De 5de editie van de podcast de Lange Rokade is zowel flatterend als confronterend voor mezelf. Een bijna hele podcast praten 3 (groot-)meesters dus sterker dan ikzelf over deze blog en mezelf. Ik vind het jammer dat ik niet uitgenodigd was want dan had ik onmiddellijk enkele misverstanden kunnen vermijden. Anderzijds nu kon ik niet storen en konden de 3 tenoren vrij hun mening verkondigen. Heel wat conclusies zaten er pal op.
Zo vermeldt Tom dat ik hou van reacties op mijn artikels. Meer zelfs dat die reacties ook liefst het niet eens zijn met wat ik schrijf zodat ik in discussie kan gaan. Door de jaren heen heb ik een select groepje opgebouwd van schakers die dat ook doen. Onder de meeste artikels staan een of meerdere reacties.
Toms conclusie is helemaal juist. Je kan mij geen groter plezier doen dan eens een reactie op een artikel te plaatsen. Enkele duizenden zijn er geplaatst over de jaren. Echter het hadden er veel meer mogen/ kunnen/ moeten zijn want dat betekent slechts 1 reactie per 1000 bezoekers. Dat 99,9% van de bezoekers niets te vertellen heeft, geloof ik niet. Tijdsgebrek, privacy, angst voor feedback.. of gewoon onze Vlaamse mentaliteit om de aandacht niet op onszelf te richten. Ik begrijp het maar jammer.
Nu ik heb 1 superkritische fan van deze blog en dit is mijn briljante dochter Evelien. Een dochter hebben als papa verlengt niet alleen je leven als papa met 74 weken volgens een recente studie maar het levert ook een fantastisch klankbord op. Ik vind het bovendien heerlijk dat de rol leerling/ leraar steeds vaker omgedraaid wordt. Mijn dochter kan mij haarfijn uitleggen waar ik weer eens schrijffouten gemaakt heb in de artikels. In de autoritten van Antwerpen naar pepe en terug, krijg ik telkens een uitgebreide update van alle moderne muziek. Kendrick Lamar, Doechii ... passeren de revue en iets minder modern maar waar ze grote fan van is: Arctic Monkeys. Ik luister aandachtig en geregeld vind ik iets echt goed maar onthouden kan ik het niet meer.
Kwissen over muziek is niet aan mij besteed en dat kwam ook nog eens tot uiting tijdens mijn meest recente schaaktornooi: Cappelle La Grande. Voor elke ronde toonde de arbiter zich van zijn beste DJ-kant door telkens de zaal tot een paar seconden voor de start op zijn muziekkeuzes te trakteren. Maneskin was de enige die ik duidelijk herkende (van het Eurosongfestival). Na het tornooi stuurde ik de arbiter een mail. Welke muziek werd er afgespeeld voor de ronden? Ik werd afgewimpeld maar kreeg hulp uit onverwachte Belgische hoek. Kevin Demiddele heeft wel een muzikaal oor en had geen moeite om Bob Dylan, Queen, Radiohead, AC/DC ... op te sommen in zijn CLG-verslag op de website van Leuven Centraal.
Van Magnus Carlsen is geweten dat hij graag muziek hoort tijdens het schaken zie Titled Tuesday spelen met eigen DJ. Van het ondertussen legendarische verslag The secret sauce weten we dat muziek een belangrijk ingrediënt kan zijn in succes op het bord. Metal, jaren 80 muziek, indianenmuziek , ... is een greep uit het brede scala aan genres die aan bod kwamen. Persoonlijk speel ik graag radiomuziek af wanneer ik alleen in de auto rij naar een schaakpartij maar dan moeten het wel a tempo nummers zijn. Bij een traag nummer verander ik van kanaal want zulke nummers doen mij enkel onmiddellijk remise maken.
Of de muziek vooraf bij elke ronde in Cappelle La Grande een impact op mijn partijen heeft gehad, weet ik niet. Wat ik wel weet is dat ik met een gemiddelde van bijna 60 zetten per partij veruit mijn meest actieve tornooi ooit gespeeld heb. Ook met de inspiratie zat het snor zoals in onderstaande partij die ik mijn beste vind van het tornooi. De Franse FM Mario Mancini is mijn ex-teamgenoot bij Lille/ Rijsel en speelde ik in een strakke partij van het bord.
Desalniettemin ben ik geen fan van de muziek vooraf in Cappelle La Grande. Vooral op de topborden zag ik irritatie. Velen zijn minuten (ik zag zelfs iemand een kwartier) voor de start van de ronden al aan hun bord om zich mentaal op te laden voor het gevecht.
 |
| Enkele minuten voor de laatste ronde CLG. Mijn tegenstander is er nog niet maar de meesten zijn wel al in focusmode. |
Van de regerende wereldkampioen Gukesh Dommaraju is geweten dat hij graag mediteert aan zijn bord voor een partij zie o.a. de thriller Gukesh - Giri van Wijk aan Zee 2025. Luide muziek is dan echt wel een stoorzender op zulke momenten.
Hiermee komen we eindelijk aan de kern van dit artikel. Het is iets wat ik al terloops vermeldde in 2023: Amateurs. Arbiters hebben vaak geen flauw benul dat er een verschil bestaat tussen de gewone clubschaker en de ambitieuze schaker op gebied van concentratie, aanpak, ...
Ik zag het laatst weer eens in de Nederlandse interclub. Voor het eerst in mijn schaakcarriere maakte een arbiter foto's van mezelf tijdens een schaakpartij. Meerdere keren kwam hij hiervoor in mijn gezichtsveld staan terwijl ik aan zet was en haalde hij mij dus uit mijn concentratie. Het moet gezegd dat zijn foto's bijzonder knap en professioneel er uit zien.
 |
| Brabo in actie tegen Amstelveen Foto Frans Peeters https://www.flickr.com/photos/suspeeters/54376218380/in/photostream/ |
Het is leuk om zulke mooie foto's van jezelf gepubliceerd te zien. Echter ik zou het gefotografeer beperken tot de eerste 5-10 minuten van een partij of uit het gezichtsveld blijven van de spelers. In veel toptornooien bestaan trouwens hier speciale regels voor.
Een oproep voor scheidsrechters door de Belgische schaakbond doet ons begrijpen dat er niet alleen te weinig arbiters zijn maar het zeer uitzonderlijk is dat een topspeler als arbiter wil functioneren. Echter in 3 recente wedstrijden ontdekte ik telkens dat de arbiter nog nooit een competitiewedstrijd had gespeeld.
Sommigen zullen het niet eens zijn met mij maar ik heb liever geen arbiter dan een arbiter die zelf geen/ nooit competitieschaak speelt. Ik snap evenmin waarom iemand die geen competitiewedstrijden speelt, uberhaupt arbiter wil zijn in competitiewedstrijden. De vergoedingen van arbiters compenseren nauwelijks de onkosten.
Brabo
Het is "waarom iemand... arbiter wil zijn" in correct Nederlands.
BeantwoordenVerwijderenIk ben je dochter voor, en nu begrijp ik waarom er steeds minder schrijffouten in je blog staan.
Iedereen vond het heel grappig thuis !
VerwijderenIk hoor steeds meer mensen die hun teksten door chatgpt laten corrigeren zelfs vijfigplussers. Ik las zelfs laatst als je het niet doet dat je tegenwoordig als dom overkomt. Misschien moet ik ook eens een account aanmaken bij chatgpt want daar ben ik nog niet mee begonnen (mijn kinderen uiteraard wel).
Trouwens betreffende chatgpt valt het mij op dat die nu regelmatig voorkomt in de blogstatistieken. Zou het kunnen dat chatgpt materiaal gebruikt van de blog?
Ik heb de cursus gevolgd (nog gegeven door Dirk De Ridder ) , werd C-arbiter maar heb direct beslist dit nooit te doen omdat het gewoon niet leuk is . Je moet trouwens in veel sporten over een behoorlijke dosis masochisme beschikken om arbiter te willen zijn......
BeantwoordenVerwijderenInteressant dat je aangeeft om het nooit te willen doen. Ik vermoed dat je bijlange niet de enige bent die de licentie heeft zonder die te gebruiken. Dat verklaart ook deels waarom er te weinig arbiters zijn.
VerwijderenZelf ben ik B-arbiter maar treed ik de laatste jaren nog zelden op als arbiter. Het probleem is dat je als 'echte' schaker steeds tussen het dilemma zit om ofwel zelf te spelen ofwel als arbiter op te treden. Als werkende is je tijd immers beperkt. Voor mij weegt het zelf spelen daarom de voorbije jaren door. Arbiter zijn op zich is wel degelijk boeiend. Je krijgt zo de kans spelers op een andere manier te leren kennen en krijgt een kijk op de organisatie en de mensen achter de organisatie en kan tijdens de partijen heel wat observeren. Zo kreeg ik na een terechte beslissing op een tornooi heel wat verbale verwijten te slikken van een indrukwekkende getatoeëerde speler (zo - ietwat opgeschoond - van 'je kent er niets van', 'dit is partijdig', etc.). Achteraf kwam deze speler zich wel excuseren en beaamde dat mijn beslissing terecht was maar dat hij zo opging in zijn partij dat de emoties de bovenhand kregen. Nu als ervaren arbiter weet je dat zulke dingen gebeuren, schaken is nu eenmaal sport en sport gaat gepaard met soms heftige emoties. Een ander pluspunt (voor mij toch) is dat je als arbiter gedwongen wordt de evolutie van de reglementen te blijven volgen. Maar ik ben het met je eens dat een goede arbiter toch wat eigen competitie ervaring zou moeten hebben als speler om zo het begrip naar reacties van speler beter te kunnen plaatsen en vooral altijd kalm te blijven. Een ander 'gevoelig' punt is dat het opklimmen als arbiter van C naar B en naar A administratief niet zo eenvoudig wordt gemaakt. Zelf vind ik het ook lastig om arbiter te zijn op tornooien met Franstaligen (in België), dit omdat ik wel wat Frans ken maar mij in deze taal vaak onvoldoende kan uitdrukken om de dingen duidelijk uit te leggen.
BeantwoordenVerwijderen"Het probleem is dat je als 'echte' schaker steeds tussen het dilemma zit om ofwel zelf te spelen ofwel als arbiter op te treden. Als werkende is je tijd immers beperkt."
VerwijderenKlopt en kan je uiteraard ook uitbreiden naar gezinsvakanties, voetbalwedstrijden volgen van de zoon, ... Het is telkens een afweging maken. Arbiter spelen lijkt mij niet iets wat hoog op iemands voorkeurslijst kan staan. Uitzonderingen bevestigen de regel.
"Maar ik ben het met je eens dat een goede arbiter toch wat eigen competitie ervaring zou moeten hebben als speler om zo het begrip naar reacties van speler beter te kunnen plaatsen en vooral altijd kalm te blijven."
VerwijderenIk ben nog geen arbiter tegengekomen die nerveus was dus kalm zijn ze wel altijd. Ik kom dus wel arbiters tegen die zelf geen rating hebben en tonen via hun handelingen dat ze geen of weinig besef hebben van wat competitieschakers belangrijk vinden. Ik twijfel er niet aan dat ze alle letters van de reglementen kennen maar dikwijls stopt het ook daarmee.
Sommige van die ratingloze arbiters breken door tot de hoogste echelons. Is dit een taboe-onderwerp of ben ik echt de eerste die dit opmerk?
Ik geef trouwens opzettelijk geen namen van arbiters omdat zoiets mogelijks gevoelig ligt en het ook in een ruimer kader moet worden bekeken ipv op de persoon.
Een nadeel van het plaatsen van reacties is dat je deze achteraf niet meer kan corrigeren wat taalfouten betreft. Zo merk ik dat in mijn vorige reactie een taalfout is geslopen (speler i.p.v. spelers).
BeantwoordenVerwijderenIk raad aan om de "foute" reactie te verwijderen en een nieuwe te plaatsen. Met copy paste heb je alles snel opnieuw, foutjes aanpassen en posten. Als er nog een lege box blijft staan dan kuis ik het wel op.
VerwijderenVoor mezelf kan ik alles in 1 keer doen.
Bedankt voor je suggestie maar ik zie geen optie om een reactie te verwijderen.
VerwijderenMisschien hangt het af van de browser. Je mag ook altijd de reactie een 2de keer gecorrigeerd schrijven. Ik zal dan de eerste zo snel mogelijk verwijderen.
VerwijderenWat is je mening m.b.t. de uitlating in de Lange Rokade podcast dat je openingskeuzes beter zouden kunnen, gelet op de tijd die je er aan spendeert?
BeantwoordenVerwijderenZe hebben 100% gelijk. Koen heeft ook 100% gelijk dat het Hollands een van de slechtste openingen zijn die je kan spelen. Ik vind het net daarom ook hilarisch dat ik het voorbije weekend met jawel het Hollands, de kampioen van Holland (eerbiediger is Nederland) op remise hield. Ik vermoed dat in de slotpositie Max Warmerdam 2620 fide elo zelfs verloren staat maar dat wil ik nog eens grondig onderzoeken. Zie livepartij https://lichess.org/broadcast/dutch-meesterklasse-2024-2025/round-8/2oW5S04N/VQiFuoTx
VerwijderenUitzonderingen bevestigen de regel !!
In de podcast zeggen Koen en Glen ook dat ze mij niet begrijpen. Ik vermoed na bovenstaand antwoord dat ze het nog minder zullen snappen. Hoe kan je slechte openingskeuzes maken als je zelf al weet dat ze niet goed zijn? Fun en andere doelstellingen zijn mijn antwoord. De nadelen van een vast repertoire zijn ondertussen goed bekend maar er zijn ontegensprekelijk ook voordelen eraan.
Verwijderen1) In online schaken heb ik een groot voordeel want daar zijn geen partijvoorbereidingen. Mei en juni wil ik hier meer tijd aan spenderen.
2) Je kent/ leert de geschiedenis (van een opening) en dat is een extra dimensie aan de opening. Iemand die dit ook zo ziet is https://www.schaaksite.nl/2025/04/03/antieke-theorie/
3) Je creeert een speciale band met herinneringen aan soms partijen lang geleden gespeeld.
4) Door specialisatie kom je soms details van openingen te weten die niemand anders weet in de schaakwereld. In https://schaken-brabo.blogspot.com/2024/06/wat-is-leuk-aan-het-schaken.html legde ik reeds uit dat schoonheid vaak fun creeert en diepte op zijn beurt weer tot verwondering/ bewondering dus schoonheid kan leiden.
5) Zelfs de falingen leveren vaak fantastische verhalen op. Niet zelden is het blogmateriaal.
Ik sluit af met een reactie op een quote van Koen in de blog https://delangerokade.substack.com/p/hoe-moet-ik-me-nu-voorbereiden-op
" Dat herhalen is ook helemaal niet zo’n leuk werkje, maar ja, de smaak van de overwinning is zo zoet."
Ik vind overwinningen ook zoet maar dat is bijlange niet het enige dat ik zoet vind in het schaken. Ik vermoed dat die diversiteit aan zoetigheden ook de belangrijkste reden is waarom de schaakmicrobe bij mij na decennia nog altijd hyperactief is.