Het nieuwe seizoen staat voor de deur. Het is de periode dat interclubverantwoordelijken het aantal teams vastleggen en dus aan ieder lid feedback vragen over hun deelname. Dat loopt niet altijd van een leien dakje vooral wanneer sommige spelers pas laatste minuut afhaken. Dan is het vaak niet makkelijk om de gaten nog opgevuld te krijgen. Zo lanceerde Schaakvereniging Rokado vorige week een alarmerende oproep op schaaksite voor nieuwe spelers.
Het is te zeggen nieuw in de zin van nog geen lid want jong mogen ze niet zijn. Er werd expliciet vermeld dat kandidaten ouder moeten zijn dan 50 jaar. De reden die men opgeeft is dat Rokado een vriendenclub is met bijna uitsluitend +50 jarigen.
In 2018 schreef ik al over spanningen tussen jongere en oudere spelers maar het is de eerste keer dat ik dit zwart op wit zie staan. Anderzijds herinner ik mij ook een passage uit 1 van Gelfands boeken. Boris vertelde daarin zonder schroom dat hij geregeld talentvolle jeugdspelers weigerde in zijn team. Ze pasten niet in zijn schaakfilosofie.
Ik begrijp uiteraard dat spelers liefst omgaan met generatiegenoten. Veel oudere spelers zijn evenmin geïnteresseerd in de laatste nieuwe ontwikkelingen. Zelfs in de hoogste echelons zie ik dit fenomeen. In de lange rokade-podcast over openingen werd ongegeneerd door de drie tenoren toegegeven dat ze niet meer alle trends volgen zoals vroeger. Ik bleef er dus op mijn honger zitten betreffende openingstips maar die podcast was wellicht sowieso niet voor mij bedoeld.
Toen ik mijn diensten aanbood enkele jaren geleden bij de Stukkenjagers waren sommigen dan ook niet zeker of ik zou passen in het eerste team. De gemiddelde leeftijd lag 20 jaar jonger maar ik vond dat net een pluspunt. Het is een verademing om eens met jonge ambitieuze spelers te kunnen samenwerken. Zowel schaaktechnisch als levensvisie leer ik geregeld iets bij. Omgekeerd blijf ik uiteraard de vreemde eend in de bijt maar eentje die nuttig blijkt te zijn voor het team. Ik maakte het voorbije seizoen 7 op 8 partijen remise tegen stevige tegenstand. Dat vonden mijn teamgenoten zowel eigenaardig als best knap in de meesterklasse (zie verslag Stukkenjagers: nog een laatste meevaller).
Trouwens niet alleen in de Nederlandse interclub maar ook in mijn andere competities maakte ik een serie remises vaak tegen veel hogere elo's. In het verleden heb ik dat wel vaker gedaan maar het seizoen 2024-2025 brak alle records. Ik denk niet dat veel spelers met 2250 elo of lager zoiets al vaker hebben gedaan zelfs zonder rekening te houden met mijn leeftijd.
 |
| Seizoen 2024-2025 14 remises in klassiek schaken tegen GMs,IMs en FMs |
Niet alles werd remise want ik heb ook 5 partijen verloren en 2 gewonnen dus misschien ben ik te voorbarig met mezelf als remisekoning uit te roepen. Feit is dat ik in de voorbije paar jaar dankzij de moderne engines mijn openingsrepertoire serieus heb kunnen bijschaven. Positioneel waren vroeger engines niet sterk genoeg om zwaktes aan te tonen in de opening en dat is sinds de neurale netwerken (2020) voorbij. Daarnaast kan ik ook meer in de breedte openingsanalyses maken sinds 2020 het niet meer nodig is om gemaakte analyses op te frissen. De progressie van de engines is bijna compleet stilgevallen.
Ik durf te stellen dat mijn repertoire nooit beter is geweest dan vandaag wat niet betekent dat het werk klaar is. Er zijn altijd nieuwe ideeën en daarnaast blijft het een hopeloos gevecht om alle gemaakte analyses te onthouden.
Tenslotte stel ik mezelf ook de vraag of die vele remises niet betekenen dat ik mijn potentieel niet volledig benut. De laatste interclubpartij van het seizoen legt misschien een symptoom bloot. Er zijn zoals vaak winstkansen voor mij maar ik speel het iets te oppervlakkig en gemakzuchtig.
Als remisekoning word je niet rijk. Ik sluit dit seizoen af met nauwelijks 10 elopunten meer dan het vorige. Veel van mijn tegenstanders hebben zelf al veel elo verloren zodat er niet zoveel meer te rapen valt. Bovendien zal een 2400 elopunter 2 keer nadenken vooraleer te gokken met een riskante winstpoging. Met K-factor 10 kost een remise 2 elo tegen mij. Daarentegen bij een verlies is men 3,5 keer meer kwijt dus 7 elo.
Brabo
Het lijkt me lastig als remisekoning tegen spelers met een lagere elo opeens wel te moeten winnen. Bovendien lijkt me na een tijdje remises spelen dat het wat saai wordt maar dat is uiteraard persoonlijke.
BeantwoordenVerwijderen+29, =13, -1 scoorde ik tegen -2200 spelers sinds de elo-correctie door fide van maart 2024. Ik denk dat dit voor mij een vrij acceptable winstscore is.
VerwijderenIk krijg de indruk dat sinds de elo-correctie door fide de speelsterkte van de lagere elo's beduidend zwakker is geworden. Het kan toeval zijn maar de laatste maanden heb ik meermaals partijen gewonnen na grove blunders van de tegenstanders.
VerwijderenDie partij tegen Niels zijn je beide lopers aktiever en je koning veiliger. Hij kan gene kant op. Natuurlijk is de marge daar klein maar objectief moet je doorgaan om het uit te harken en te zien of daar al of niet iets te rapen is.
BeantwoordenVerwijderenWat de elos zijn na elo aanpassing. Ja er zijn er die chromelijk overgewaardeerd zijn, maar een deel ervan is geheelbof deels ontpluimd. Only the strong survive !
St
Ruim duizend Belgen hebben een Belgische elo en geen fide-elo. Honderden Belgen hebben de minimum 1400 Belgische elo.
VerwijderenDat is niet ok maar ik vermoed dat er door besturen weinig gekeken wordt naar de onderste regionen.
Ja ik ken heel wat spelers die gehoord hadden vd elo hercalculatie en zich hebben heraangesloten, oud spelers uit de jaren negentig en nillies en ook niet echt helemaal terug aktief zijn of te weinig partijen spelen voor een fide rating.
BeantwoordenVerwijderenst
Er zijn veel aspecten aan het samenstellen van de ploeg. Ploeggeest is heel belangrijk, en dan kan ik me voorstellen dat dat beter lukt met generatiegenoten dan met zeer uiteenlopende schakertypes (leeftijd, achtergrond, sociale status, motivatie, sterkte, ...).
BeantwoordenVerwijderenWat ik vaak zie is dat clubs soms boven hun gewicht willen spelen in IC - zo ook die NL club. Ambitieuze en sterke spelers spelen graag ook tegen sterke spelers, maar dat leidt vaak tot zoveel mogelijk clubs zo hoog mogelijk willen laten spelen. Niet elke schaker wil dat. Hoe hoger je speelt, hoe langer de verplaatsingen. Ik wil op zondag niet om 11u30 eten om dan 2 u in de auto te zitten en 's avonds rond 22u thuis komen, enkel maar omdat mijn tegenstander 100 elo meer zou hebben. Als iedereen op dezelfde lijn zit, is dat geen probleem, maar als je vanaf speeldag 1 of 2 al reserves moet optrommelen om "vaste spelers" te vervangen, lijkt er toch iets aan de hand met de inschatting van de bezetting van de teams.
Ik speel al vele decennia mee in ploegcompetities en ik heb nooit ondervonden dat ploeggeest heel belangrijk was. Misschien is dat deels mijn eigen fout. Alhoewel ik zie mezelf zeker bij de meer spraakzame spelers.
VerwijderenIk heb al meegemaakt dat ik niet wist achteraf wie er op een bord had gespeeld. De speler kwam te laat, speelde enkele zetjes en verdween onmiddellijk na de partij.
Autodelen naar uitwedstrijden lijkt ook minder voor te komen dan vroeger. Met 4 of 5 auto's rijden naar een uitwedstrijd is geen uitzondering.
Postmortems, samen uit eten of zelfs gewoon iets drinken, ... gebeurt nog zelden. Er wordt veel minder of zelfs geen alcohol meer gedronken in vergelijking met 20 jaar geleden waardoor het sociale grotendeels is ingestort.
Teamkampioenschappen in het buitenland zijn zo een beetje de enige plaats waar spelers nog echt tijd met elkaar doorbrengen. Of je kan zoals ik spelers uitnodigen om samen in het buitenland een tornooi te spelen.