Hoe belangrijk is elo? deel 2

Een half jaar geleden las ik een oproep om tips te delen over "Hoe moet ik me voorbereiden op een tornooi?" Daar kwam toen geen enkele reactie op. Ik denk ook niet dat veel amateurschakers voor 1 tornooi dagen of weken vooraf voorbereiden. De meesten hebben daar geen zin in noch beschouwen het heel nuttig. Trouwens veelspelers zoals in mijn vorig artikel hebben er evenmin tijd voor. De Braziliaanse grootmeester Alexandr Fier speelt ongeveer 200 klassieke partijen per jaar dus van tornooivoorbereidingen is geen sprake. Hij geeft wel toe dat zijn chaotische aanpak misschien de reden is waarom hij geen aansluiting bij de wereldtop heeft gevonden.

Tot voor kort bestond mijn tornooivoorbereiding ook meestal slechts uit het updaten van databases en backups nemen. Echter na een schaakpauze van enkele maanden waar ik zelfs bijna geen online standaard-schaak had gespeeld, vond ik dat toch iets te weinig. Een paar dagen voor de start van Saint-Antonin-Noble-Val besliste ik om nog eens door de openingen van mijn 200 meest recent gespeelde partijen te scrollen. Scrollen is het juiste woord want meer dan een minuut was het niet per partij. In enkele uren verspreid over 2 avonden was ik klaar.

Daarnaast dacht ik dat het leuk zou zijn om tijdens het tornooi meer tijd te kunnen spenderen aan toerisme en ook meer dochter-papa tijd te hebben. Wat als ik al bepaalde partijvoorbereidingen op voorhand zou maken zodat ik ter plaatse ze enkel nog eens moest opfrissen? Spelers onder de 2000 fide hoefde ik niet in rekening hiervoor te nemen. +2000 fide spelers waren er maximaal 10. Zoiets was perfect haalbaar in enkele avonden.

Wat aanvankelijk een lumineus idee leek, kreeg al snel een heel slechte bijsmaak. Bij het voorbereiden op de vooraf ingeschreven Franse internationaal meesters Olivier Touzane en Sevan Buscara ontdekte ik dat ze vorig jaar op heel korte tijd 170 elo (ondanks K-factor 10) waren kwijt geraakt. Olivier was gezakt van 2250 naar 2080. Sevan was gezakt van 2360 naar 2190. De oorzaak vond ik al snel want beiden hadden een serie tornooien gespeeld in Indië.

Elografieken van de Franse IMs Olivier Touzane en Sevan Buscara

Ik baalde. Ik had vorig jaar geschreven in het artikel "mijn slechtste tornooi" dat ik nooit nog tornooien wilde spelen met meerdere zwaar ondergekwoteerde spelers. Ik heb toch echt geen geluk met het kiezen van tornooien. Ik ben nog nooit een Westerling tegengekomen die met plezier naar Indië trekt om er een massa elo weg te gooien. Nu heb ik er minstens 2 aan mijn been.

Ik heb even overwogen om mij terug te trekken uit het tornooi (zoals meerdere andere +2000 spelers effectief deden). Het was nog mogelijk om de B&B gratis te annuleren. Nee, het elospook ging mij niet kleinkrijgen. Als remisekoning moest ik zeker in staat zijn om met 2 remises het eloverlies tot een minimum te beperken. In onderstaande partij tegen Olivier Touzane zie je duidelijk dat ik speelde met de handrem op.

Eerlijk gezegd was ik er dan ook niet rouwig om dat de andere Franse IM Sevan in laatste instantie afhaakte voor het tornooi. Ik speel heel graag tegen sterke spelers op voorwaarde dat ze een correcte rating hebben.

Geen 2200 fide of zelfs 2100 fide hadden de IMs over na hun doortocht in Indië. Ik vroeg mij af hoeveel dan een Westerse GM zou overhouden na eenzelfde avontuur. Of hoeveel elo heeft een Indische GM als enkel in eigen land wordt gespeeld?

Vandaag zijn er 89 Indische grootmeesters. 20 daarvan zijn inactief en vallen dus af. Van de 69 overgeblevene zijn er slechts 4 die regelmatig in Indië spelen. Regelmatig is in de 3 meest recente fideklassementen samen minstens 3 tornooien in Indië. Dat is dus heel weinig en onderstaande tabel geeft duidelijk aan waarom.

Eloverlies voor een Indische GM is heel duidelijk gerelateerd aan activiteit in eigen land.

De recente Quantbox Chennai Grandmaster Challengers-event waar vele Indische GMs onderling speelden, heeft de statistieken opgesmukt maar feit blijft dat Indische GMs massaal Indië vermijden om rated klassieke partijen te spelen. Fabiano Caruana vertelt in een recente podcast dat er al grootmeesters zijn met 2300 elo. Dat is nog optimistisch als je kijkt naar Indië. Daar blijkt zelfs 2300 fide niet meer haalbaar voor veel grootmeesters jonger dan ikzelf.

De 4 Indische GMs die geregeld in Indië spelen

Titelspelers die niet geven om hun elo bestaan maar ze zijn heel schaars. Een recent lichess-artikel toont aan dat het fenomeen zeker niet beperkt is tot Indië en ook na de elocompressie er zeer grote verschillen tussen landen bestaan. De fide stond er bij en keek er naar.

Brabo