De reserve

Marcel Van Herck maakte op mijn vorig artikel de terechte opmerking dat heel weinig leden alle 11 ronden in de Belgische interclubs spelen. Ik durf zelfs een stap verder te gaan door te stellen dat steeds vaker spelers voor de minste reden hun kat sturen. Bovendien reserves zijn ook niet meer wat ze vroeger waren. Bijna niemand is nog bereid om standby te staan voor een speeldag om gaten op te vullen.

In Deurne zijn we daarom al jaren geleden afgestapt van basisspelers + reserves per ploeg. Vroeger had je exact evenveel basisspelers als inschrijvingen maar dat werkt niet meer. Nu wordt voor elke ploeg meer basisspelers voorzien dan plaatsen. Dat betekent concreet voor onze eerste ploeg met 8 borden dat we 10 basisspelers hebben.

Dat is geen ideale oplossing want zondag laatst hadden we hierdoor een basisspeler op overschot die evenmin in een lagere ploeg mocht meespelen. Sinds dit seizoen mogen geen + 1900 spelers meer meespelen als invaller in een lagere ploeg van Deurne (wijziging in het wedstrijdreglement). Deurne telt 17 + 1900 spelers dus dat zorgt voor extra stress bij de interclubveranwoordelijke.

Dat is wellicht een luxeprobleem want ik hoor dat een tekort veel vaker en moeilijker op te lossen is. Zelfs met 10 basisspelers voor de eerste ploeg krijgen we geregeld de 8 borden niet gevuld. Ik ga hierin zeker niet vrijuit want ook ik voel er steeds minder voor om alles opzij te schuiven voor de Belgische interclubs. Vorig jaar koos ik voor uitstapjes naar Parijs en de Vogezen met de echtgenote ipv te schaken wat ik 10 jaar geleden nooit had willen doen.

Echter nog een uitstapje naar Wintergloed in Brugge op 1 december met de echtgenote liet ik aan mij voorbijgaan omdat hierdoor o.a. ons 2de bord van Deurne 5 keer zwart op een rij zou krijgen. Ik vermoed niemand had hierover geklaagd maar het voelde voor mij niet goed als eerste bordspeler. Trouwens ik had geluk. Mijn tegenstander in Oostende koos die dag voor een scherp gambiet. Hierdoor was ik in tegenstelling tot vorig jaar in Oostende vroeg klaar en kon ik alsnog in Brugge met een warme chocolademelk de avondwandeling samen met mijn echtgenote afronden.

Volgend jaar is dit probleem van de kleuren definitief van de baan. Ik vernam via de podcast "De Lange Rokade" dat er eindelijk werk is gemaakt van een nieuw reglement om te schuiven met spelers. Spelers mogen tot een halve ploeg hoger of lager spelen dan de huidige volgorde volgens speelsterkte. Voor een ploeg met 8 spelers betekent dit bord 1 mag op bord 5 spelen en bord 8 mag op bord 4 spelen. Ik verwacht veel goeds van dit reglement zeker omdat ik hierdoor minder in het nadeel zal zijn door de ellenlange sterktelijsten. Anderzijds ben ik voldoende realistisch om te beseffen dat de puzzel van basisspelers en reserves niet minder complex is geworden voor de interclubverantwoordelijke met dit nieuw reglement. Op voorhand goede afspraken maken, lijkt mij niet overbodig om iedereen tevreden te houden.

Waar duidelijke afspraken vooraf cruciaal zijn, is een teamcompetitie in het buitenland. Er is niets meer ergerlijk dan onderling niet tot een akkoord te komen wie als reservespeler op de bank blijft zitten. Het overkwam ons in de 4de ronde met de Stukkenjagers in Servië waar pas 's ochtends de reserve d.m.v. een muntje opwerpen bepaald werd. Kostbare voorbereidingstijd was verloren gegaan.

Ambitieuze spelers zitten niet graag op de reservebank, zeker niet als er ook + 1000 euro werd betaald om mee te spelen en een week verlof werd genomen. De situatie wordt nog moeilijker als spelers onderling tot een akkoord moeten komen omdat er geen niet-spelende ploegkapitein is om te modereren. Uit onderstaande tabel zou je zelfs kunnen afleiden dat het uiterst twijfelachtig is om reserves uberhaupt voor een 7 ronden teamkampioenschap te gebruiken.

Teams met reservespeler(s) en spelende ploegleider waren de slechtst presterende combinatie.

De data zijn erg beperkt dus het is gevaarlijk om grote conclusies te trekken maar zeker is dat een niet-spelende ploegleider voor de Stukkenjagers een meerwaarde had kunnen betekenen. In Oost-Europa is het erg lastig om de nodige aanpassingen te kunnen verkrijgen voor een speler met beperking die in ons team meespeelde. Onze ploegkapitein Luuk Baselmans deed zijn uiterste best om alle taken te vervullen maar miste op het einde energie aan zijn bord om een topresultaat neer te zetten. De kost van een niet-spelende ploegleider is natuurlijk het grootste obstakel wat we duidelijk zien in welke teams er over 1 beschikken.

Een niet-spelende ploegleider kost geld en is dan ook iets wat
vooral de sterkste teams met professionele spelers gebruiken.

In mijn vorig artikel vertelde ik dat het Europees teamkampioenschap het mooiste tornooi is waar ik ooit aan heb deelgenomen. Ik vermoed dat dit ook de voornaamste reden is waarom ondanks de extra kost veel zwakkere teams over reservespelers beschikten.

Een laatste waarschuwing wil ik ook nog geven aan teams die werken met een beurtrol als reserve. De Stukkenjagers gebruikten net als 3 andere deelnemende teams voor deze "meest eerlijke" verdeling maar kwamen pas achteraf te weten dat dit ook nadelen heeft. Net als de 4 Belgen Nils Vantorre, Michiel Jacobs, Mark Dechamps en Dennis Van Vliet had ons laatste bord Erwin Kalle minstens 3,5 punten behaald. Alleen Erwin had het behaald over slechts 6 partijen t.o.v. 7 partijen voor de anderen en dan telt het resultaat niet voor de CM (Candidate Master) titel. Ja 3,5 punten halen in 6 partijen is moeilijker dan in 7 partijen maar die logica volgt fide niet.

Brabo

Het mooiste tornooi

De Belgische interclubs is niet alleen veruit het meest populaire tornooi voor de Belgische schaker. Het trok ook nooit eerder zoveel schakers aan. Als ik goed geteld heb dan zijn er 1756 inschrijvingen die zich gecommitteerd hebben om dit seizoen 11 wedstrijden te spelen. In de 5de en laagste afdeling zijn er zelfs 17 reeksen (A t.e.m. Q) waarbij ik mij afvraag hoe promoties en degradaties zullen werken. Er zijn slechts 16 promotieplaatsen voor de 17 reeksen of hoopt men dat er een ploeg vrijwillig degradeert?

Aantal Belgen die deelnamen in het voorbije jaar
aan Belgische open tornooien met klassiek schaken

Geen enkel open klassiektornooi komt in de buurt betreffende Belgische deelnames. Zelfs als ik alle tornooien samentel kom ik er nog niet aan. Waarom is en blijft de Belgische interclubs een succesverhaal?

• Flexibiliteit: In tegenstelling tot open tornooien is het in de Belgische interclubs toegelaten om een afwezigheid op te vangen door een reservespeler
• Heel lage kost: Geen dure overnachtingen en er wordt getracht om de afstanden minimaal te houden binnen een reeks
• Interessante tegenstanders: Je krijgt in tegenstelling tot zwitserse open tornooien meestal iemand die dicht tegen je eigen rating aanleunt
• Ploegencompetitie i.p.v. individuele competitie: Ik vermoed sommigen spelen ook mee omwille van het ploegaspect. Bovendien blijven de resultaten ook meetellen voor de individuele rating of zelfs een norm

Ik heb vele jaren dan ook de Belgische interclubs absolute voorrang gegeven. Het is pas toen ik 5 jaar geleden opnieuw in het buitenland open tornooien begon te spelen dat dit veranderde. Een buitenlands tornooi is zoveel meer dan enkel wedstrijden spelen.

3 keer een magisch wintertornooi met sneeuw meegemaakt
in Mariënbad Tsjechië (2022, 2023 en 2024)

Dan heb ik het niet zozeer over de andere taal, cultuur en omgeving maar vooral dat je elke dag helemaal kunt/ mag spenderen aan het schaken. Een Belgisch kampioenschap in Lier is een meevaller betreffende lokatie want ik kan elke dag thuis slapen en eten maar heeft ook nadelen. Ik herinner mij dat topspelers vaak een hotel boeken zelfs voor een tornooi in de thuisstad om de onvermijdelijke afleidingen te vermijden.

In 3 decennia heb ik 25 meerdaagse tornooien in het buitenland gespeeld maar mijn meest recente avontuur in Servië steekt er met kop en schouders bovenuit als mijn mooiste. Over de uitzonderlijk interessante tegenstanders schreef ik reeds vorige maand zie Uitdagingen deel 3. Daarnaast hadden we ook het geluk om in een excellent hotel met zeer lekker vol pension te verblijven (zie voor foto's van het eten naar mijn verslag op de Belgische schaakbond). Ik herinnerde mij van o.a. mijn trip naar Roemenië in 2022 zie WK jeugd deel 2 dat je best niet krenterig doet hierover (andere Belgen met goedkoper hotel hadden het veel minder goed). Bovendien wist ik ook nog van een andere trip in 2017 naar Rusland zie familieschaak deel 2 dat er heel lekker gegeten kan worden in de Balkanlanden.

Daarnaast is het spelen van een ploegencompetitie in het buitenland nog veel interessanter dan in België. Met een groep ambitieuze spelers van ongeveer hetzelfde niveau een week samen werken aan 1 doel (als team zo hoog mogelijk in de rangschikking eindigen) op 1 locatie zorgt mits enig geluk al heel snel voor camaraderie en samenwerking. Leeftijdsverschil of beperking speelt dan nauwelijks nog een rol wat je duidelijk kunt aflezen uit onderstaande foto.

Vooraan zitten ik en Jasper.
Achteraan staan lnr Bertalan, Bob, Erwin, Luuk en Sam.

Al voor vertrek in de luchthaven werd er duchtig geblitzt in een bar. Tips in de voorbereidingen werden vlot gedeeld via een whatsappgroepje. Elke avond werden grappige anekdotes of stellingen gedeeld van de voorbije ronde. Vooral de gezamenlijke analysesessies van onze eigen partijen werd gesmaakt. Ik herinner mij dat we onderstaande remisepartij tot in het eeuwige samen dissecteerden tot hilariteit van iedereen.

Als het klikt tussen de spelers dan is wachten plots niet meer vervelend. Enkele uren wachten op de nachtbus voor de luchthaven vul je op met blitzen. Enkele uren op een nachtbus vul je dan weer met praten en je toekomstige tegenstander laten geloven dat je geen interclub tegen hem zult spelen. Een uur extra wachten midden in de nacht in een afgesloten luchthaven door verandering van zomeruur naar winteruur? Dat is nog een extra uur plezier samen. De laatste whatsappberichtjes lieten geen twijfel bestaan over hoe jammer iedereen het vond dat het voorbij was.

Trouwens ik vermoed dat ik niet de enige Belg ben die dit het mooiste tornooi vind waar je als amateurschaker kunt aan deelnemen. In deze editie namen reeds 26 Belgen deel waarbij het voor 13 de enige buitenlandse schaaktrip was in 2024. Verscheidene Belgen namen ondanks een gemiddeld prijskaartje van 1500 euro al meerdere keren deel aan dit teamevent maar recordhouder is wellicht de Luxemburgse expert Pierre Gengler met deelnames aan minstens 12 edities.

Heb je tips voor andere mooie tornooien die ik zeker niet mag missen dan laat het weten in de reacties!  Volgend jaar zal het Europees teamkampioenschap plaatsvinden in het zonovergoten Rhodos (Griekenland) en die heb ik al aangeduid met stip op de schaakkalender. Ik zal heel snel moeten zijn om een plaats te bemachtigen na dit artikel.

Brabo

Risico's deel 3

Is het iets typisch Oost-Europees of zijn we veel meer amateurschaker in het Westen? Het Europees teamkampioenschap in Servië was mijn 4de opeenvolgende tornooi in Oost-Europa (na eerder 2 in Tsjechië en 1 in Roemenië) dat er geen aparte analyseruimte met schaakborden werd voorzien. Ik heb het ooit gevraagd waarom en men vertelde mij dat partijen worden besproken thuis met de coach en niet met de tegenstander.

Dus als 2 Westerse schakers dan toch iets aan elkaar willen vertellen in zulk tornooi dan gebeurt dit met blindschaak op straat rechtstaand buiten de tornooizaal. Dat is precies wat er gebeurde na de laatste ronde in Servië die ik speelde tegen de Franse expert Alexis Cahen. Na de partij sprak ik mijn tegenstander in het Frans aan (iemand in zijn moedertaal kunnen aanspreken is altijd een plus) waardoor we nog een kwartiertje op de stoeprand van het hotel waar we speelden, bleven praten.

Zo kwam ik te weten dat Alexis niet alleen mijn lichess-artikel How to reveal the identity of an anonymous master had gelezen maar ook voorbereidingstijd had verloren aan het bekijken van mijn lichessprofiel met fake-openingsrepertoire. Ik had er veel tijd in gestoken (zie Schaakopeningen studeren deel 6) dus het was leuk om te horen dat mijn duivels plannetje ook werkt. Ik verwacht dat het nog veel andere schakers zal misleiden.

Ik weet niet of het poets wederom poets was maar Alexis vertelde mij ook dat de variant die hij had ingestudeerd eigenlijk verliest voor zwart. Hij legde mij zelfs haarfijn uit hoe je dit moet spelen met wit om te winnen. Dat spelers een inferieure of zelfs verliezende variant spelen is niet nieuw voor mij (zie o.a. Spelen op de man). Het was wel de eerste keer in mijn schaakcarrière dat iemand niet alleen openlijk toegaf dat wat hij speelde verliest maar ook nog eens achteraf de weerlegging ervan meegaf.

Vandaag kan iedereen met een computer heel snel een evaluatie zien van een variant dus het maakt nog weinig uit om een weerlegging niet te vertellen. Wat Alexis wel duidelijk maakte, was dat een verliezende opening niet perse een slechte openingskeuze is voor bordschaak. Wij als mensen zijn vaak niet in staat zonder computer om de weerlegging te vinden. Meer zelfs in het voorbeeld van Alexis scoort zwart veel hoger in de praktijk dan je met een "normale" openingskeuze kunt verwachten. Het openingsconcept bevat dan ook een zeer gevaarlijke val waar menig speler al is in verongelukt.

Gelukkig herinnerde ik tijdens de partij mijn artikel van 2013 schaakintuitie deel 2 dat hetzelfde idee toepassen in gelijkaardige stellingen erg riskant kan zijn. Ondanks ik de weerlegging niet zag van het winnende concept tegen 14...hxg6 t.o.v. 14...fxg6, vond ik het daarom verstandiger om iets anders te spelen.

Ik wist dat 14... fxg6 ook moest verliezen want anders had ik geen groot voordeel gezien op het computerscherm voor wit tijdens de partijvoorbereiding. Echter na 15 minuten nadenken realiseerde ik dat ik de computerwinst nooit zelfstandig zou kunnen vinden en besloot ik met een algemene afruil de stekker uit de partij te trekken.

Dat was laf zullen sommigen denken. Wat een zonde om niets te doen met zoveel potentieel die in de stelling aanwezig was. Mijn ploegmakkers waren minder kritisch en vonden het geen slechte keuze in belang van het team. Spelen tegen een voorbereiding gemaakt met een computer die ruim duizend elo sterker is, is geen gelijke strijd.

In deel 2 heb ik reeds enkele voorbeelden gegeven waarin spelers bewust afwijken met een (iets) minder goede zet om openingskennis te omzeilen. Dat is uiteraard niet altijd mogelijk. Soms zit je hoofd al in de muil van de leeuw en kan je enkel nog hopen dat het beest niet zal bijten.

Brabo

Openingskennis of zelf bedacht ?

Ook in 2024 spendeerde ik geen enkele euro aan schaakmateriaal als we de schaakroman De Sponsor buiten beschouwing laten. Schakers spelen in die roman een hoofdrol maar het is fictie en kan zeker niet als schaakstudie worden beschouwd. Fictieboeken zijn vandaag de grootste slokop in mijn leesbudget (maar dat doe ik met plezier om auteurs financieel een duwtje in de rug te geven). Hieronder vind je een overzicht wat ik vorig jaar kocht en las.

Brabo's boeken 2024

Legende mijn beoordeling

Enkel van de Britse auteur Matt Haig heb ik dus meerdere boeken gelezen. Samen met zijn boek Wezens dat ik in 2023 las, zijn het er ondertussen 4 maar niet elk boek vind ik even goed. Middernachtbibiliotheek (winnaar van de Goodreads price 2020) is zonder twijfel zijn meest populaire en beste boek. Het hoofdpersonage komt in een middernacht-bibliotheek terecht waar elk boek een ander leven van zichzelf voorstelt. Ik zal het boek hier niet bespreken maar ik hou van dit soort boeken die je laten nadenken. Ben ik tevreden van mijn leven en welke andere levens had ik willen meemaken?

Zo stelt wellicht iedere volwassene zich wel eens de vraag wat er had gebeurd als andere keuzes op sleutelmomenten waren genomen. Als kind hield ik van toneel en een rolletje spelen ging me best goed af. Wie weet, in een ander leven was ik een beroemde acteur. "Ik had niet misstaan in Holywood" vertelde een teamgenoot mij enkele maanden geleden na afloop van de laatste ronde van het Europees teamkampioenschap.

Voor die partij had ik 2 geheime accounts gevonden van mijn tegenstander. Het was niet eenvoudig maar ik slaagde erin om SDishman (met de misleidende profielnaam Stephen Dishman van England) en Alexis1666 te koppelen aan de Franse expert Alexis Cahen. Hierdoor kreeg ik toegang tot 18.000 extra partijen van Alexis maar vooral wist ik exact welke lijn in de Siciliaanse Draak hij altijd koos. In enkele uren voorbereiden maakte ik er compleet gehakt van.

Net voor de partij vertelde ik mijn ploeggenoten dat ik bovenstaande prachtige analyse had voorbereid en ingestudeerd dus iedereen keek met belangstelling naar wat er zou gebeuren op mijn bord. De partij begon en jawel de eerste zetten vlogen op het bord zoals ik had voorspeld. Op zet 10 hield ik echter halt. Ik wou mijn tegenstander uiteraard niet laten afwijken van zijn standaardopening en door nog verder snel te spelen zou hij onraad ruiken. Voor elke nieuwe zet verspilde ik daarom telkens meerdere minuten zoals ik 10 jaar eerder in mijn artikel camouflage had beschreven. Mijn ploeggenoten konden met moeite hun lach verbergen.

Het was dan ook een koude douche toen op zet 14 Alexis alsnog afweek met iets dat ik niet op voorhand had bestudeerd (want geen partijen ermee teruggevonden). Achteraf besefte ik dat ik een kapitale fout voor de partij had gemaakt. Als je heel goed bent in geheime accounts te vinden dan verkondig dat niet onder eigen naam op het internet. Mijn tegenstander had na het lezen van mijn lichess-artikel How to reveal the identity of an anonymous master beslist om in 3 uren tijd een voor hem nieuwe sublijn in te studeren.

De camouflage zelf was eigenlijk gelukt want achteraf gaf Alexis toe dat hij twijfelde tijdens de partij om toch de oude lijn te spelen. Uiteindelijk had hij het zekere voor het onzekere genomen want tenslotte had hij er 3 uren werk in gestoken. Ik was erg kwaad op mezelf en les geleerd om volgende keer mijn artikel offline te halen bij zulke partijen. Ik had het artikel gepubliceerd om lichess onder druk te zetten om hun database offline te halen (veel sterke spelers zijn al afgehaakt) maar nu kwam het dus terug als een boemerang.

Heeft je tegenstander de openingszetten aan het bord bedacht of is het openingskennis? Het is een heel belangrijk stukje informatie in het beslissen van hoe je best hierop kan antwoorden maar dus vaak heel moeilijk te achterhalen. Dit werd nogmaals bewezen na mijn 4de partij in hetzelfde tornooi waarna ik een levendige discussie over de opening had met mijn teamgenoten. Was de uiterst vreemde 7de zet (Pg4) van mijn tegenstandster het 16 jarig meisje Masa Babic met een bescheiden rating van 2033 aan het bord bedacht of een ingestudeerd nummertje?

Openingskennis of werd 7...Pg4 aan het bord bedacht?

Masa speelde de zet na 5 minuten denken en bovendien 2 keer hetzelfde stuk spelen in de opening is typisch iets voor een zwakkere speler. Mijn ploeggenoten dachten dat ze het zelf had bedacht aan het bord. Echter ik had onmiddellijk twijfels hierover. Iemand die al 2150 elo heeft gehad en zichzelf een professional noemt, speelt geen onnatuurlijke zetten als Pg4 zonder voorkennis. Bovendien had ik vooraf ontdekt dat haar tweelingszus Milana Babic al enkele maanden intensief deze opening aan het spelen was. Rekening houden met schakende familieleden in de partijvoorbereiding loont vaak zoals ik al schreef in 2017 zie familieschaak deel 2.

Nee Masa leek mij verrast door de variant die ik koos (want enkele maanden eerder in het Belgisch kampioenschap had ik een totaal andere gespeeld + die partij was in de Yottabase beschikbaar) en het lijkt mij daarom zeer waarschijnlijk dat ze tijd nodig had om haar analyses op te rakelen. Pas toen ik ontdekte dat de Servische grootmeester Mihajlo Stojanovic (tevens coach van veel lokale spelers) het enkele maanden eerder had gespeeld, was ik helemaal zeker dat de zet vooraf bestudeerd was geweest.

Ondertussen heb ik een uitgebreide studie gemaakt van dit concept en een weerlegging heb ik niet gevonden. Het is evenmin toeval dat enkele (sterke) spelers het recent veelvuldig hebben getest o.a. op lichess.

Ik heb een grote neus maar durf niet te stellen dat die mij helpt om te bepalen wat openingskennis is of aan het bord bedacht. Wat wel zeker helpt is in de voorbereiding een goed beeld vormen van de karakteristieken van je tegenstander. In een volgend artikel zal ik het hebben welke strategie ik verkies als mijn tegenstander nog in boek zit en ik niet meer.

Brabo

Arbiters

1 januari is voorbij dus het was weer tijd voor een update van onze eloratings. De nieuwe fide kon je al zien 2 dagen voor 1 januari maar op de Belgische is het nog even wachten. Hij komt, hij komt, die lieve ... Nee dat is zowel verkeerd tijdstip als lichtjes ongepast. Veel Belgen zijn allerminst bekommerd om die Belgische elo zoals je ook kan beluisteren op de nieuwe veelbelovende eerste Vlaamse schaakpodcast (Lange Rokade).

Vanity definitely my favorite sin. De hoogste van de twee elo's ligt het dichtst bij mijn speelsterkte. Dat is de ene keer dus de fide en de andere keer de Belgische. Onzin uiteraard en er werd dan ook zoals verwacht gestemd voor afschaffing van de Belgische elo op termijn zie Feedback op Algemene Vergadering.

Op termijn betekent dus niet onmiddellijk want er zijn nog een aantal hete hangijzers die uit het vuur moeten worden gehaald. Dat wordt niet eenvoudig. Zo is een obstakel ervan dat fide eist dat bij partijen gespeeld voor fide-elo altijd een arbiter met fide-licentie aanwezig moet zijn. Echter daarvan zijn er vandaag in België veel te weinig zie bondsartikel om overal en altijd aan die eis te voldoen. De bond kijkt hiervoor naar de clubs maar de clubs hebben geen flauw idee hoe arbiters te rekruteren. Veel clubs hebben vandaag al een tekort aan bestuursleden en (jeugd-)trainers.

Waar men geen probleem had met voldoende arbiters, was in het het Europees teamkampioenschap (Servië 2024). Eerlijk gezegd, zoveel arbiters had ik nog nooit gezien bij elkaar. Per 2 wedstrijden (6 borden per wedstrijd) was er minstens 1 arbiter permanent aanwezig. Ik heb geen foto van de arbiters gevonden in dit kampioenschap maar wel eentje van grotere broer de olympiade.

Arbiters op de 45ste schaakolympiade in Hongarije september 2024

Amai en ik die dacht dat schakers braaf waren. Dat is een absurd hoog aantal en hoe krijg je überhaupt zoveel arbiters met een fide-licentie bijeen?

Ik ben zelf geen arbiter en ben evenmin betrokken bij de aanwerving van arbiters. Echter ik zag wel een aantal zaken in het Europees teamkampioenschap in Servië waarvan ik mijn wenkbrouwen moest fronsen. Heel wat arbiters waren jonge bevallige dames (sommige mannelijke spelers waren daarom meer aan het kijken naar die dames dan de stelling op hun bord). Ik vermoed dat ze massaal door de organisatie gerekruteerd waren en hiervoor een bescheiden compensatie kregen.

Zelf ben ik een heel brave huisvader dus ik vond het best ok dat we meestal een oudere man kregen toegewezen als arbiter. Alleen jammer dat hij geen woord Engels sprak en niet wist dat je geen 30 zetten (Sofia-regels) hoeft te spelen bij 3 keer dezelfde stelling op het bord. Ons 1ste bord FM Jasper Beukema keek vreemd op toen zijn claim werd geweigerd in de 5de ronde. Pas na enkele extra zetten ging de arbiter overstag.

Het was niet het enige wat fout ging. In ronde 6 moest ik zelf zoeken voor een extra notatieformulier toen ik de 60ste zet had gespeeld. De arbiter vulde bovendien van 2 teamgenoten de verkeerde uitslag in wat we pas in het hotel ontdekten op chessresults (in ons nadeel maar dat spreekt voor zich als ik het hier vermeld). Tenslotte schaakt onze teamgenoot Erwin Kalle met een zware fysieke beperking en het was pas na lang aandringen bij de organisatie dat we een oplossing konden vinden. Opnieuw was de arbiter hier totaal afwezig.

Straffen was dan wel weer iets waar arbiters in uitblonken. Spelers die remise maakten zonder in achtname van de Sofia-regels kregen achteraf prompt beiden een nul toen de arbiter had ontdekt van het ongelooflijk kwaad. Pas na een klacht van beide teams dat zoiets eerst een waarschuwing moet krijgen, werd het remise-resultaat alsnog gevalideerd. Ik vermijd liever zulke discussies dus in de laatste ronde speelden ik en mijn tegenstander nog braaf ons saai toreneindspel door.

Fide verdient geld aan het geven van seminaries voor arbiters en uitreiken van arbiterlicenties. Fide heeft hiervoor een compleet eigen website gecreëerd arbiters.fide.com. Het is bijgevolg in het belang van fide om zoveel mogelijk arbiters werk te geven. Nieuwe reglementen toevoegen is daarom een zeer goed hulpmiddel.

Dat spelers steeds minder tevreden zijn met deze gang van zaken, is geen verrassing. Zelfs absolute wereldtoppers beginnen zich te verzetten tegen de steeds grotere invloed van arbiters. 2 maanden geleden durfde de wereldtopper Fabiano Caruana openlijk te opperen  in een podcast dat arbiters waardeloos zijn in het schaken. Magnus Carlsen ging zelfs een stap verder door f**k you fide te zeggen toen een arbiter hem niet meer toeliet om verder te spelen met jeansbroek.

Nee arbiters kunnen in bepaalde situaties echt wel waardevol zijn. Een arbiter die de resultaten bijhoudt, de klokken checkt op een goede werking, notatieformulieren beschikbaar houdt, ... Het zijn tal van nuttige en waardevolle daden van een arbiter. De algemene promotie van het schaakspel staat centraal. Als schakers afhaken door arbiters dan is er iets fout gegaan.

Brabo