Extra tijd

Veruit mijn slechtste tornooi ooit is nog steeds het gesloten meestertornooi dat ik speelde in Brugge begin 2006. Ik scoorde er slechts 2,5 uit 9 en mocht van geluk spreken dat we toen nog de kleinere K-factor 15 gebruikten ipv 20 vandaag. Zo beleef het eloverlies beperkt tot 27 elo. Vandaag zou hetzelfde grapje mij 35 elo kosten.

Het slechte resultaat was een combinatie van factoren : net mijn toekomstige echtgenote leren kennen 😀 , slechte gebrekkige technische voorbereiding van de partijen, elke dag andere plaats waar ik sliep, mijn tegenstanders die mij goed kenden en een nieuw speeltempo waar ik nog geen enkele ervaring mee had. Het was de eerste keer dat ik met het tempo 90 minuten + 30 seconden increment speelde (dus zonder extra tijd na zet 40). Een van de conclusies die ik achteraf dan ook trok, was dat ik dit tempo ten allen tijde in de toekomst zou vermijden.

Echter de increment werd al snel de standaard overal. Vervolgens verdwenen de laatste tornooien waar je nog 120 minuten kreeg voor 40 zetten. De meeste klokken hadden een standaardinstelling voor 90 minuten + 30 seconden en het manueel aanpassen naar 100 minuten + 30 seconden is een gedoe waar de meeste organisatoren tegenop zagen. 10 minuten minder op de klok daar gaat niemand over klagen en dat was op een paar uitzonderingen na ook het geval.

Ik moest volgen of het was stoppen met schaken maar die extra tijd daar zou ik niet op toegeven. Het is te zeggen tot heel recent. Meer en meer tornooien kiezen ervoor om de extra tijd af te schaffen. Open Gent, Open Leuven, Brugse meesters, Zilveren toren, Open Luik zijn allemaal zonder extra tijd. Ook in het buitenland zie ik die trend en dan begint het natuurlijk wel lastig te worden als je geregeld nog wilt schaken. Er zijn nog tornooien met extra tijd zoals Open Charleroi en Wachtebeke Winter Round Robin maar ze worden steeds schaarser. Dus hakte ik eind vorig jaar de knoop door om het toch weer eens te proberen zonder extra tijd. Ik zou voor het eerst in meer dan 16 jaar weer eens een groot tornooi voor rating over 9 ronden spelen zonder extra tijd: de Open van Cap d'Agde (Frankrijk).

Ik heb geen spijt van deze beslissing maar kreeg wel op het bord waarvoor ik had gevreesd en erger (zie verder in deze blog). Eenmaal je op increment speelt, blijf je op increment spelen. In de derde ronde had ik het al vlaggen. 50 zetten lang speelde ik op increment. Je kan dat duidelijk zien aan mijn notatieformulier. Vanaf zet 35 toont mijn geschrift de pure stress/ paniek die ik ervaar door het gebrek aan tijd.

Achteraf had ik alle moeite van de wereld om de zetten te ontcijferen die er gespeeld waren. Ik had minstens een half uur nodig om de partij in de database te kunnen steken en zelfs dan was ik niet 100% zeker. In ronde 7 deed ik het slimmer want toen nam ik "per ongeluk" het notatieformulier mee van mijn tegenstander. Ondanks de Franse notatie kon ik in luttele minuten de partij in mijn database steken.  Mijn Franse tegenstander kon minder lachen want smeekte de volgende ronde om zijn notatieformulier terug te geven want hij had niets kunnen lezen van mijn gekrabbel.

Tja en de partij zelf was uiteraard ook een geklungel van jewelste. Het kostte mij bloed, zweet en tranen om het gewonnen eindspel effectief te winnen. Af en toe probeerde ik gewoon wat tijd te sparen door een zetherhaling maar de weinige seconden die ik hiermee won, waren volstrekt onvoldoende om een plan te maken. Ik won uiteindelijk maar trots was ik allerminst.

Ik snap echt niet dat zonder extra tijd zo populair is voor klassieke partijen maar ik vermoed dat er een link is met mijn vorig blogartikel. Voor velen is het eindspel gewoon een verplicht nummertje waarvoor weinig of geen interesse is. Jammer want een eindspel spelen zoals ik laatst speelde in Dieppe vind ik bijzonder interessant en bevredigend.

Dankzij de extra tijd durfde ik mijn tegenstander 2 verboden vrijpionnen te geven en offerde ik er nog een pion bovenop. Dat had ik zeer waarschijnlijk nooit gedurfd puur op increment spelend. Ik snap daarom ook niet waarom zelfs een wereldkampioenschap voor de jeugd kiest om zonder extra tijd te spelen zelfs bij een speelschema van slechts 1 partij per dag. Ik verdenk daarom de organisatie dat ze geen moer geven om het schaken en enkel denken aan de financiële opbrengsten.

Nu iets gelijkaardigs dacht ik achteraf ook van Cap d'Agde. Na het beëindigen van die lange partij in de 3de ronde overkwam mij iets waarna ik ook vraagtekens stelde bij de organisatie. Dat is op zich een apart en grappig verhaal die enig uitleg vergt. Zo moet je weten dat ik nooit eerder zo een hoge security had meegemaakt voor een open tornooi zoals in Cap d'Agde (duidelijk geen overbodige luxe meer zie o.a. Stefan Docx expelled from Benidorm open). Voor het eerst in een open tornooi moest elke deelnemer een speciale badge dragen zie o.a. foto.

Daarnaast was het hele domein omringd met een hoog hek en bijhorende poort. Aan de poort stonden permanent 2 security-mensen die iedereen controleerden. Het is te zeggen tot 20 uur. Daarna was hun shift gedaan, deden ze de poort hermetisch op slot en gingen ze naar huis. En jawel ik was de allerlaatste die derde ronde (enige dag met dubbele ronde) en kwam daar aangelopen omstreeks 20u 30. Ik had het zitten, opgesloten op het domein en ik had nog 30 minuten de tijd om mijn (reeds betaald) avondeten op te halen. Wat nu?

Ik had mijn GSM niet mee (die liet ik liggen in het hotel op 10 minuten wandelen om problemen zoals Stefan te vermijden). Er stond een apparaat naast de poort waar je een code moest ingeven dus probeerde ik "1234" en "2022" maar zo stom waren ze blijkbaar niet. Ik durfde geen andere combinaties meer want sommigen sturen politie na x-aantal foute codes. Ik ben te oud om over zulke poort te klimmen want dat houdt serieuze risico's in. Dus er bleven slechts 2 opties over. Ofwel terugkeren en zoeken op het domein wie mij kon helpen ofwel wachten tot er iemand toevallig de poort zou openen. Ik koos voor het laatste. Er was een grote parking en ik vermoedde dat het niet te lang zou duren dat er iemand zou komen want het is bovendien etenstijd. Dat was een goede gok want een dikke 5 minuten later kwam er inderdaad een auto aan en kon ik door de open poort glippen. Buiten adem kwam ik nog net op tijd aan om mijn avondeten binnen te schrokken.

De organisatie van Cap d'Agde had duidelijk geen rekening gehouden met het feit dat een speler de partij zo lang zou rekken dat de poort zou gesloten zijn. Ik ben dus geen fan geworden van zonder extra tijd te spelen. Ik vermoed ook dat ik een halfje extra verloren ben in ronde 4 door het ontbreken van de extra tijd. Nee als ik kan kiezen dan zal ik zeker tornooien spelen met extra tijd.

Brabo