Met familieschaak bedoel ik in dit berichtje niet een schaakterm maar letterlijk het spelen van wedstrijdschaak tussen familieleden (broers, zussen, echtgenoten,...). Zelf heb ik die speciale gevoelens van familieschaak ook al meegemaakt want mijn broer heeft in het verleden nog lid geweest van de Torrewachters, zie : Brabo's broer dus niet Antigoon. Verder dan wat blitz en rapid hebben we nooit tegen elkaar gespeeld maar zelfs in die onbelangrijke ontmoetingen was het voor mij als oudere en 600 punten hoger gekwoteerde broer psychologisch moeilijk om mijn schaakplicht uit te voeren. De verleiding was dus erg groot om een cadeautje te geven om de huisvrede te bewaren. Ik herinner mij minstens 1 keer waarin ik niet kon weerstaan om een halfje te gemakkelijk af te geven. Pas later besefte ik dat dit desondanks ongepast en onfair was t.o.v. de andere deelnemers en maakte ik vooraf duidelijk dat ik dit niet meer kon herhalen zelfs al was het een blitzpartijtje.
Ik haal die oude historie op omdat ik onlangs op chessvibes een intrigerend verhaal las tussen 2 zussen: Kosintseva zussen.
 |
| Bron: http://susanpolgar.blogspot.com |
Telkens de 2 zussen tegen elkaar spelen, kiezen ze een bekende korte remisepartij om snel remise te spelen. Een poster op chessvibes gaf zelfs een link naar een lijst van 18 korte salonremises waarbij een groot aantal met een specifieke afgesproken partij, zie chessgames.com. Dit is uiteraard geen propaganda meer voor het schaken en je kan je terecht afvragen of dit soort gedrag niet een halt moet worden toegeroepen. Voorlopig zie ik geen reactie van arbiters, organisatoren of andere instanties wat ik betreur. Vandaag spelen familieleden niet meer met elkaar, straks zijn het clubgenoten en nog wat later landgenoten. Ik kan perfect begrijpen dat de Klitschko broers geen bokskamp onderling willen uitvechten maar schaken is toch heel wat anders dan een slopend fysiek gevecht. Onderstaande partij in het erg goed betaalde ACP-tornooi in Tbilisi, Georgie is dan ook een schertsvertoning.
Op chessvibes werd als verdediging aangehaald dat je zoiets niet kunt vermijden. Volgens mij kun je als organisator alvast 1 van de speelsters niet meer uitnodigen en je kan hen ook wijzen op hun schaakplicht.
Tevens werd geopperd dat een beslissend resultaat tussen de 2 zussen altijd verdacht zou zijn en dus een remise een betere oplossing is om alvast geen andere deelnemers voor het hoofd te stoten. Die redenering volg ik niet want het zeker uitvoeren van een illegale oplossing is voor mij niet aanvaardbaar om te vermijden dat er insinuaties zouden ontstaan over een speler die zijn partij weggeeft ten voordele van de andere. Ik ben van mening dat je moet vertrekken vanuit een correct ethisch gedrag bij iedere speler en niet vanuit het standpunt dat corruptie zal gebeuren.
Het is geen gemakkelijke materie en geeft snel stof voor heel wat discussies. Zo herinner ik mij ook een jammerlijk geval in België. In 2005 werden in de laatste ronde van Geraardsbergen de 2 broers Jeroen en Pieter Claesen aan elkaar gepaard met de tornooioverwinning op spel. Daar Jeroen een halfje meer had, was het uiteraard duidelijk op voorhand dat het interessanter was dat hij zou winnen. Jeroen won ook wat achteraf leidde tot heel wat speculaties en discussies. Als lager gekwoteerde broer vonden velen het verdacht dat hij gewonnen had van zijn hoger gekwoteerde broer. Of er effectief iets afgesproken was, maakt niets uit in deze affaire. Feit is dat de zaak een domper zette op het tornooi. Nu ik denk dat om het even welk resultaat tussen hun beiden, kritiek had opgeleverd. M.i. is het gezonder in dit soort situaties om de paring lichtjes aan te passen wat technisch mogelijk is binnen het tornooireglement. Het is geen superoplossing want manipuleren van de paring leidt ook tot onvrede maar ik zie het hier als een klein noodzakelijk kwaad om erger te vermijden.
Brabo
Addendum 28 Februari 2012:
Op schaaksite, zie een-gezusterlijke-doorgestoken-kaart-remise-3-update wordt de kwestie eveneens in detail besproken met reacties van zowel spelers die een halt willen roepen aan deze praktijken en spelers die het niks kan schelen.
Familieleden kunnen net als in teamcompetities in de eerste ronde van een tornooi gepaard worden. Het is trouwens niet altijd afgesproken spel tussen familieleden - specifieke regels maken voor uitzonderlijke gevallen leidt tot een oerwoud aan reglementen. Net zoals je zelf aangeeft, wat daarna met (nog niet getrouwde) koppeltjes, met gescheiden koppels, met buren, ... Trouwens een "band" zal niet altijd tot (vreedzame) afspraken leiden - je kan perfect in ruzie liggen met je familie...
BeantwoordenVerwijderenIk geloof evenmin in specifieke regels want je kan onmogelijk alle gevallen oplossen. Mogelijk kan je al veel oplossen door de paring aan te passen wanneer je als arbiter vermoedt dat er een grote kans bestaat op problemen. Tenslotte is het ook aan de spelers zelf om te melden dat ze onderling geen 'gewone' partij kunnen spelen zodat een arbiter hiermee binnen zijn bevoegdheden rekening kan houden.
VerwijderenParing manipuleren een klein noodzakelijk kwaad?
BeantwoordenVerwijderenIk ben het daar grondig mee oneens!
Die remedie is erger dan de kwaal.
Onvermijdelijk benadeel je daarmee bijna altijd iemand anders.
Stel dat in een open toernooi 2 grootmeesters meedoen
in een voor de rest veel zwakker deelnemersveld.
De laatste ronde moeten ze normaal tegen elkaar spelen,
maar bij remise zou het kunnen dat nog iemand anders gelijk met hen eindigt. Volstaat het dan dat ze zeggen dat ze geen 'gewone' partij kunnen spelen omdat ze goede vrienden, landgenoten, homokoppel of wat dan ook zijn om zo wat gemakkelijker tegenstanders te krijgen?
In het voorbeeld dat je opgeeft, kan ik mij niet voorstellen dat de 2 grootmeesters elkaar zullen ontmoeten in de laatste ronde. Normaal zal de ontmoeting ergens midden in het tornooi plaatsvinden daar ze snel beiden bovenaan het klassement zullen staan.
VerwijderenIk ben er vrij zeker van dat je in 99% van de gevallen met een kleine manipulatie van de paring de grootste problemen kunt oplossen zonder dat er andere spelers serieus worden benadeeld. Het is een kwestie van willen en verstandig ingrijpen. Vandaag denken echter veel arbiters dat hun rol slechts beperkt is tot puinruimen nadat de problemen verschenen zijn en vergeten ze dat het ook hun taak is om het maximaal mogelijke te doen om problemen te voorkomen. Een heel eenvoudige actie van de arbiter kan zijn door net voor de start van de laatste ronde, alle deelnemers te verwittigen dat iedereen verwacht wordt om hun sportieve schaakplicht uit te voeren en er (zware) sancties zullen volgen indien er overtredingen worden vastgesteld. Ik geloof met dit simpel statement dat je al veel onheil kunt vermijden. Eigenlijk is dit gelijkaardig met de GSM aankondiging waardoor veel minder GSMs afgaan dan zonder de aankondiging.
Tenslotte zou in jouw hypothetisch voorbeeld een verstandige en oplettende arbiter kiezen om de ontmoeting tussen de 2 GMs van de laatste ronde te laten verschuiven naar een eerdere ronde.
In Geraardsbergen had niemand kunnen voorspellen dat de 2 broers in de laatste ronde tegen elkaar zouden moeten spelen. Manipulatie van de paring had ook kritiek opgeleverd en de verstandige arbiter heeft toen geoordeeld dat hij het maar best onveranderd liet.
VerwijderenIn Geraardsbergen waren nog spelers met 5/6 waar Jeroen nog niet tegen had gespeeld. Een verstandige arbiter had de 2 broers uit elkaar gehaald want het stond vast dat er commotie zou ontstaan wanneer dit niet zou gebeuren.
VerwijderenDoor niets te doen, stak de arbiter zijn kop in het zand en schoof hij de schuld op de domme computer die bij de paring geen rekening had gehouden met deze evidentie.
Ik ben er zeker van dat elke speler akkoord zou zijn geweest met de licht aangepaste paring om de laatste ronde sereen te laten verlopen. Zelfs voor de broers was het wellicht een onaangename situatie.
In het Addendum zie jij mensen die er een halt aan willen toeroepen en mensen die het niets kan schelen. Ik zag in die tweede categorie eerder iemand die er niet onverschillig tegenover stond maar die zich erbij neerlegde dat er toch niets aan te doen was.
BeantwoordenVerwijderenM.i. wordt er te vaak geopperd dat er niets te doen valt. Ik ga daar niet mee akkoord. Je kan bijna altijd iets doen. Ik zit ook niet in het bestuur (bond,...) maar door dit blog, reacties op schaakfabriek, in de club,.... laat ik tonen dat ik mij niet zomaar neerleg.
VerwijderenDe eerste onrechtstreekse resultaten van mijn hardnekkig niet-neerleggen heb ik ondertussen reeds opgemerkt.
Mensen die zich neerleggen bij iets waarvan ze beseffen dat het fout is, tonen ook een soort onverschilligheid.
Ik volg toch ook de stelling van Marcel.
BeantwoordenVerwijderenDe paringen manipuleren is erger dan de kwaal.
Paringen moeten volgens objectieve criteria gemaakt worden en
niet volgens de subjectieve interpretatie van een wedstrijdleider.
Uiteraard moeten paringen volgens objectieve criteria worden gemaakt. De fide laat toe om af te wijken van de standaard Swiss pairing systeem, zie: http://www.fide.com/component/handbook/?id=84&view=article.
VerwijderenAls je start van het standaard Swiss pairing systeem en je voegt hierbij een clausule voor bijvoorbeeld paringen tussen familieleden dan hoeft er helemaal geen subjectieve interpretatie van de wedstrijdleider te gebeuren.
Volgende problemen komen heel vaak voor in een tornooi: een tornooireglement dat te vaag is, een scheidingssysteem dat onaangepast is aan het tornooi en een punten/prijzengeldmechanisme die niet stimuleert om te schaken.
Leg maar eens concreet die clausule vast dan.
VerwijderenEen opbouwend voorstel concreet maken is niet zo evident
en in dit geval m.i. ook niet realistisch.
Remise is nu eenmaal een feit in schaakpartijen.
Afgesproken remises zijn nooit uit te sluiten, zij het
nu tussen familieleden, vrienden of opportunisten.
Zulke clausule vastleggen is heel gemakkelijk en bestaat trouwens al, zie Discretionary rules, artikel 35.
Verwijderenhttp://chessarbiters.co.uk/pairings.aspx.
Wist je dat het USCF reglement veel uitgebreider is dan het standaard Fide reglement? Een voorbeeldje hiervan is dat er expliciet is opgenomen dat afspraken om prijzen te splitsen verboden zijn zelfs al beinvloeden de spelers niet het resultaat van de partij, zie: http://clatskaniechessclub.tripod.com/id97.html
Nu zie ik 2 mogelijkheden. 1 we maken een boek zoals in USCF die vele malen dikker is dan wat we nu hebben, hierbij tot het maximum mogelijke alle gevallen te beschrijven. Of we geven aan de arbiter de mogelijkheid dat hij mits een of meerdere clausules de autoriteit krijgt om af te wijken van het erg beperkte fidehandboek. Eigenlijk zegt het fidehandboek zelf in 09. Fide Code of Ethics dat het onmogelijk is om alle omstandigheden te bespreken en dus rekent op het gezond verstand hierbij de eindverantwoordelijkheid leggend bij de arbiter zie artikel 1.2 http://www.fide.com/component/handbook/?id=9&view=category.
Ik ondervind vandaag in Belgie dat veel spelers schermen met het feit dat bepaalde acties niet kunnen of wel net mogen omdat er niets expliciet vermeld staat in het Fidehandboek. De autoriteit van de arbiter wordt dus onvoldoende gerespecteerd en dan zie ik geen andere weg dan de USCF encyclopedische regelgeving. Ik beschouw een arbiter nog steeds voldoende integer om onafhankelijk rechtvaardige beslissingen te nemen maar dat is bijlange niet het geval bij alle andere spelers.
Sorry Brabo, maar ik ben niet overtuigd.
VerwijderenZolang remise een geldige uitslag is van een schaakpartij, zullen er mensen zijn die afspraken maken (en niet alleen bij remise natuurlijk). Daar kan je niets aan doen.
Paringen bijsturen omdat er een vermoeden van "fraude" is, leidt enkel tot meer discussies.
We kunnen van een arbiter ook niet verwachten dat hij de stamboom of vriendenkring of gemoedsgesteldheid van alle deelnemers kent en juist kan interpreteren.
Eenvoudige zaken werken het best : dus vaste regels voor paringen en geen onduidelijke interpretaties aub.
Wat is eigenlijk het probleem overigens ?
Als je schaakt voor je plezier dan is dit een non-item.
Tot slot nog even naar de zusjes Kosintseva. Ze spelen het spel toch eerlijk en consequent. Ze spelen immmers altijd remise en misschien zijn ze daar zelf wel het grootste slachtoffer van. Ze kunnen geen vol punt halen bij elkaar.
Het is sowieso geen zwart/wit materie dus we zitten in de grijze zone waarin opinies uiteenlopen. Ik ben van mening dat je geen 100% zekerheid moet hebben om bepaalde arbitraire daden te verrechtvaardigen. Dit staat ook letterlijk in de reglementen dat bij een serieus vermoeden door de arbiter mag worden ingegrepen. Een zeer welbekend voorbeeld is de beslissing omtrent het spelen op tijd of winst in de eindfase. De arbiter maakt een beslissing naar best vermogen zonder dus vaste regels en waarbij interpretaties mogelijk zijn maar iedereen accepteert dit omdat vaste regels (bv. tijd is enige element wat telt) als veel onsportiever worden beschouwd.
VerwijderenIk vraag dus niet dat een arbiter de stamboom, vriendenkring en dergelijke nakijkt van iedere speler maar wel dat hij indien hij beschikt over de informatie naar best vermogen een arbitraire beslissing maakt om erger onsportief gedrag te vermijden.
Een non-item is dit zeker niet want afspraken tussen spelers (ik spreek niet over het correct aanbieden van remise aan het bord) zijn m.i. een van de ergste vormen van inbreuken waarbij heel wat schade is. Mijn tornooiplezier en dat van vele andere spelers wordt ermee vergald als dit soort gedrag door de vingers wordt gezien. Ik vind dit dus niet onbelangrijk.
De Kosintseva zusters spelen het inderdaad consequent maar eerlijk nee. Afspreken van een partij is nog steeds 1 van de grootste inbreuken die je kan doen in het schaken. Door snel remise te spelen, krijgen ze een extra rustdag t.o.v. de andere spelers en dat is geen klein voordeel in een toptornooi. In een laatste ronde kan dit in extremis wel eens negatief uitdraaien (wat 1 keer gebeurd is) maar dit is toch zeer uitzonderlijk. Bovendien als professionals gedraag je jezelf ook niet loyaal t.o.v. de sponsors, organisatoren, fans ... Tenslotte tonen ze ook een zeer slechte voorbeeldrol waarmee amateurs achteraf hun eigen partijafspraken trachten goed te praten.
Kijk m.i. treed je keihard op als arbiter hier tegen of je probeert een soft oplossing door de paringen aan te passen.
Persoonlijk denk ik dat de blog de verkeerde kant dreigt op te gaan,
BeantwoordenVerwijderenrichting schietkraam. Zou dat niet jammer zijn? Toepasselijk voor dit thema : Er zijn spelers die hun interesse verliezen tijdens het toernooi en beginnen uit te gaan, ook onsportief want er zijn weer "benadeelden" ?
Ik besef heel goed dat bepaalde artikels in de blog heel kritisch overkomen. Die kritiek schrijf ik niet om mensen in een schietkraam te plaatsen maar om hen te laten beseffen dat er spelers zijn die het niet eens zijn met bepaalde beslissingen of daden. Vervolgens hoop ik dat er ook rekenschap mee wordt gehouden en tenslotte leidt tot veranderingen klein of groot.
VerwijderenZoals eerder vermeld, geloof ik niet in de mentaliteit van ik kan er niets aan doen dus leg ik er mij bij neer. Schrijven kan een bijzonder sterk middel zijn om iets te doen.
Vandaag de dag is er in het schaken, m.i. heel wat zaken die anders (beter?) zouden kunnen. De blog is nog maar net gestart dus vind ik het normaal dat dit soort kritische artikels vroeg worden opgenomen. Naar verloop van tijd zal het gehalte aan dit soort kritische artikels sowieso drastisch afnemen want zo uitgebreid is de schaakregelgeving niet. Dus ik kan je geruststellen dat de blog in de toekomst wel meer over het spel zelf zal gaan dan de facetten er rond.
Het thema over spelers die uit het tornooi stappen, heeft inderdaad een link met bovenstaand artikel. Het gaat heel vaak over hetzelfde. Moet je een uitgebreid reglement maken die alle mogelijkheden beschrijft die benadeling vermijdt of mag je rekenen op de autoriteit van de arbiter en de goodwill van de spelers om dit soort egoistisch en onsportief gedrag te vermijden? Ik vrees dat we meer en meer aan het afdalen zijn naar een kluwen van reglementen omdat mensen zich nog weinig houden aan ethische principes. Je ziet dit trouwens ook in alle soorten wetgevingen waarbij de wetboeken steeds dikker en complexer worden gemaakt. Ik had gehoopt dat we deze tendens bij een spelletje als schaken konden vermijden maar klaarblijkelijk ben ik hierin te naïef.
Dat er heel wat kan en moet verbeterd worden beseft iedereen. Iemand die een nieuwe wind laat waaien zoals bijvoorbeeld Jan Rooze help je niet met ongeduldig bloggen, om maar een voorbeeld te geven.
BeantwoordenVerwijderenZowel over de Olympiade als het BK kan waardiger van mening worden gewisseld. Het is volgens mij beter persoonlijk met elkaar te spreken én meer dan een keer. In dit geval had je zeker alle kansen maar er is soms ook een onweerstaanbare drang :-)
Nog een positief bedoelde opmerking is dat vele artikels me te lang lijken, zelf heb ik soms moeite om alles te lezen en ben benieuwd hoe anderen er over denken.
In verband met de olympiade heb ik meer dan een maand eerder al mails verstuurd en vragende partij geweest voor een ruimer debat. In verband met het BK van vorig jaar waren honderden reacties gepubliceerd op schaakfabriek en andere sites. Er kan onmogelijk ontkend worden dat het bestuur niet op de hoogte was van de onvrede.
VerwijderenDe artikels nu op mijn blog zie ik dan ook niet als een ongeduldig bloggen maar een persoonlijk voorlopig finaal statement met een zo goed mogelijk gedetailleerde opsomming van de feiten.
Correct dit zijn vaak lange artikels maar wat is de waarde van een kort artikel zonder een uitgebreid gefundeerde argumentatie? Een serieus debat kan enkel op basis van het verzamelen van zoveel mogelijk informatie.
Tenslotte is het niet mijn bedoeling om mijn standpunt op te leggen maar om een debat of tenminste een reflectie hierover te creëren. Bijgevolg heeft een 1-1 gesprek weinig zin want veel belangrijker is wat voor consensus er kan gevonden worden op een veel groter draagvlak (dus vooral rekening houdend met de modale speler).
misschien zou je eens moeten nadenken waar je naar toe wil en wat je wil bereiken? Wat kan het mij schelen dat iemand een salonremise schuift? ofwel speel ik zelf ofwel zijn er andere interessante partijen.
BeantwoordenVerwijderenZomaar voorstellen om paringen te manipuleren zonder met de consequenties rekening te houden is nogal kortzichtig.
de zusjes spelen gekende partijen. Bestraf hen en je krijgt volgende keer een ruilvariant Frans waar alles op de e-lijn geruild zal worden. wat heb je dan bereikt en wat is de volgende stap?
mensen zijn geen machines en het leven is niet zwart-wit waar iedereen altijd met evenveel zin tot op het bot en 2 blote koningen speelt. Dit eisen of via het regelwerk trachten af te dwingen lijkt me niet verstandig.
Ik denk dat je niet de enige bent die de tekst verkeerd begrijpt maar het artikel gaat helemaal niet over salonremises maar wel over afspraken maken en/ of cadeaus geven aan iemand waarmee je een speciale band hebt.
VerwijderenJou kan het misschien niets schelen dat iemand op voorhand afspraken maakt (over de partij/resultaat,prijzen,...) maar er zijn velen die deze mening niet delen. De prioriteit bij beslissingen moet liggen bij het algemeen belang en niet bij het individueel belang.
Je herinnert je wellicht niet meer Curacao 1962, zie http://www.chessville.com/reviews/Curacao1962.htm. Hierin werd haarfijn duidelijk wat het gevolg is van het toelaten van op voorhand afgesproken salonremises op grote schaal. Fischer kloeg terecht over de oneerlijke competitie en dit leidde tot drastische aanpassingen van het model (lees matches).
Zomaar voorstellen om paringen te manipuleren vraagt niemand. Echter je mag toch van een arbiter verwachten dat hij een uitzonderlijke aanpassing van de paring in eer en geweten kan doen. Tenslotte, de arbiter speelt (normaal) niet mee en zal enkel zijn reputatie besmeuren als blijkt dat hij zijn bevoegdheden misbruikt waardoor hij een volgende keer niet meer aan de bak zal komen.
Betreffende de zusjes kan je starten als arbiter hen duidelijk te maken dat hun gedrag niet door de beugel kan. Je kan dat perfect op een beleefde manier vragen, zonder agressie of zware sancties hierbij argumenterend dat andere partijen (spelers, sponsors,...) schade oplopen. Dit is bij mijn weten vandaag nog steeds niet gebeurd dus veel arbiters zijn bang om tegen die profs iets te zeggen.
Pas als blijkt dat de zussen niet inschikkelijk zijn, zou ik beginnen verdere stappen te ondernemen en dit kan heel uiteenlopend zijn. Ik denk persoonlijk dat de zusjes heel snel zullen inzien dat ze best een echte partij kunnen spelen. Vergeet niet dat hun onderlinge afspraak van niet-spelen stamt vanuit de kindertijd en ze vandaag volwassen zijn dus hoogtijd wordt om die kinderspelletjes vaarwel te zeggen.
willen mensen niet spelen, dan spelen ze niet. zolang sponsors dergelijke mensen uitnodigen snap ik het probleem niet. wat zijn verdere stappen? ruilvarianten verbieden op straffe van 0-0? deelname verbieden?
BeantwoordenVerwijderenuitzonderlijke aanpassingen en manipulatie zijn gewoon synoniemen. probeer je eens voor te stellen dat de arbiter in ronde 8 de paring manueel aanpast omwille van 2 zusjes/vrienden/buren/partners/... waardoor jij tegen een 2400 ipv een 2200 speelt en een ereplaats ziet verdwijnen. 99% vd schakers zal gewoon flippen (en terecht).
Dat sponsors dergelijke mensen uitnodigt, begrijp ik niet maar in veel gevallen snapt de sponsor zelf weinig van het schaken.
VerwijderenIk wil ook verduidelijkingen dat een arbiter pas mag ingrijpen wanneer hij zeker is (99% noem ik zeker) dat er afspraken gemaakt zijn of als er problemen zullen opduiken. Als 2 spelers een ruilvariant spelen dan zal het gezond verstand zeggen dat je onvoldoende zekerheid hebt van bedrog. Als 2 zussen voor de 18de keer dezelfde partij fabriceren, het zelf in de persconferentie telkens vermelden dat ze niet wensen te spelen tegen elkaar dan heb je de zekerheid dat er afspraken gemaakt zijn. Als je 2 broers tegen elkaar laat spelen voor een serieuze geldprijs in de laatste ronde van een tornooi dat creëer je de zekerheid dat er hommeles zal zijn (is het niet op het bord dan zijn het andere spelers die de echtheid van de partij nooit zullen geloven).
Er zijn vele verdere stappen mogelijk in het geval spelers niet willen meewerken: geldboete opleggen, beiden een 0 geven, beiden diskwalificeren, een schorsing aanvragen bij hun bond,... Als ik geen bereidheid zie bij de spelers dan zou ik als arbiter langzaam hen met kleine stappen duidelijk maken dat het zo niet verder kan.
Ik snap niet waarom je perse het manipuleren van paringen als een erger kwaad ziet dan het manipuleren van de partijen.
1) Paringen mogen en kunnen ook manueel gebeuren (was standaard voor het computertijdperk). Vies zijn van een menselijke onpartijdige hand in de paring, vind ik onjuist.
2) Geen enkele speler is betrokken bij het uitvoeren van de paringen behalve de arbiter die normaal helemaal niets te winnen heeft bij het manipuleren behalve dat het tornooi zonder commotie zal verlopen. Ik ben er vrij zeker van dat je een kleine aanpassing als speler nooit zult opmerken.
3) Er moet uiteraard afgewogen worden wat er te winnen valt met een manuele kleine correctie. Hierin speelt de arbiter een soort dame justitia die het goede en het kwade probeert af te wegen en een rechtvaardig oordeel maakt. Enkele voorbeelden:
- 2 zussen spelen tegen elkaar maar geen van beiden kan nog een prijs winnen. Ik zou de paring niet aanpassen omdat de voordelen niet opwegen t.o.v. het nadeel.
- 2 broers spelen tegen elkaar voor de hoofdprijs van het tornooi. Echter er zijn alternatieve paringen mogelijk. Zie computerparing geeft: bord 1 (broers): 2400 - 2200 en bord 2: 2380 - 2180 dan zou ik bijvoorbeeld de 2400 omwisselen met de 2380. 0% van de schakers gaat hierover flippen integendeel iedereen zal dit veel eerlijker en spannender vinden.
Je kan uiteraard voor een dilemma staan als arbiter waarbij het onduidelijk is of de manipulatie grotere schade zal toebrengen dan het voordeel. In dit scenario kan je nog altijd met de directe betrokkenen gaan spreken en zien welke weg democratisch het best ligt en indien geen resultaat het gewoon houden op de computerparing.
Ik pleit dus voor het geven van een zekere autoriteit aan de arbiter (via een clausule op de reglementen) zodat de arbiter in noodsituaties en mits volstrekte onpartijdigheid, een beslissing kan nemen in het algemeen belang.
nu, by the sake of argument, beweren dat je er geen punt van maakt om na manuele manipulatie vd arbiter geld en ereplaatsen te verliezen lijkt me een schoolvoorbeeld van intellectuele oneerlijkheid.
BeantwoordenVerwijderenhet lijkt me overigens evident dat arbiters manipulatie van paringen bekend maken + argumentatie. Dat een speler dit toch niet merkt en het daarom niet zo erg is kun je bezwaarlijk correct noemen, laat staan verdedigen.
en curaçao 62 lijkt me ook van een geheel andere orde te zijn. De zusjes lopen mi geen risiko om in de strafkampen verzeild te raken als ze de bevelen van hun hoofdstad niet volgen.
Als ik na een manuele manipulatie vd arbiter geld en ereplaatsen verlies, zal ik daar wel een punt van maken. Daar gaat het dus helemaal niet om. Waar ik naar toe stuur is dat een arbiter best een manuele correctie doet wanneer hij een heel sterk vermoeden heeft als hij dit niet doet dat er spelers op onsportieve en vaak onreglementaire wijze (maar zeer moeilijk te bewijzen) geld en ereplaatsen zullen verliezen. Manipuleren van de paring mag enkel gebeuren wanneer je zeker bent dat het verloop van de wedstrijden sportiever en dus met minder afspraken zal gebeuren. Van zodra je twijfelt als arbiter, moet je ofwel consulteren of je weerhouden van iets aan te passen.
VerwijderenKijk je kan het vergelijken met het voetbal. Iedereen kent de regels en toch is het best dat een arbiter het spel volgt om het mits manipulatie in goede banen te leiden. Hij probeert daarbij zoveel mogelijk onpartijdig te zijn en dient dus het algemeen belang maar er zullen altijd spelers zijn die met de beslissingen niet akkoord gaan. Echter iedereen is het eens dat een arbiter best er is omdat hij het wedstrijdverloop normaal verbetert. Wel m.i. kan dezelfde redenering gevolgd worden voor de paringen. Je kan de paringen perfect laten gebeuren automatisch maar je zal daarom niet een beter verloop van de wedstrijden krijgen dan wanneer een arbiter die in speciale situaties (bv. 2 broers spelen in laatste ronde voor de hoofdprijs) ingrijpt.
De onbekendheid van de paring is inderdaad een zwak argument. Het aspect bekendheid van de paringen gaf ik enkel op om trachten aan te tonen dat spelers veel meer belang hechten aan wat er op de borden effectief gebeurt dan hoe de paringen precies gebeuren. Klachten over paringen zijn uiterst zeldzaam laat staan dat iemand ooit effectief gevraagd heeft naar een bewijs van hoe de paringen zijn verlopen. Daarentegen heb ik wel al talloze klachten gezien over afgesproken partijen en onsportief spel. Hieruit leid ik af dat partijen en onsportief spel niet alleen veel vaker voorkomen maar ook door de spelers als een veel belangrijker aspect van het schaken worden gezien dat een verkeerde paring. Dit in acht houdend vind ik het verdedigbaar om mits een (indien clausule aanwezig)manipulatie van de paringen een veel ergere inbreuk te vermijden.
Of de inbreuken in Curacao met of zonder druk zijn gebeurd, heeft hier geen belang. Belangrijker is om te duiden wat er gebeurt als er vele inbreuken zijn. De impact van 1 remise in een tornooi tussen de zussen is nog vrij beperkt maar stel 5 spelers spelen in hetzelfde tornooi allemaal onderling dit soort remises. Als je 1 remise zoals de zussen door de vingers ziet dan is het hek helemaal open om op grote schaal dit toe te passen met serieuze gevolgen voor iedereen.