Een minder bekend systeem in het Spaans is de doorschuifvariant met d5. D5 kan in vele varianten van het Spaans worden gespeeld maar in het Chigorinsysteem heeft het een zekere eigen theoretische status op zet 12. Ik merkte onlangs een partijtje op in de Open van Brasschaat waarbij de lokale held Robin Leenaerts zich dit wapen hanteerde om de internationale bekende schaker Van Riemsdijk Herman succesvol te bekampen. Ik vond het leuk om er een luchtige analyse van te maken omdat ik zelf ook wel enige ervaring had met dit systeempje.
Een mooi gespeelde aanvalspartij van wit. Toen ik de eerste keer in een officiële wedstrijd dit systeem tegenkreeg, koos ik voor dezelfde dubieuze zet als Herman. Mijn toenmalige tegenstander kende echter wel de kritieke voortzetting maar de uiteindelijke winst kwam er pas na een erg spannende partij met heel wat wederzijdse foutjes.
Net zoals heel wat van mijn jonge tegenstanders in het buitenland, werd ook Fabien Libiszewski enkele jaren later grootmeester. Het vaak spelen van dit soort partijtjes tegen dit kaliber van tegenstanders is noodzakelijk om jezelf te ontwikkelen. Uit deze partij heb ik enkele mooie lessen getrokken waarbij ik o.a. mij het inprenten van de stampartij Kasparov - Donchenko herinner.
Tegenwoordig speel ik het veel flexibelere Ld7 zoals de meeste grootmeesters. Desalniettemin trachtte de sterke Russische grootmeester Inarkiev in 2010 het dubieuze c4 opnieuw leven in te blazen maar volgers kreeg hij niet wellicht ook omdat zijn tegenstander, de sterke Azerbeidzjaanse grootmeester Gashimov won. Het blijft een open vraag of hiermee 12..,c4 op de doorschuif definitief weerlegd is of slechts riskant.
Brabo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten