The Modern French

Er bestaat weinig twijfel dat de Franse opening tegenwoordig opnieuw trendy is. In de voorbije Masters Final zagen we 6 keer de typische Franse openingszetten 1.e4 e6 op het bord verschijnen. Ik kan mij geen tornooi herinneren met de wereldtop waarin de Franse opening zo vaak werd gekozen. 

M.i. is het geen toeval dat we net nu een revival van het Frans zien. Met de steeds grotere invloed van computers wordt steeds vaker een toevlucht gezocht in strategische openingen waarin beide zijden een ruime keuze hebben over mogelijke plannen en schema's. Een resem grootmeesters (Gurevich, Morozevich,Vitiugov,...) hebben in de laatste 5 jaren ervoor gezorgd dat er een explosie aan nieuwe ideeën werden ontwikkeld in het Frans. Dit heeft geculmineerd in enkele zeer hoogstaande boeken over het Frans zoals 'The French defense reloaded, Play the French en The Modern French die allen gepubliceerd zijn in 2012. Ik heb een sterk vermoeden dat deze boeken ook zijn opgemerkt bij de wereldtoppers en ze ideeën voor de eigen praktijk eruit hebben gekopieerd al dan niet nog wat verfijnd met een persoonlijke toets.

In de 1ste ronde van de Belgische interclub mochten we thuis met KSK Deurne aantreden tegen KGSRL. Zoals eerder aangegeven in het artikel Deurne profiteert in de interclub speel ik dit jaar op bord 1 in 1ste nationale wat niet alleen betekent opboksen tegen tegenstanders met een veel hogere rating maar tevens ook veelal gissen wie mijn tegenstander zal worden. Ik zag het nut niet in om een oppervlakkige voorbereiding te maken tegen bv. Ivan Sokolov of Eduardas Rozentalis (beiden + 2600 spelers) zodat ik besliste om mij te concentreren op Bart Michiels met een lichte aanvullende voorbereiding op Edwin Van Haastert en Geert Van der Stricht. Bart leek mij de meest logische keuze als 1ste bord voor KGSRL tegen een bescheiden KSK Deurne, rekening houdend met de opstellingen van vorig jaar terwijl Edwin en Geert mij de meeste logische keuzes als vervanger leken als Bart laattijdig door ziekte of ander belet zou afhaken.

Ik weet niet of mijn logica klopte maar feit is dat Bart Michiels inderdaad mijn tegenstander was in de 1ste ronde. Ik had op (bijna) alle systeempjes die hij eerder had gespeeld (tenminste indien  vermeld in de Megadatabase) iets voorbereid waarbij enkele stevige nieuwtjes dus ik zag bij aanvang de partij vol moed tegemoet. Bart opende met het Frans, al jaren een vast klant in zijn repertoire maar de vreugde was van erg korte duur toen hij snel afweek van zijn gekende en te verwachten systemen met een hypermoderne variant . Een zeer geslaagde keuze want ik had de variant nooit eerder bekeken wat al snel een aanzienlijk tijdsvoordeel opleverde voor Bart en bovendien een zeer prettige stelling. Achteraf vond ik op chesspub forum, zie reactie 48 dat Barts keuze aanbevolen werd in 'the Modern French'. Klaarblijkelijk bekoort het idee dat ontdekt werd omstreeks 2009 wel meer spelers want sommigen gaven onomwonden toe dat ze het in de toekomst zullen testen. Ik gebruik enkel de reacties uit het forum want het boek heb ik niet en het  boek aanschaffen voor een paar pagina's vind ik net iets te gortig als amateur.

Enkele weken na het spelen van de partij, bij het uitpluizen van 7....,Le7 in de Steinitz zag ik in de Megadatabase een aantal keren de naam Michael Gurevich opduiken. Een belletje begon te rinkelen bij mij want ik herinnerde mij dat er op schaakfabriek enkele maanden geleden vermeld stond dat Bart 2 weken voor het Belgisch kampioenschap nog een schaaktraining had gevolgd bij Michael Gurevich. Plots was Barts keuze helemaal niet meer zo verrassend meer. Ik vond het dan ook sneu dat ik dit stukje belangrijke informatie tijdens de voorbereiding had vergeten want anders had ik zeker eens in de Megadatabase gekeken, welke vervelende Franse systeempjes Michael Gurevich tegenwoordig speelt.  Dit zou een flinke tijdswinst op de klok opgeleverd hebben en misschien ook wat stellingsvoordeel.

Ondanks mijn mislukte voorbereiding en opening was de partij vrij hoogstaand en had ik tot mijn grote verbazing zelfs uitstekende kansen op een remise. Hoe het precies afliep, kan je hieronder zien in de becommentarieerde partij.

Enerzijds een nederlaag die dus gemakkelijk te vermijden was maar anderzijds ook de verdienste is van Bart die nogmaals zijn exceptionele schaaktalenten in rapidschaak toonde en mij in de K.O.-fase overklaste. Ik hoop opnieuw een gaatje in mijn repertoire te hebben gedicht want ik heb een sterk vermoeden dat ik de variant nog zal zien. Dit is geen loze veronderstelling want ik zag voorbije zondag, de 3de ronde van de Belgische interclub, dat David Roos, spelend voor Zottegem, eveneens slachtoffer werd van dit systeempje. David koos tegen de Duitse IM Fiebig Thomas het zeer interessante 10.0-0-0 i.p.v. 10.0-0 maar ging daarna al snel de mist in. Ik raad aan om eens de onderstaande vrij onbekende correspondentiepartij na te spelen waar wit duidelijk aantoont dat er kansen zijn.

Op chesspub heb ik gevraagd of het idee 10.0-0-0 besproken is in 'The Modern French' en dit blijkt niet het geval te zijn. Mits enige huisstudie zou het idee wel eens voor een zeer onaangename verrassing kunnen zorgen voor spelers die denken over een theoretisch voordeel te beschikken met het instuderen van 'The Modern French'.

Brabo