Partijpublicaties deel 2

Iets meer dan een week geleden zat ik nog in Mariënbad. Het was mijn 8ste buitenlands internationaal klassiek schaaktornooi in 3 jaar: 2 keer Mariënbad (Tsjechië) 2022 en 2023, 2 keer Praag (Tsjechië) 2020 en 2021, Münster (Duitsland) 2021, Cappelle La Grande (Frankrijk) 2020, Dieppe (Frankrijk) 2022 en Cap d'Agde (Frankrijk) 2022. Zulke staat van schaakactiviteit in het buitenland zullen weinig Belgen kunnen tonen.

Ja voor professionele schakers is dit wellicht een heel flauw programma maar ik ben wellicht de enige die dit combineert met een voltijdse job op kantoor en een gezin (aan de lezers om het tegendeel te bewijzen). Bovendien speel ik die tornooien zeker niet als toerist en dat was wel af en toe een verrassing voor mijn reisgenoten. Ik heb heel graag gezelschap tijdens de tornooien (zie o.a. het konijn) maar vraag mij niet om ter plaatse op excursie te gaan, aan de bar samen tot de late uurtjes te hangen of te koken (zoals bij Alti-Box Norway). Nee zelfs met blitzpartijtjes ben je bij mij aan het verkeerde adres tijdens die tornooien zoals een van mijn reisgenoten kon ervaren. Een 2de keer nam hij zijn schaakset niet meer mee.

Dus tijdens de tornooien neem ik eigenlijk heel weinig pauzes. Ik probeer dagelijks een kleine wandeling te maken om toch even een frisse neus op te halen (zie Brabo onder de sneeuw) en in Cap d'Agde had ik mijn zwembroek mee om ook even een plons te maken in het zwembad van het domein waar we zaten. Trouwens die zwembroek is in Cap d'Agde zelfs nooit uit mijn valies geraakt. Ik had zoveel werk met de partijvoorbereidingen dat ik altijd maar het zwembad bleef uitstellen tot we dus moesten terugkeren. Achteraf baalde ik toen ik ontdekte wat een mooi verwarmd zwembad ze op hun domein hadden.

Zwembad van het domein waar ik verbleef in Cap d'Agde

Zelfs bij tegenstanders waarvan je denkt in eerste instantie dat er niets van terug te vinden is, slaag ik er vaak toch in soms na een paar uren intensief speurwerk een doorbraak te forceren. Mijn tegenstander van de 7de ronde in Cap d'Agde de Franse 36 jarige expert Makke Laurent was duidelijk verrast toen hij achteraf hoorde hoe ik zijn actief lichess-profiel had ontdekt: Dooz_Kawa. Nergens stond zijn naam erbij en in de megadatabase stonden van hem geen partijen gespeeld in de laatste 20 jaar dus de methode die ik had uitgelegd in Anoniem deel 2 was evenmin bruikbaar.

Het ontbreken van partijen in de publieke databases lijkt mij trouwens ook iets typisch voor de Fransen. In Frankrijk kan je blijkbaar een 2100 speler zijn en zelfs voorzitter van een schaakclub (Cercle Echecs Bois Colombes) maar 20 jaar uit de databases blijven. In mijn vorig artikel gaf ik ook al aan hoe vreemd ik het vond dat een speler die een IM-norm behaalt, geen enkele klassieke partij in een database heeft staan. Fransen zijn duidelijk veel meer protectionistisch ingesteld dan o.a. wij (domme?) Belgen.

Anderzijds dat aspect bracht mij op het idee dat Fransen misschien wel meer dan andere spelers hetzelfde repertoire blijven spelen. Als je eigen partijen niet gepubliceerd worden dan ben je veel minder geneigd om te variëren/ verrassen. Zou het kunnen dat Laurent na 20 jaar nog steeds dezelfde openingen online speelt? Bovendien verwacht ik dat een voorzitter van een schaakclub tijdens corona het voortouw neemt en online speelt. Mijn eerste stop is uiteraard de online lichess-versie van cebc (na mijn gesprek met Laurent offline gehaald). Wie heeft een rating tussen de 2200- 2500 want dat zou de rating moeten zijn van Laurent op lichess?

Slechts een handvol spelers bleven over dus die checkte ik manueel elk afzonderlijk. Op een blad papier had ik de belangrijkste karakteristieken van het meer dan 20 jaar oude repertoire van Laurent uit de Chessbase-database genoteerd. Op lichess is het vervolgens kinderspel om een overzicht van het openingsrepertoire per geselecteerde speler te verkrijgen. Het resultaat overtrof ruimschoots mijn verwachtingen. Voor 1 speler klopte het plaatje perfect. Zie hieronder voor Laurents witte repertoire.

Ondanks slechts 15 witpartijen in de Chessbase-database, kreeg ik dus 21 overlappingen met lichess en voor zwart was het zeker even veel. Ik denk niet dat je veel meer bewijsmateriaal nodig hebt maar voor wie nog twijfelt kan altijd op zoek gaan naar de kleine varianten in een repertoire. De anti-dote tegen het Benko-gambiet (4.Pd2) lijkt mij hiervan een mooi voorbeeld.

Tenslotte kwam ik ook nog tot de ontdekking dat Dooz-Kawa een bestaande Franse rapper is maar vooral van dezelfde generatie als Laurent. M.a.w. dan is het slechts een kleine stap om een pseudoniem te kiezen van je favoriete muzikant.

100% zeker ben je nooit bij een anoniem-profiel maar ik was het minstens 99,..%. Om absoluut zeker te zijn, vroeg ik het Laurent zelf en hij bevestigde dus dat ik een goede speurder was geweest.

Over het rendement van al mijn voorbereidingswerk wil ik het in dit artikel niet hebben (Laurent speelde 1.Pf3 waar hij recent had mee zitten testen op lichess) maar ik wil wel nog eens terugkeren over de partijpublicaties. Het vermijden van partijpublicaties heeft ook een duidelijke keerzijde. Veel amateurs zijn uiteraard blij dat hun tegenstanders geen materiaal over zichzelf vinden maar dat maakt ook velen lui. Er is geen motivatie om iets nieuw te leren en sommigen blijven zelfs decennia exact dezelfde openingen spelen.

Zo las ik ooit een leuke anekdote hierover. Ik herinner mij de exacte details niet maar het was iets van een meester kwam een schaaklokaal binnen en zag enkele amateurschakers de Wagenbach-verdediging tegen het Koningsgambiet analyseren (1.e4 e5 2.f4 exf3 3.Pf3 h5). Hij zette zich erbij en ze hadden een hele namiddag fun. 20 jaar later kwam dezelfde meester hetzelfde lokaal binnen. Tot zijn grote verwondering was men nog steeds bezig met dezelfde vreemde opening. Daarop draaide de meester zich om en verdween voor altijd.

Brabo