
vreemdgaan.
Daarin vertelt hij dat vele jaren bij dezelfde club spelen, is zoals een
huwelijk. Ik kan je vertellen dat ik al heel wat nachten heb wakker gelegen van
mijn beslissing om te stoppen in Deurne. +27 jaar is een groot stuk van mijn
leven. In een volgend artikel tracht ik lessen te trekken en hoop ik de hele
zaak voor mezelf definitief te kunnen afsluiten.
Brabo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten