ChessKids

De eerste jaren als clubspeler moet je vaak leergeld betalen omdat het niveauverschil tussen huis/tuinschaker en een clubschaker groot is. Af en toe verliezen is onvermijdelijk in het schaken maar vele starters krijgen te maken met een reeks nederlagen in publiek. Het is dan ook niet verwonderlijk dat velen afhaken na minder dan een jaar clubschaak. De meeste clubs erkennen het probleem maar ik zie weinig of geen initiatieven om hieraan iets te doen. Integendeel want ik herinner mij nog goed hoe ik bij mijn eerste kennismaking met een schaakclub (de Torrewachters) werd gevraagd om een los partijtje te spelen tegen de clubkampioen. Wel ik vernam pas achteraf dat hij clubkampioen was toen ik tot grote verbazing alom een plusremise had behaald.

Ik ben zeker geen natuurtalent. Dankzij het vooraf spelen van honderden, misschien wel duizenden oefenpartijtjes (rapidschaak) thuis op een schaakcomputer van de eerste generatie (zie schaakcomposities) was ik erin geslaagd om voldoende vaardigheden op te bouwen om de drempel te laten verdwijnen. Anderzijds vermeldde ik al in mijn artikel gambieten dat deze trainingsmethode mij later ook veel schade berokkende in mijn verdere ontwikkeling. Schaakprogramma's spelen een totaal ander soort schaak dan we in een club op het bord krijgen. Neem nu de partij hieronder die ik speelde in 1997. De computer komt met voordeel uit de opening maar speelt daarna planloos.

Op een paar uitzonderingen na (zie sitzfleisch) zal niemand met de witte stukken op deze passieve wijze spelen. Tactisch zijn wij dan weer het kneusje. In de volgende partij kom ik goed uit de opening maar word ik eraf gecombineerd nadat ik iets tactisch mis.

Ook in die beginjaren analyseerde ik al mijn partijen. Zo maakte ik gebruik (misbruik) van het gebrek aan variatie bij de computerprogramma's van de eerste generatie om zonder schroom in een volgende partij het spel van mijn vorige partij te verbeteren.

Clubschakers variëren niet alleen veel frequenter maar zullen identiek dezelfde foute lange varianten zelden spelen. Mijn artikel de sterktelijst toont dit duidelijk aan. Kortom toen ik mijn zoon Hugo tot enkele maanden geleden geregeld zag schaken tegen computerprogramma's dan had ik er toch een dubbel gevoel bij.

Gelukkig bestaat er vandaag veel meer en beter trainingsmateriaal. Naast talloze boeken voor beginners en dvds (zie bv. kids and beginners) hebben we nu ook het internet waar we met een paar muisklikken om het even wanneer een partijtje kunnen spelen tegen spelers van vlees en bloed. De meest bekende sites zijn chess24, icc, chess.com, playchess, gameknot, redhotpawn, lichess en niet te vergeten Fide Online Arena (die laatste heeft ervoor gezorgd dat we onze eigen fide-ratinggeschiedenis niet meer kunnen raadplegen indien we geen lidmaatschap wensen). Ik wil ook nog even vermelden dat de nieuwe site chessrating hiervoor een gedeeltelijke oplossing biedt.

Het is iets voor testaankoop om de pros en cons van al de sites uit te leggen en een uiteindelijke ranglijst te maken. Lezers met een uitgesproken mening gebaseerd op ervaring, zijn zeker welkom om hierover op deze blog iets te schrijven want ik denk dat er veel schakers zijn die een beetje feedback kunnen gebruiken. Nog moeilijker wordt het wanneer we een site willen die de specifieke noden van beginners lenigt.

Het overgrote deel van de partijtjes op de bovenvermelde sites bestaat uit blitz en bullet zoals ik zelf ook graag speel (zie de (on)zin van blitz). Dit is uiteraard veel te snel voor spelers die nog worstelen met het zien van basiscombinaties zonder dat ik spreek over de vaak veel te sterke tegenstanders. In het Vlaams schaakcriterium te Blankenberge kreeg ik een gouden tip van Mark Dechamps (1 van de drijvende krachten in het jeugdschaak van schaakclub Kortrijk): ChessKid. 

ChessKid profiel drief op 9 mei 2016

Deze site is speciaal ontwikkeld voor kinderen met partijtjes op 15 minuten met enkele seconden increment wat ik een correct tempo vind. Er zijn dagelijks puzzels en je kan er ook lessen volgen. Naast diverse ratings zijn er ook sterren, medailles en schaakrankings te verdienen. Omdat ook vele absolute beginners meespelen heeft iedereen bijna onmiddellijk de kans om partijtjes te winnen.

Mijn zoon Hugo begon 27 maart, een dag na het jeugdtornooi in Blankenberge erop te spelen. We kozen voor het gratis pakket want we waren niet overtuigd van de meerwaarde van het betalende deel voor ons. De site is enkel in het Engels dus mijn zoon zou toch weinig begrijpen van de extra toeters en bellen. Al snel kreeg hij de smaak te pakken want zelfs als ik niet thuis was, kon ik zien via de logfiles dat hij schaakte op de site. Ik heb het niet exact bijgehouden maar ik vermoed dat hij 200 partijen zeker gespeeld heeft in 1 maand tijd. Als je dit combineert met een snelle feedback van papa achteraf over de wederkerende elementaire fouten dan heb je een explosieve cocktail om snel progressie te maken.

Zijn rating op chesskids ging in dezelfde maand al meer dan 150 punten omhoog en een eerste bevestiging volgde op het Vlaams jeugdschaakcriterium te Aalter met een score van 9/9. Na bijna 3 jaren stappenmethode met zeer gestage vooruitgang is chesskids echt wel een revelatie voor ons. Dit betekent niet dat chesskids geen gebreken heeft. De Engelse taal heb ik al vermeld als een hinderpaal en net zoals vele sites kom je ook pestkoppen tegen. Kijk maar eens naar bijvoorbeeld het erg vreemd scoreverloop van minicarlsen.

Omdat ik als ouder steeds een oogje in het zeil houd, heeft mijn zoon weinig of geen last van deze minpuntjes. Als ik hem vertel dat de tegenstander meer dan waarschijnlijk geen kind is dan snapt hij ook wel dat hij zich niets van de nederlaag moet aantrekken. Als hij online een schaakles wil volgen dan doe ik met plezier de vertaling. Tenslotte zien we chesskids enkel als een tussenstop. We hebben al wat geëxperimenteerd met chess.com maar dat blijkt nog iets te vroeg. Wanneer en hoe te starten met standaardschaak is voorlopig nog een open vraag.

Brabo